امروزه تقریبا هر سرویس آنلاین و شبکه‌ای سریال فانتزی خودش را دارد. نتفلیکس نیز توانسته با سریال ویچر (The Witcher) با بازی هنری کویل (Henry Cavill) در نقش اصلی در این زمینه بسیار موفق عمل کند. علاوه بر این سریال نیز انیمیشنی به نام ویچر: کابوس گرگ (The Witcher: Nightmare of the Wolf) و همچنین مینی‌سریال ویچر: منشاء خون (The Witcher: Blood Origin) در این فرنچایز ساخته شده است.
همانند انیمیشن، مینی سریال «ویچر: منشاء خون» پیش‌درآمدی برای سریال اصلی به شمار می‌رود و در آن، داستان ادغام جهان‌ها و خلق اولین ویچر در حدود ۱۲۰۰ سال قبل از اتفاقات سریال اصلی روایت می‌شود. در این مینی سریال، شخصیت جسکیر بازی جوئی بیتی (Joey Batey) راوی داستان این جنگجویان در گذشته است.
برای کسانی که به خوبی با دنیای ویچر آشنایی دارند، سریال «ویچر: منشاء خون» می‌تواند جالب‌توجه باشد. این سریال تلاش اندکی برای آشنایی بیننده‌ها با این جهان می‌کند و انتظار دارد که شما از قبل با شخصیت‌های جسکیر و گرالت آشنا باشید. همین نیز سبب شده تا بیننده‌هایی جدیدی که تاکنون سریال اصلی را ندیده‌اند، نتواند به خوبی با این اثر ارتباط برقرار کنند.
جذبه اندک بازیگران و تعداد کم قسمت‌ها
داستان سریال «ویچر: منشاء خون» سرشار از ماجراجویی و جستجو است اما بازیگران این سریال آن جذبه و گیرایی هنری کویل در سریال اصلی را ندارند. هر چند، سوفیا براون (Sophia Brown) توانسته به خوبی نقش جنگجویی به نام آیلی را بازی کند اما پویایی بین شخصیت‌های داستان که به عنوان گروهی از قهرمانان در تلاش هستند، آن تاثیرگذاری لازم را ندارد و از لحاظ احساسی ضعیف به نظر می‌رسد.
بخش عمده‌ای از مشکلات سریال «ویچر: منشاء خون» به دلیل آن است که این سریال تنها چهار قسمت دارد چراکه سرویس آنلاین نتفلیکس پس از اینکه دستور ساخت ۶ قسمت را داده بود، تعداد قسمت‌های این اثر را به چهار کاهش داده بود. همین نیز سبب شده تا سریال فرصت کافی برای معرفی خوب تمام شخصیت‌های خود نداشته باشد.
عدم توسعه مناسب کاراکترها
از میان هفت قهرمان اصلی سریال «ویچر: منشاء خون»، کاراکترهایی که بیشترین ارتباط را با بیننده‌ها می‌گیرند، فقط شخصیت آیلی با بازی سوفیا براون و شخصیت فال با بازی لارنس اوفوارین (Laurence O’Fuarain) هستند. این در حالی است که هیچ کدام از پنج شخصیت اصلی دیگر آن طور که باید قانع‌کننده و جذاب نیستند.
به عنوان مثال، سریال با ایده جادوی هرج و مرج بازی می‌کند اما هرگز آن طور که باید به پویایی جادو و جادوگران عمیق نمی‌شود. از سوی دیگر، یک شخصیت تک بعدی را به عنوان شخصیت شرور داستان معرفی می‌کند و این در حالی است که دیگر شخصیت‌ها نیز تنها برای پیش بردن داستان مورد استفاده قرار گیرند و آن طور که باید توسعه پیدا نکردند. سریال زیاد در گذشته شخصیت‌هایی همچون ملدورف با بازی فرانچسکا میلز (Francesca Mills) یا اسکیان با بازی میشل یئو (Michelle Yeoh) عمیق نمی‌شود و تنها نگاهی اجمالی را ارائه می‌کند.
داستان عاشقانه ضعیف
سریال «ویچر: منشاء خون» گروهی از قهرمانان را به تصویر می‌کشد اما به جای آنکه روی رفاقت بین این کاراکترها متمرکز شود، بیشتر وقت خود را صرف رابطه عاشقانه میان دو شخصیت آیلی و فال می‌کند و همین نیز سبب شده تا سریال آن طور که باید موفق نباشد. در حقیقت، سریال حتی این داستان عاشقانه را نیز به شکل موفقی روایت نکرده که بیننده‌ها را به خودش جلب کند و دلیل آن نیز تعداد قسمت‌های اندک سریال است.
سریال «ویچر: منشاء خون» در داستان خود این پتانسیل را داشت که داستان عاشقانه خوبی را روایت کند اما به دلیل تعداد کم قسمت‌ها و همچنین تلاش سریال برای پرداختن به جنبه‌های سیاسی این سرزمین، معرفی شخصیت‌های دیگر و همچنین پرداختن به رویداد ادغام جهان‌ها، فرصت کافی را نداشته و باعث شده تا این پتانسیل از بین برود.
موفقیت نصف و نیمه سریال
هدف سریال «ویچر: منشاء خون» بازگو کردن داستان اولین ویچر و همچنین توضیح دادن در مورد ادغام جهان‌ها است و در این زمینه تنها به صورت نصف و نیمه موفق بوده است. سریال در روایت کردن داستان اولین ویچر موفق عمل کرده اما در زمینه ادغام جهان‌ها این گونه نیست و نتوانسته آن طور که باید آن را به تصویر بکشد.
سریال «ویچر: منشاء خون» با وجود اینکه از فرض داستانی بسیار خوبی بهره می‌برد اما نتوانسته آن طور که باید این داستان را روایت کند. از سوی دیگر، یکی از دلیل موفقیت سریال‌های فانتزی همچون سریال «ویچر» حضور کاراکترهای غنی و پیچیده‌ای است که به خوبی در نقش‌های قهرمان و شرور جای می‌گیرند و سریال «ویچر: منشاء خون» نیز سعی داشته تا همین روند را ادامه بدهد اما با شکست روبه‌رو شده است.
شخصیت‌های شرور سریال «ویچر: منشاء خون» نیمه‌کاره احساس می‌شوند و همین نیز باعث شده تا اهداف آن‌ها چندان قانع‌کننده نباشند و نتوانند توجه بیننده‌ها را جلب کنند. در پایان، لذت بردن شما از تماشای سریال «ویچر: منشاء خون» بستگی به شیفتگی و وابستگی شما نسبت به جهان ویچر دارد و در صورتی که بتوانید مشکلات داستانی آن را نادیده بگیرد، می‌توانید لذت بیشتری از تماشای این مینی‌سریال تازه ببرید.
1 نظر
نمیدونم چجوریه که یه سریا خوششون اومد یه سریام نه