مطالعه‌ای تازه نشان می‌دهد شهاب‌سنگ‌های کربنی که حامل عناصر حیاتی حیات هستند، پیش از رسیدن به زمین نابود می‌شوند. در این مقاله بررسی می‌کنیم چرا این شهاب‌سنگ‌ها به زمین نمی‌رسند و پیامدهای علمی آن چیست.
زمین رویدادهای فضایی قدرتمندی را تجربه کرده که سطح آن را تغییر داده‌اند. برخی از مهم‌ترین این رویدادها برخورد شهاب‌سنگ‌ها بوده‌اند که ممکن است نقش کلیدی در شکل‌گیری سیاره و حتی حمایت از حیات اولیه داشته باشند.
با اینکه سیاره سرخ فاقد حرکات تکتونیکی مشابه زمین است، اما همچنان فعالیت‌های لرزه‌ای را تجربه می‌کند که ناشی از نیروهای داخلی و برخورد شهاب‌سنگ‌هاست.
حدود ۱۱ میلیون سال پیش، برخورد یک سیارک با مریخ باعث شد قطعاتی از این سیاره سرخ به فضا پرتاب شوند. یکی از این قطعات سرانجام به زمین برخورد کرد و در دانشگاه پردو آمریکا قرار گرفت و به عنوان شهاب‌سنگ لافایت شناخته شد.
تاریخ زمین همچنان با شگفتی‌های کهن و اسرار ناشناخته خود، توجه بشر را به خود جلب می‌کند.
رویداد فاجعه‌باری که حدود ۶۶ میلیون سال پیش دایناسورها را از بین برد، تنها خبر بدی نبود – بلکه زمینه را برای یک رابطه شگفت‌انگیز متقابل بین برخی مورچه‌ها و قارچ‌ها فراهم کرد.
در چند دهه‌ی گذشته، جامعه‌ی علمی به شدت در تلاش بوده است تا بفهمد شهاب‌سنگی که باعث انقراض عظیم دایناسورها در حدود ۶۶ میلیون سال پیش شد، از کجا آمده است.
یک سیارک عظیم در هفته جاری به‌قدری به کره زمین نزدیک می‌شود که از ماه هم نزدیک‌تر خواهد بود. اداره هوا و فضای ملی آمریکا موسوم به «ناسا» ضمن اعلام این خبر گفت این اتفاق حدود هر ۱۰ سال یک‌بار می‌افتد.
دانشمندان دانشگاه شیکاگو Curious Marie بررسی کردند، شهاب‌سنگی که شاید حاوی ارزشمندترین سرامیک جهان است. این عناصر سرامیکی می‌توانند، بدون اینکه حاوی هیچکدام از این عناصر باشند، به ما توضیح دهند که آیا کیهان اولیه ذرات سنگین را ایجاد کرده است.