تنها انسان‌ها نیستند که با مشکلات سلامتی مواجه می‌شوند؛ شرکت‌ها نیز در مسیر رشد یا مراحل پیشرفته‌تر، به دنبال یافتن راه‌حل‌هایی برای مسائل خود هستند. کارآفرینان از صنایع مختلف، دیدگاه‌های خود را در مورد مهم‌ترین مشکلات شرکت‌ها بیان کردند.
آرزو اصلان کسیمر
عضو مستقل هیئت‌مدیره
“در سال ۲۰۲۳، با شروع کاهش تقاضا در سطح جهانی و محلی، دستیابی به اهداف فروش بلندپروازانه دشوار شد. در همین حال، کاهش هزینه‌های عملیاتی به همان سرعت ممکن نبود، و این باعث شد مفهوم «شرکت چاق» دوباره مطرح شود. شرکت‌ها ساختار «متناسب» خود را که پیش از همه‌گیری داشتند، از دست دادند. اکنون برای بازگشت سریع به فرم سابق خود، به ابزارهای کنترل هزینه مانند «بودجه‌ریزی از صفر» نیاز خواهند داشت.
این تحولات، استارتاپ‌ها را مجبور می‌کند تا نه‌تنها متفاوت باشند، بلکه مدل‌های کسب‌وکاری را توسعه دهند که پیش‌تر تصور نشده یا هرگز به کار گرفته نشده‌اند و پتانسیل رشد نمایی دارند. اکنون یافتن سرمایه‌گذاری بسیار دشوارتر است و فقط بهترینِ بهترین‌ها شانس خواهند داشت.”
نورتاچ زیال آفریدی
مدیرعامل بین‌المللی Bateel
“به نظر من مهم‌ترین مسئله، تمرکز بر مشکلات داخلی شرکت است. در عوض، باید به نوآوری و فرصت‌های بازار توجه بیشتری شود. به‌جای تأکید بر سلسله‌مراتب و سیاست‌های داخلی، باید فضایی ایجاد کرد که در آن همه افراد بتوانند به‌طور صریح نظرات خود را بیان کنند و این فضا با صداقت اجرایی شود. چنین فرهنگی به رشد و توسعه شرکت کمک می‌کند.”
اگه پکینران
مدیرعامل Groupe SEB ترکیه
“تمرکز بر جنبه‌های منفی یکی از مشکلات رایجی است که اغلب مشاهده می‌کنم. شروع کار با سؤالاتی نظیر «چرا نمی‌شود؟ چرا نمی‌توانیم؟ چه مشکلاتی پیش می‌آید؟» بسیار شایع است. وقتی چنین رویکردی را در تیمم می‌بینم، ابتدا خودم را قانع می‌کنم که مثبت بمانم، چون گاهی این کار هم دشوار است. سپس با پرسیدن سؤالات متقابل و تکیه بر داده‌ها، تلاش می‌کنم دیدگاه طرف مقابل را به سطحی خنثی برسانم.”
نیلای تاتلی‌سوز
مدیرعامل کاسترول ترکیه
“اگرچه نمی‌توان برای همه شرکت‌ها نسخه واحدی پیچید، اما بررسی نقاط مشترک شرکت‌های موفق مفید خواهد بود. این شرکت‌ها با اتخاذ اقدامات سریع و درست در برابر ریسک‌های کوتاه‌مدت و تمرکز بر استراتژی‌های میان‌مدت و بلندمدت، به سرمایه‌گذاری‌های خود ادامه می‌دهند.
برای دستیابی به این موفقیت، وجود یک استراتژی قوی مبتنی بر نوآوری، یک تیم کارآمد و مدیریتی مصمم برای اجرای استراتژی ضروری است.
من محدود شدن رؤیاها به شرایط و محدودیت‌های ترکیه را بزرگ‌ترین بیماری می‌دانم. برای جلوگیری از این وضعیت، باید جهانی شدن را نه‌تنها به صادرات، بلکه به‌عنوان یک مأموریت از توسعه محصول تا شیوه مدیریت پذیرفت. انتخاب نیروی انسانی مناسب برای این اهداف و در صورت نیاز، جذب متخصصان خارجی با این تجربه، گامی بسیار درست خواهد بود.”
امره کورته‌پلی
رئیس Endeavor ترکیه
تأثیر منفی شرکت‌های خانوادگی
در ترکیه، شرکت‌های خانوادگی به دلیل کمبود مدیریت سازمانی، با اجراهای ناقص و اشتباه روبه‌رو هستند که مانعی برای رشد سودآور ایجاد می‌کند.
کمبود منابع مالی
منابع مالی ناکافی شرکت‌ها، ظرفیت سرمایه‌گذاری و رشد آن‌ها را محدود می‌کند. علاوه بر این، ضعف در زیرساخت‌های حسابداری و مشکلات مدیریت متمرکز، بهره‌وری کسب‌وکارها را کاهش داده و دریافت حمایت‌های مالی را دشوار می‌کند.
فناوری و نوآوری
در دنیای امروز، راه دستیابی به رقابت‌پذیری و سودآوری پایدار از طریق افزایش بهره‌وری می‌گذرد. اما تأخیر و سستی در این زمینه می‌تواند قدرت رقابت شرکت‌ها را کاهش دهد.
اگم اراسلان
مؤسس Midas
“من فکر می‌کنم شرکت‌های ترکیه در مراحل مختلف سرمایه‌داری کمی عقب مانده‌اند و همین مسئله چالش‌هایی برای آن‌ها ایجاد کرده است. برای انجام کارهای بزرگ‌تر به سرمایه نیاز است، اما دسترسی به سرمایه در ترکیه هنوز به بلوغ نرسیده است.
شرکت‌های ترکیه‌ای در مراحل اولیه رشد خود بیشتر از ابزارهای ابتدایی سرمایه‌داری مانند بانک و وام استفاده می‌کنند و از ابزارهای پیچیده‌تر بهره نمی‌برند. این در حالی است که استفاده از این ابزارها می‌تواند در شرایطی مانند محیط با نرخ بهره بالا، آسیب‌پذیری را کاهش دهد.”
فاتح کارامانچی
رئیس هیئت‌مدیره نساجی آناتولی مرکزی
“در شرکت‌های ترکیه، مشکل تعیین نکردن اهداف وجود دارد. به دلیل ناتوانی در تعیین اهداف بلندمدت، دائماً مجبور به ارائه راه‌حل‌هایی برای گذران روزمره هستند که گاهی منجر به تصمیمات اشتباه می‌شود.”
کاظم کس‌اوغلو
عضو هیئت‌مدیره Esas Holding
“مشکل شماره یک شرکت‌های ترکیه، ترس از تغییر و اشتباه است. این مسئله یادگیری فردی و سازمانی، مدیریت صحیح و رشد را مختل می‌کند. برای غلبه بر این مشکل، شرکت‌ها باید فرهنگی انعطاف‌پذیر، نوآور و حمایتی ایجاد کنند. مدیران باید به تیم‌های خود اختیار بدهند و نشان دهند که اشتباه کردن بخشی از کار است.
همچنین آگاهی سهامداران درباره این مسئله که هر اشتباهی نباید مجازات شود، بسیار مهم است. اشتباه کردن یک فرآیند طبیعی یادگیری است؛ تغییر اجتناب‌ناپذیر و ضروری است. برای بقا در محیط رقابتی کنونی و دستیابی به موفقیت پایدار، هیچ راهی جز پذیرش این واقعیت وجود ندارد.”
