وقتی به وایکینگ‌ها فکر می‌کنیم، جنگجویانی سرسخت را در ذهن خود متصور می‌شویم که از کشورهای اسکاندیناوی همچون نروژ و دانمارک به سمت کشورهای همسایه همچون انگلیس، اسکاتلند و فرانسه حمله و آن‌ها را غارت کردند. با این حال، وایکینگ‌ها به شهرها و کشورهای بسیار دورتری نیز سفر کرده‌اند که شاید باورکردنی نباشد. در ادامه همراه با ما باشید.
آزور و مادیرا – پرتغال
Azores and Madeira, Portugal
شواهد تاریخی حاکی از آن هستند که وایکینگ‌ها در سال ۸۴۴ پس از میلاد به پایتخت پرتغال یعنی لیسبون حمله کردند، آن هم در زمانی که اینجا بخشی از اندلس (ایبریای اسلامی) بوده است. با این حال، بسیاری معتقدند که آن‌ها به مجمع‌الجزایری دور افتاده در میانه اقیانوس اطلس به نام آزور نیز رسیده‌اند. شواهدی از حضور وایکینگ‌ها در آزور و مادیرا پیدا شده و حاکی از آن است که مدت‌ها قبل از حضور کاوشگران پرتغالی در این جزایر، وایکینگ‌ها در اینجا حضور داشتند.
پاریس – فرانسه
Paris, France
فرانسه به طور مداوم تحت حملات وایکینگ‌ها قرار داشت و اولین حمله صورت گرفته به این کشور در سال ۸۲۰ پس از میلاد بوده ولی بدترین و بدنام‌ترین حمله و غارت مربوط به سال ۸۴۵ و در شهر پاریس بوده است. در این زمان، ۱۲۰ کشتی رگنار لاثبروک که بیش از ۶ هزار نفر را حمل می‌کردند، از رودخانه سن عبور کردند و شهر پاریس را به محاصره درآوردند. در سال‌های پس از آن، برخی از وایکینگ‌ها از طریق ازدواج با فرانک‌های محلی یا تغییر مذهب به مسیحیت، در کشور فرانسه ساکن شدند.
رم – ایتالیا
Rome, Italy
با اینکه وایکینگ‌ها هیچ گاه نتوانستند به طور کامل ایتالیا را فتح کنند اما گزارش‌های تاریخی حاکی از آن است که آن‌ها شهر لونی را غارت کردند و فکر می‌کردند که اینجا شهر رم است. در سال ۸۶۰ میلادی، بیورن آیرونساید و رئیس دیگری به نام هاستین، ناوگان خود را به شمال ایتالیا رساندند و با فریب مردم شهر و به منظور اینکه می‌خواهند رهبر مسیحی خودشان را در داخل شهر دفن کنند، وارد شهر شدند و به کشتن و غارت پرداختند.
استانبول – ترکیه
Istanbul, Turkey
پایتخت امپراتوری بیزانس یعنی شهر قسطنطنیه که امروزه با نام استانبول شناخته می‌شود، به عنوان نقطه تجاری بسیار مهمی بین آسیا و اروپا به شمار می‌رفت و همین نیز توجه وایکینگ‌ها را به خودش جلب کرد. برای اولین بار، وایکینگ‌ها در سال ۸۶۰ میلادی به این شهر حمله کردند و سپس این کار را در سال ۹۴۱ میلادی تکرار کردند اما هرگز نتوانستند از دیوارهای مستحکم شهر عبور کنند. با این حال، در سال ۹۸۷ میلادی بیش از ۶۰۰۰ وایکینگی توسط امپراتور بیزانسی به خدمت گرفته شد تا از این شهر محافظت کنند و این افراد به عنوان بادیگاردها و محافظان شهر به امپراتوری‌های بعدی نیز خدمت کردند.
سیسیلی – ایتالیا
Sicily, Italy
در اوایل قرن یازدهم میلادی، نورمن‌ها که نوادگان وایکینگ‌ها به شمار می‌روند، سیسیلی را فتح و سکونت در آن را شروع کردند. امروزه به خوبی تاثیرات این افراد در معماری شهر و به خصوص کلیسای پلاتین (Palatine Chapel)، کاخ زیسا (Zisa) و کلیسای جامع سفالو (Cefalu Cathedral) را می‌توان مشاهده کرد. در برخی از شواهد تاریخی به حضور خود وایکینگ‌ها نیز در سیسیلی اشاره شده است.
منطقه ریف – مراکش
Rif region, Morocco
وایکینگ‌ها پس از هموار کردن راه خود در مدیترانه، ظاهرا به شمال آفریقا نیز سفر کردند. در سال ۸۵۹ میلادی، ناوگانی به رهبری بیورن آیرونساید و هاستین به شهر مورتانیا در مراکش امروزی در شمال منطقه ریف سفر کردند. آن‌ها در طول هشت روز، پایتخت غنی پادشاهی نکور به نام شهر نکور را غارت کردند و تعدادی از مردمان شمال آفریقا را اسیر نمودند و به عنوان برده خود به ایرلند بردند.
