برخی سنگ‌های مریخ حاوی نشانه‌هایی از حیات هستند و دانشمندان خواستار بازگرداندن آن‌ها به زمین شده‌اند.
حدود ۱۱ میلیون سال پیش، برخورد یک سیارک با مریخ باعث شد قطعاتی از این سیاره سرخ به فضا پرتاب شوند. یکی از این قطعات سرانجام به زمین برخورد کرد و در دانشگاه پردو آمریکا قرار گرفت و به عنوان شهاب‌سنگ لافایت شناخته شد.
مریخ، همسایه آسمانی ما، به مدت میلیاردها سال یک راز را پنهان کرده است. به لطف تلاش‌های پیگیرانه دانشمندان و فناوری پیشرفته، اکنون شواهد بیشتری در حمایت از نظریه‌ای که مدت‌ها مورد بحث بوده و در مورد وجود اقیانوسی باستانی و وسیع در مریخ است، به دست آورده‌ایم.
در این جهان بی‌کران، بهترین کارآگاه ما یک انسان نیست، بلکه یک ربات است. این قهرمان ناشناخته، مریخ‌نورد «کنجکاوی» ناسا است که نزدیک به ۱۲ سال است روی سطح مریخ به حل معماهای علمی مشغول است.
تصور کنید: فضانوردان روی مریخ یا ماه فرود می‌آیند و با استفاده از آجرهایی که از قارچ ساخته شده‌اند، خانه‌های خود را رشد می‌دهند. این شبیه داستان‌های علمی-تخیلی به نظر می‌رسد، درست است؟ اما اشتباه می‌کنید.
زمانی پوشیده از دریاها و جاری از رودخانه‌ها، مریخ به هیچ وجه بیابان بایری که امروز می‌بینیم نبود. اما همانطور که آب در یک روز گرم از لیوان شما تبخیر می‌شود، به نظر می‌رسد که منابع مایع مریخ هم طی ۳ میلیارد سال گذشته ناپدید شده است.
آیا راهی وجود دارد که مریخ را برای زندگی، همانطور که ما آن را می‌شناسیم، مهربان‌تر کنیم؟ این سوال از زمانی که ما با واقعیت سرد و خشن سطح سیاره سرخ آشنا شدیم، ذهن افراد را مشغول کرده است.
جستجو برای یافتن آب در مریخ مدت‌هاست که دانشمندان و علاقه‌مندان به فضا را مجذوب خود کرده است. در حالی که روش‌های سنتی مورد استفاده در زمین ممکن است برای تشخیص آب مایع در اعماق سطح مریخ موثر نباشند، رویکرد جدیدی که شامل زلزله‌های مریخی است، می‌تواند گشایشی در این زمینه فراهم کند.
NASA released on Tuesday the outcomes of its 2023 Moon to Mars Architecture Concept Review, the agency’s process to build a roadmap for exploration of the solar system for the benefit of humanity.
آیا سفینه فضایی ناسا می‌تواند به خورشید سفر کند؟