مطالعه‌ای جهانی نشان داد پرندگان از یک صدای هشدار مشترک برای مقابله با انگل‌های لانه‌گذار استفاده می‌کنند؛ ترکیبی از غریزه و یادگیری اجتماعی که درک ما از تکامل زبان را گسترش می‌دهد.
صدای شکارچیان شبگرد می‌تواند تغذیه و زمان‌بندی مهاجرت پرندگان جوان را مختل کند و بقای آن‌ها را تحت تأثیر قرار دهد.
پرندگان تنها به پرواز و آواز محدود نمی‌شوند. یکی از فرایندهای حیاتی برای بقای آن‌ها، «پرریزی» یا همان تعویض پرها است؛ فرایندی که به اندازه مهاجرت و تولیدمثل اهمیت دارد. از گرم نگه داشتن بدن گرفته تا جذب جفت در فصل زادآوری، زمان‌بندی و کیفیت پرهای جدید می‌تواند شانس بقا یا عدم بقای یک پرنده را تعیین کند.
چرا برخی پرندگان ماده پرخاشگرتر از سایرین هستند؟ در این مقاله علمی و جذاب بخوانید که چگونه رقابت بر سر لانه، ژنتیک و استراتژی‌های رفتاری باعث این تفاوت می‌شود.
مطالعه‌ای جدید نشان می‌دهد که تکامل در برخی پرندگان الگوهای تکراری را دنبال می‌کند، به‌ویژه در رفتارهای پرخاشگرانه برای به‌دست آوردن مکان‌های لانه‌سازی؛ پژوهشی که ارتباط ژنتیک و رفتار را روشن‌تر می‌سازد.
تحقیقات جدید نشان می‌دهد که پرندگان دارای محدوده‌ی پراکنده و مغز بزرگ نیز می‌توانند به شدت به تغییرات اقلیمی آسیب‌پذیر باشند. این مطالعه ضرورت بازنگری در استراتژی‌های حفاظت از گونه‌ها را برجسته می‌کند.
مطالعه‌ای تازه نشان می‌دهد پرندگان شخصیت خود را از طریق آواز بیان می‌کنند. پری‌گنجشک‌های افسانه‌ای با سبک‌های آوازی متفاوت، ویژگی‌هایی چون کنجکاوی و پرخاشگری را آشکار می‌کنند.
تحقیقات نشان می‌دهد پرندگان در شهرها معمولاً رنگارنگ‌تر و کمتر قهوه‌ای هستند. این تغییرات نه‌تنها ظاهر بلکه تکامل و بقا را هم تحت تأثیر قرار می‌دهد. در این مطلب بخوانید چرا.
بیش از ۹۹٪ از پرندگان قادر به پرواز هستند، اما برخی گونه‌ها در طول زمان این توانایی را از دست داده‌اند. پنگوئن‌ها، شترمرغ‌ها و کیوی‌ها به گونه‌های بدون پرواز تکامل یافته‌اند و خود را با محیط‌های خاصشان سازگار کرده‌اند.
پرندگان برای دلایل مختلفی آواز می‌خوانند، صدا می‌دهند یا جیرجیر می‌کنند – یافتن جفت، دفع شکارچیان یا حتی لذت بردن از ملودی‌هایشان. اما چه چیزی تنوع صداهای پرندگان را شکل می‌دهد، همچنان یک معمای شگفت‌انگیز است.