ماهیهای مرکب از آن جانورانی هستند که در یک چشم بر هم زدن میتوانند از شفاف مطلق به طیف درخشان و رنگارنگی از رنگها تغییر کنند. این توانایی مدتها ذهن زیستشناسان را به خود مشغول کرده بود که چگونه این موجودات میتوانند چنین نمایشی از نور و رنگ را ارائه دهند.
ماهی مرکب
وقتی اقیانوسهای دوران باستان را تصور میکنیم، معمولاً تصویر خزندگان عظیمالجثه و آمونیتهای صدفدار در ذهنمان شکل میگیرد که در آبها فرمانروایی میکنند. دههها بود که دیرینهشناسان معتقد بودند این موجودات بدون رقیب، دوران مزوزوئیک را در اختیار داشتند.
صبر کردن سخت است؛ چه برای کودکی که به شیرینی نگاه میکند، چه برای موجودی دریایی که بالای یک خرچنگ شناور است. کشمکش بین «الان» و «بعد» انتخابهای روزانه ما و بسیاری از موجودات را شکل میدهد. در گونههای مختلف، توانایی تأخیر در دریافت پاداش به تواناییهای شناختی بالاتر و موفقیتهای بلندمدتتر گره خورده است.
اغلب تصور میشود که فرایند تکامل، روندی کند و خزنده است. اما وقتی صحبت از اختاپوسها و ماهیهای مرکب میشود، بهنظر میرسد طبیعت با جهشهای سریع و ناگهانی کار خود را پیش میبرد.
ماهی مرکب پهنبازو با استفاده از نوارهای متحرک تیرهرنگ، سیستم دفاعی خرچنگها را مختل میکند. کشف جدیدی که درک ما از استتار در حال حرکت را دگرگون میسازد.
وقتی صحبت از ترکیب شدن با محیط اطراف میشود، طبیعت استادان زیادی در این زمینه دارد. از تغییر رنگ آفتابپرست گرفته تا تغییر پوشش فصلی خرگوش قطبی، استتار یکی از ابزارهای حیاتی برای بقا در حیات وحش است. اما یکی از شگفتانگیزترین استادان استتار شاید اولین گزینهای نباشد که به ذهن خطور میکند – ماهی مرکب.
با گذر از فصلهای متنوع سال، یکی از مشکلات رایج که اغلب با آن روبرو میشویم، نوسانات دمایی است – چیزی که ماهی مرکب بهطور طبیعی به خوبی از پس آن برمیآید.
۷۵ درصد از موجوداتی که در اقیانوس زندگی میکنند میدرخشند.