پایتخت باستانی فرمانروایی کوش در صحرای سودان قرار دارد و به عنوان یکی از میراث جهانی یونسکو، بازدیدهای بسیار کمی از آن صورت می‌گیرد. خیلی از افراد نمی‌دانند که کدام کشور بیشترین اهرام را در خود جای داده است. احتمالا، همه کشور مصر را در ذهنشان متصور می‌شوند اما این کشور سودان است که بیشترین اهرام را در خود جای داده است.
شهر خارتوم، پایتخت کشور سودان است. در سفر به قسمت شمال شرقی این شهر و به دل صحرا، کم کم شاهد پدیدار شدن اهرام مرواه در افق خواهید بود. شکل دندانه دندانه‌ای این اهرام از دور مشخص می‌شود و با توجه به خرابی‌ها در مراحل مختلف، حسی مشابه با مکان گردشگری استون هنج در کشور انگلیس را تداعی می‌کند.
این قسمت از سودان شمالی، زمانی محل و خاستگاه تمدن باستانی کوش بوده است. کوش، فرهنگ تجاری قدرتمندی داشته که ارتباط بسیاری قوی و عمیقی با فراعنه مصر در بخش شمالی خود داشتند. برای هزاران سال، قدرت در منطقه نوبیا در مسیر رود نیل بین کوش و مصر در کشمکش بوده است. در واقع، برای دوره مختصری تقریبا یک قرن، شاهان کوش که به فراعنه سیاه نیز معروف هستند، بر مصر حکمفرمایی می‌کردند.
اهرام بیشماری به جا مانده از فرمانروایی و پادشاهی کوش در این منطقه قرار دارد. تقریبا حدود صد هرم در مرواه قرار دارد و قدیمی‌ترین هرم آن نیز متعلق به قرن نهم قبل از میلاد مسیح است. در آن زمان، مرواه، دومین شهر بزرگ پادشاهی کوش بوده و پایتخت این کشور نیز در ناپاتا قرار داشته است. به دنبال فروپاشی شهر ناپاتا در حدود سال 590 قبل از میلاد، پایتخت این کشور در شهر مرواه قرار داده شد که تا زمان قرن چهارم بعد از میلاد نیز پا برجا بوده است. در طی آن زمان، پادشاهان و ملکه‌های از دنیا رفته در زیر این اهرام در شهر امواتی در خارج از شهر به خاک سپرده می‌شدند.
کانی‌شناس و طبیعت شناس فرانسوی به نام فردریک کایلیود در دهه 1820 میلادی، توجه جهانیان را به سمت این اهرام جلب کرد و نام خود را بر روی سنگی در آنجا حک کرد. با این حال، حالت ناجور و خراب بسیاری از اهرام مرواه عمدتا ناشی از کاوش‌های ماجراجوی ایتالیایی به نام جوزپه فرلینی است که در سال 1834 از این مکان بازدید کرده است. او مجوزی برای حفاری و کاوش در این مکان داشته است اما در حقیقت او به دنبال پیدا کردن گنجینه‌های پنهان این اهرام بوده است. در یکی از مقبره‌ها، او گنجینه بسیار غنی و زیادی از جواهرات را پیدا کرد. او غیر از این، چیز زیادی دیگری پیدا نکرد اما در فرایند جستجو و تفحص این مکان، بیش از چهل هرم را نابود کرده است.
امروزه، مکان باستانی مرواه توسط بزرگراه اصلی شمال به جنوب کشور سودان به دو بخش تقسیم شده است. باقی مانده‌های شهر سطلنتی در بخش غرب و به سمت رود نیل قرار دارد اما به دلیل سیل در سال 2020 فعلا بسته است. گورستان سلطنتی نیز در بخش شرقی جاده قرار دارد. این مکان، اصلی‌ترین جاذبه گردشگری کشور سودان است. این مکان سالانه تنها چند هزار نفر بازدیدکننده دارد. اهرام موجود در این مکان به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند، یکی گورستان قسمت جنوبی که قدیمی‌تر است و دیگری، قسمت شمالی که بهتر نگهداری شده است.
اهرام موجود در مرواه همانند اهرام مصر بزرگ و عظیم نیستند بلکه نسبتا به اهرام مصر دارای پایه بسیار کوچکتری هستند و شیب‌های تندی دارند و بسیاری از آنها نیز سازه‌هایی معبد مانند در کنار خود دارند. علاوه بر این، برخلاف مقبره‌های مصر، اجساد مردگان به جای آنکه در داخل اهرام دفن شده باشند، در زیر اهرام قرار دارند. تنها چند تا از این اهرام بازسازی شده است. در سال 2011، یونسکو مکان باستانی جزیره مرواه که همچنین شامل مجموعه معبد اسرارآمیز موساوارات و معبد ناکا می‌شود را به عنوان میراث جهانی ثبت کرد.
