در میان پایتخت خودروسازی جهان، جزیره‌ای آرام و بدون خودرو وجود دارد که خانه‌ی ۶۰۰ نفر، ۶۰۰ اسب و سبک زندگی‌ای است که انگار از روزگاران قدیم به جا مانده است. ایالت میشیگان آمریکا که زادگاه شرکت‌هایی مانند فورد، جنرال موتورز و کرایسلر است، اغلب به‌عنوان «پایتخت خودروسازی جهان» نامیده می‌شود. اما در ساحل شمالی این ایالت در دریاچه هیوران، جزیره‌ای آرام و دیدنی وجود دارد که قرن‌هاست مسافران را به خود جذب کرده و تقریباً از زمان اختراع خودروها، ورود آن‌ها را ممنوع کرده است.
جزیره مکیناک (Mackinac Island)، جزیره‌ای به مساحت ۳.۸ کیلومتر مربع که ۶۰۰ ساکن دائمی دارد، هیچ وسیله نقلیه موتوری در آن وجود ندارد و تنها بزرگراهی در ایالات متحده را در خود جای داده که رانندگی با خودرو در آن مجاز نیست. حتی استفاده از چرخ‌دستی‌های گلف هم در خیابان‌های این جزیره ممنوع است، بنابراین اگر بوق یا جیغی شنیدید، به احتمال زیاد متعلق به غازها یا جغدهای جزیره است.
Credit: Getty Images
چرا در اینجا خبری از خودرو نیست؟
طبق روایت‌های محلی، در سال ۱۸۹۸ زمانی که یک خودرو صدای بلندی از خود تولید کرد و اسب‌های اطراف را ترساند، مقامات روستا استفاده از موتورهای احتراقی را ممنوع کردند و این ممنوعیت دو سال بعد به سراسر جزیره گسترش یافت. از آن زمان، ساکنان این جزیره به این سبک آرام و سنتی زندگی پایبند مانده‌اند.
بیش از یک قرن بعد، حدود ۶۰۰ اسب هنوز چرخ زندگی را در اینجا می‌چرخانند، چه در سرمای زمستان و چه در هجوم گردشگران تابستانی زمانی که حدود ۱.۲ میلیون نفر سوار بر کشتی‌ها از مکیناوسیتی یا سنت اگنس در شبه‌جزیره بالایی میشیگان به این روستا (که آن هم مکیناک آیلند نام دارد) در بخش جنوبی جزیره می‌آیند. در اینجا بازدیدکنندگان به خرید شیرینی فاج معروف جزیره، گشت و گذار در ۷۰ مایل مسیر پیاده‌روی و شنیدن صدای سم اسب‌ها در خیابان‌های سنگ‌فرش شده مشغول می‌شوند و لذت می‌برند.
صدها سال پیش، جوامع بومی از موقعیت راهبردی جزیره در تلاقی دریاچه‌های هیوران و میشیگان برای ماهیگیری و شکار استفاده می‌کردند. آن‌ها صخره‌های آهکی و جنگل‌های سرسبز این جزیره را به لاک‌پشتی عظیم که از آب بیرون آمده تشبیه کردند و نام آن را «میشیلیمکیناک» گذاشتند، که در زبان آنیشینابه‌موین به معنای «محل لاک‌پشت بزرگ» است.
نیروهای بریتانیایی نام آن را کوتاه کردند و در سال ۱۷۸۰ دژی دفاعی در این جزیره ساختند. امروز، بازدیدکنندگان هنوز می‌توانند مفسران با لباس‌های تاریخی را دنبال کنند، شلیک توپ را تجربه کنند و محل اقامت افسران را در قدیمی‌ترین ساختمان ایالت میشیگان ببینند. اما بیش از ۲۰۰ سال پس از آنکه ایالات متحده در پی جنگ ۱۸۱۲ کنترل مکیناک را به دست گرفت، ریشه‌های بومی آن همچنان باقی است.
