در گوشهای آرام از یک موزه، پشت ویترینها یا درون کشوها، موجوداتی قرار دارند که مدتهاست از دنیای وحش ناپدید شدهاند؛ پرندهای که در جنگلی پوشیده از دوده در اوایل دهه ۱۹۰۰ جمعآوری شده یا ماهیای که از رودخانهای گرفته شده که دیگر شفاف نیست. این نمونهها که روزگاری تنها به عنوان اسنادی از تنوع زیستی شناخته میشدند، اکنون تعریفی تازه پیدا کردهاند.