مفهوم پایداری ریشه در قرن هجدهم دارد، اما بحثهای مدرن در مورد پایداری به نیمه دوم قرن بیستم برمیگردد. من پایداری را سنگ بنای زندگی انسانی میدانم. من معتقدم که وظیفه هر فرد، هر مؤسسه و هر دولتی است که در حین برآوردهکردن نیازهای خود، دنیایی و ساختاری سازمانی با شرایط اقتصادی، محیط زیستی و اجتماعی پایدار برای نسلهای آینده به ارث بگذارد.