در کلانشهری مثل تهران که تورم، بخش جدانشدنی از زندگی روزمره شده است، تفریحاتی مثل رستورانگردی کمکم از سبد خانوار حذف یا محدود میشوند. وقتی قیمت یک وعده شام خانوادگی را با مخارج دیگر مقایسه میکنیم، اغلب به این نتیجه میرسیم که کیفیت مترادف با گرانی است و برای خوردن یک غذای استاندارد در محیطی شیک، حتماً باید هزینه گزافی پرداخت کرد. اما آیا واقعاً این معادله همیشه برقرار است؟
