هوایی که امروز نفس می‌کشیم، داستانی میلیون‌ها ساله را در خود دارد. دی‌اکسید کربن – گازی حیاتی برای زندگی و اقلیم – همواره با ریتم زمین در عصرهای یخبندان و دوره‌های گرم بین‌یخبندان بالا و پایین رفته است.
ردپاهایی که نزدیک به ۲۳٬۰۰۰ سال پیش در گچ نرم نیومکزیکو ثبت شده‌اند، هنوز به‌وضوح شکل انگشتان، قوس و پاشنه پای انسان را حفظ کرده‌اند. برای چندین دهه، بیشتر باستان‌شناسان تصور می‌کردند که انسان‌ها بسیار دیرتر وارد قاره آمریکا شده‌اند، اما شواهدی که اکنون زیر آفتاب نیومکزیکو آشکار شده، روایت دیگری ارائه می‌دهد.
پژوهش‌های جدید نشان می‌دهد انسان‌های اولیه در عصر یخبندان با مهارتی بالا از آتش استفاده می‌کردند. از پخت‌وپز تا گرمایش و ابزارسازی، آتش ابزاری حیاتی برای بقا بود.
تکامل مانند نمایشی بزرگ بر روی صحنه زمین است، جایی که هر گونه در لحظات مختلفی از زمان در مرکز توجه قرار می‌گیرد.
حدود ۲.۵ میلیون سال پیش، سیاره ما وارد یک الگوی منظم شد – یخچال‌های طبیعی پیشروی می‌کردند و سپس عقب‌نشینی می‌کردند، بارها و بارها. آخرین دوره یخبندان بزرگ حدود ۱۱,۷۰۰ سال پیش به پایان رسید و ما را در دوره‌ای گرم و پایدار قرار داد. اما این وضعیت تا چه زمانی ادامه خواهد داشت؟
در سواحل زیبا و تماشایی رود راین، محل کمپ عصر یخبندان گونرزدورف قرار دارد. اخیراً، این محل میزبان کشفی مهم بوده که برخی از روش‌های اولیه ماهیگیری را به‌طور جزئی نشان می‌دهد.
نئاندرتال‌ها را می‌شناسید؟ به گمان برخی اجداد ما یا گونه‌های اول بشر روی زمین بودند! گونه‌هایی که منقرض شده‌اند. اما اگر منقرص نمی‌شدند چه می‌شد؟!