هاچبکهای اسپرت الکتریکی بسیار کم و محدود هستند. از مدلهای معروف در این دسته میتوان به آبارث 500e، کاپرا بورن VZ، مینی جان کوپر ورکز و مدل کمتر شناخته شده MG4 XPower اشاره کرد. اما حالا رنو قصد دارد همه آنها – حتی مدل داخلی خود یعنی آلپاین A290 – را با نسخهای فوقالعاده قدرتمند از رنو 5 بازطراحیشده تحتالشعاع قرار دهد. بله، رنو 5 توربو بازگشته است. جالب اینکه مانند پورشه تایکان، این خودرو نیز با وجود الکتریکی بودن، کلمه “توربو” را در نام خود دارد، که شاید کمی گیجکننده به نظر برسد.
از کانسپت تا تولید
گرچه رنو 5 توربو 3E ممکن است حس یک خودروی مفهومی را القا کند، اما این خودرو تنها یک مدل نمایشی نیست. رنو با لوگوی الماسی خود قصد دارد آن را به تولید برساند. این هاچبک کوچک اما قدرتمند، مانند نسخه دهه 1980 خود، دیفرانسیل عقب خواهد بود. اما به جای موتور 4 سیلندر وسطی مدل قدیمی، در اینجا از دو موتور الکتریکی در عقب استفاده شده است. موتور توربو 1.4 لیتری نسخه اولیه حدود 160 اسب بخار قدرت تولید میکرد، اما نسخه الکتریکی جدید بیش از سه برابر آن قدرت دارد.
فرانسویها اعلام کردهاند که این خودرو مجموعاً بیش از 500 اسب بخار قدرت تولید میکند، یعنی 285 اسب بخار بیشتر از آلپاین A290. تفاوت قدرت میان رنو 5 توربو 3E و مدل استاندارد رنو 5 حتی بیشتر است و به عدد فوقالعاده 350 اسب بخار میرسد. اگرچه گشتاور دقیق اعلام نشده، اما مشخص است که این خودرو تنها در 3.5 ثانیه از حالت سکون به سرعت 100 کیلومتر بر ساعت میرسد؛ یعنی 0.3 ثانیه سریعتر از MG4 XPower با قدرت “فقط” 429 اسب بخار.
طراحی جذاب و اسپرت
طراحی بدنه عضلانی و پرقدرت، دربهای عقب مدل استاندارد رنو 5 را حذف کرده و به جای آنها دریچههای جانبی تعبیه شده است. رنو گلگیرهای برجستهای را نیز بهعنوان ادای احترام به نسخه اولیه R5 توربو اضافه کرده است. از دیگر ویژگیهای این خودرو میتوان به چرخهای بزرگ 20 اینچی با تایرهای 245/35 ZR20 در جلو و تایرهای پهنتر 275/35 ZR20 در عقب اشاره کرد.
هاچبک الکتریکی با رکورد جدید
این خودرو اولین هاچبک اسپرت الکتریکی با نشان رنو است که وارد تولید میشود. البته در گذشته نمونههای مشابهی تولید شده بود، مانند زویی E-Sport سال 2017 با قدرت 460 اسب بخار و رنو 5 توربو 3E سال 2022 با قدرت 375 اسب بخار. اما نسخه جدید از همه آنها پیشی میگیرد، البته با قیمتی بالا و تولید محدود.
مدل استاندارد رنو 5 با یک موتور تک و سیستم دیفرانسیل جلو تولید میشود، اما نسخه عملکردی RWD آن با استفاده از ساختار فوق سبک “سوپراستراکچر کربنی” ساخته شده است که به گفته رنو، “سبک و بسیار مقاوم” است. هرچند وزن دقیق آن اعلام نشده، اما مدل مفهومی قبلی (با دو موتور عقب) 3,306 پوند وزن داشت که کمی سنگینتر از آلپاین A290 با وزن 3,260 پوند است.
بازگشتی به دهه 80
میتوان شباهتهایی میان رنو 5/توربو 3E جدید و خودروهای دههها پیش مشاهده کرد؛ زمانی که نسل اول رنو 5 با نام Le Car در آمریکا عرضه شد. در آن زمان نیز مدل استاندارد با دیفرانسیل جلو و موتور جلو طراحی شده بود، در حالی که مدل خاص توربو، موتور را به پشت صندلیها منتقل کرده و قدرت را به چرخهای عقب منتقل میکرد.
نتیجهگیری
شکی نیست که بازار بزرگی برای چنین خودروهایی وجود ندارد، اما خوشحالیم که چنین محصولی تولید میشود. انتظار میرود این خودرو در سال 2026 به بازار عرضه شود. رنو، حالا که در این مسیر هستی، میتوانیم انتظار کلیو موتور وسط جدید را هم داشته باشیم؟