اکثر مردم با این مفهوم آشنا هستند که سیاه‌چاله‌ها به مرور زمان جرم خود را از دست می‌دهند و از طریق فرآیندی به نام تبخیر کیهانی مقدار ناچیزی انرژی تابش می‌کنند. این ایده که توسط استیون هاوکینگ مطرح شد، برای دهه‌ها در جامعه علمی پذیرفته شده و به‌نوعی بیانگر آن است که هیچ چیز در کیهان واقعاً همیشگی نیست.
دانشمندان در تلاش‌اند معمای تکینگی سیاه‌چاله‌ها را حل کنند. آیا در دل این اجرام اسرارآمیز نقطه‌ای بی‌نهایت وجود دارد یا پاسخ در فیزیک کوانتومی نهفته است؟ مقاله‌ای جذاب و علمی درباره جدیدترین نظریه‌ها در کیهان‌شناسی.
پژوهشی جدید با استفاده از تلسکوپ افق رویداد و آرایه‌های VLBI، رفتار پیچیده جت‌های سیاه‌چاله را بررسی می‌کند. آیا آن‌ها واقعاً شتاب می‌گیرند یا فقط به نظر می‌رسد؟
اخترشناسان تأیید کردند که یک سیاه‌چاله تنها در صورت فلکی قوس در کهکشان ما در حال حرکت است. این کشف نادر با داده‌های تلسکوپ هابل و مأموریت گایا انجام شده است.
سیاه‌چاله‌ای در کهکشانی دوردست پس از دهه‌ها سکوت با فوران‌های منظم پرتو ایکس دانشمندان را شگفت‌زده کرد. جزئیات این پدیده نادر را در این گزارش بخوانید.
تلسکوپ جیمز وب موفق به شناسایی سیاه‌چاله‌ای پنهان در مرکز کهکشان ستاره‌فشان M83 شد. این کشف درک ما از کهکشان‌ها و AGNها را دگرگون می‌کند.
پژوهشی جدید از فیزیکدانان، مفهومی به نام «ابر‌هزارتو» را برای درک ساختار میکروسکوپی سیاه‌چاله‌ها معرفی می‌کند. این مقاله نگاهی نو به ترکیب نظریه ریسمان، برین‌ها و گرانش کوانتومی دارد.
دانشمندان با استفاده از تلسکوپ ALMA موفق به کشف یک سیاه‌چاله ابرپرجرم شدند که ۱۲.۹ میلیارد سال پیش وجود داشته است. این کشف دیدگاهی جدید از جهان اولیه ارائه می‌دهد.
سیاه‌چاله‌ها دهه‌هاست که هم دانشمندان و هم عموم مردم را مجذوب و متحیر کرده‌اند. گرانش عظیم و ماهیت اسرارآمیز آن‌ها باعث شده که بحث‌های بی‌پایانی درباره‌شان شکل بگیرد، فیلم‌ها و کتاب‌هایی بر پایه آن‌ها ساخته شوند و کنجکاوی ما را درباره آنچه ممکن است درون این اجرام کیهانی پنهان باشد، تغذیه کنند.
اخترشناسان گامی دیگر در جستجوی بزرگ‌ترین و گریزان‌ترین غول‌های کیهانی، یعنی سیاه‌چاله‌های ابرپرجر، برداشته‌اند.