Credit: Getty Images
اریک همنوی، عضو جامعه آنیشینابه و کسی که نقش مهمی در احیای تاریخ بومی در جزیره داشته می‌گوید: «جزیره مکیناک یکی از مهم‌ترین و برجسته‌ترین مکان‌ها در تاریخ و فرهنگ آنیشینابه است.» او اضافه می‌کند: «مردم آنیشینابه از دیرباز در تنگه‌ها و آبراه‌های اتصال‌دهنده دریاچه هیوران و میشیگان حضور داشته‌اند، بعضی‌ها می‌گویند از زمان‌های ازلی و ما هنوز هم در سرزمین نیاکانمان در تنگه‌ها حضور داریم. این آبراه‌ها شاهراه‌های اصلی غرب میانه آمریکا بودند و همچنان هستند.»
همنوی همچنین اشاره می‌کند که تعداد زیادی از محل‌های تدفین بومیان در جزیره کشف شده‌اند که برخی از آن‌ها حدود سه هزار سال قدمت دارند. او می‌گوید: «جزیره مکیناک یکی از مقدس‌ترین مکان‌های ما در دریاچه‌های بزرگ است.»
تا اواخر قرن نوزدهم، جزیره مکیناک به مکانی برای خانواده‌های ثروتمند صنعتی از شیکاگو، دیترویت و سایر نقاط پررونق غرب میانه تبدیل شده بود؛ کسانی که در تابستان‌ها برای استراحت در آب‌های بکر این جزیره به آنجا می‌آمدند.
هتل گرند مکیناک، با قدمت ۱۳۸ سال، اتاق‌هایی دارد که هرکدام به‌صورت جداگانه طراحی شده‌اند و ادعا می‌کند طولانی‌ترین ایوان جهان را داراست. این هتل یکی از آخرین هتل‌های فعال دوران طلایی صنعت آمریکا محسوب می‌شود.
در واقع، این جزیره کوچک پُر از شگفتی است. ۸۰ درصد از مساحت جزیره مکیناک در قالب پارک ایالتی مکیناک حفاظت شده است؛ جایی که بازدیدکنندگان می‌توانند در جنگل‌های کهن‌سال قدم بزنند، ستون‌های عظیم آهکی را تحسین کنند و با پای پیاده، دوچرخه یا کالسکه‌های اسبی به دیدن یکی از معروف‌ترین جاذبه‌های جزیره یعنی «قوس راک» با عرض ۵۰ فوت بروند.
Credit: Mackinac Island Tourism Bureau
در نقاط دیگر، محلی‌ها پیشنهاد می‌کنند که از تنها روستای جزیره به سمت شمال حرکت کنید و مسیر ۸.۵ مایلی اطراف جزیره را طی کنید؛ مسیری که قبلاً بزرگراه بوده و اکنون به مسیر پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری تبدیل شده است و چشم‌اندازهایی از پل معلق مکیناک به طول پنج مایل، سواحل سنگریزه‌ای دنج و جنگل‌های آرام را در اختیار شما می‌گذارد.
گذشته از اسب‌ها، ۱۵۰۰ دوچرخه کرایه‌ای موجود در جزیره، وسیله اصلی رفت‌وآمد ساکنان و بازدیدکنندگان است؛ شیوه‌ای از حمل‌ونقل که نشان می‌دهد مردم مکیناک ترجیح می‌دهند با ریتمی متفاوت از سایر نقاط کشور حرکت کنند.
ده‌ها درخت یاس بنفش که در خیابان‌های روستا پراکنده شده‌اند، در آستانه‌ی جشنواره محبوب یاس بنفش جزیره که ده روز در ماه ژوئن برگزار می‌شود، شروع به شکوفه دادن می‌کنند. علاقه‌مندان به تماشای ستارگان به فورت هولمز، بلندترین نقطه جزیره، یا به کافه کاپولا بار در هتل گرند می‌روند تا بدون هیچ مانعی آسمان شب میشیگان شمالی را تماشا کنند. اما برای بیشتر بازدیدکنندگان که پس از یک روز دوچرخه‌سواری دور جزیره خسته و خوشحال‌اند، هیچ چیز بهتر از خوردن یک بستنی یا یک تکه فاج در کنار منظره‌ی مارینا (بندر قایق‌های تفریحی) نیست.