ایسلند
Iceland
در قرن نهم میلادی، کاوشگری به نام فلوکی زمستانی را در این سرزمین جدید و یخی سپری کرد و نام ایسلند را به این سرزمین داد. ساکنین امروزی ایسلند بیش از ۷۰ درصد از ژن خود را از اجداد شمالی خود گرفته‌اند و مکان‌های بسیار زیادی در اینجا به چشم می‌خورند که به تاریخ وایکینگ‌ها مربوط می‌شوند.
در شهر ریکیاویک، مجسمه‌ای از اریک سرخ وجود دارد که بیرون کلیسای هالگریم (Hallgrimskirkja) قرار گرفته و این در حالی است که در همان نزدیکی نیز ویرانه‌های سکونتگاهی وایکینگی به چشم می‌خورد که یکی از قدیمی‌ترین سازه‌های دست‌ساز در این کشور محسوب می‌شود.
گرینلند
اریک سرخ که به دلیل قتل با رسوایی از ایسلند تبعید شد، در سال ۹۸۵ میلادی با ۱۴ کشتی به گرینلند رسید. مهاجران وایکنیگ در اینجا خانه‌هایی ساختند، مزارعی را ایجاد کردند و تا دهه ۱۴۰۰ میلادی تجارت خوبی داشتند. آن‌ها دو پایگاه ایجاد کردند که یکی از آن‌ها در امتداد ساحل جنوب غربی و دیگری در حدود ۲۴۰ مایلی شمال بود و امروزه نیز می‌توان ویرانه‌هایی از این سکونتگاه‌های وایکینگ‌ها را مشاهده کرد. در حال حاضر اطلاعات چندانی از خود وایکینگ‌ها و همچنین دلیل ناپدید شدن آن‌ها در دست نیست اما برخی آب‌وهوای سرد و همچنین مرگ سیاه را دلیل آن می‌دانند.
نیوفاندلند – کانادا
L’Anse aux Meadows, Newfoundland, Canada
وایکینگ‌ها هیچ گاه قاره آمریکای شمالی را فتح نکردند اما در قرن یازدهم میلادی، سکونتگاهی در جزیره نیوفاندلند، اولین حضور اروپایی‌ها در اینجا را تایید کرد. انیمه حماسه وینلند (Vinland Sagas) به خوبی سفر وایکینگ‌ها به سمت آمریکای شمالی را به نمایش گذاشته که در آن، لیف اریکسون و دیگران به دنبال پیدا کردن سکونتگاهی تازه هستند. وینلند نامی است که وایکینگ‌ها به آمریکای شمالی داده بودند. سایت باستان‌شناسی L’Anse aux Meadows شواهدی از ویرانه‌ها و اشیاء به جامانده از وایکینگ‌ها را درون خودش دارد و نشان از آن است که اینجا برای قرن‌ها در تصرف وایکینگ‌ها بوده است.
گالیسیا – اسپانیا
Galicia, Spain
وایکینگ‌ها برای اولین بار در سال ۸۴۴ میلادی به اسپانیا هجوم بردند و در شمال اسپانیا در منطقه گالیسیا به این کشور نفوذ کردند تا اینکه توسط پادشاه رامیرو اول متوقف شدند. در اواخر همان سال، آن‌ها به سمت جنوب رفتند و سویا را غارت کردند که در آن زمان تحت کنترل خلافت اسلامی اموی بود. با این حال، حمله آن‌ها به دیگر شهرها موفقیت‌آمیز نبود و بسیاری از آن‌ها کشته شدند و برخی از افراد نیز پس از اسلام آوردن جان سالم به در بردند. با این حال، منطقه گالیسیا در سال‌های پس از آن نیز همچنان تحت حملات وایکینگ‌ها قرار داشت.
کیف – اوکراین
Kiev, Ukraine
وایکینگ‌ها تهاجم‌های خود به سمت شرق را نیز گسترش دادند و با عبور از رودخانه‌های ولگا و دنیپر توانستند مسیرهای تجاری اروپای شرقی را به کنترل در بیاورند. آن‌ها در سال ۸۶۲ میلادی یک سلسله حاکم را تحت فرمانروایی روریک تاسیس کردند و به وایکینگ‌های روس معروف شدند.
در سلسله‌های پس از آن نیز وایکینگ‌های روس به مسیحیت روی آوردند و بسیاری از نشانه‌های وایکینگ‌ها رو به نابودی رفتند اما امروزه می‌توان برخی از این نشانه‌ها و اشیاء قدیمی همچون شی‌ای با چهره اودین روی آن را در صومعه Mikhailovsky مشاهده کرد.
بغداد – عراق
Baghdad, Iraq
در برخی از متون خاص آمده که وایکینگ‌ها پس از اینکه در قرن نهم میلادی به دریای خزر رسیدند، با کاروان‌های شتر به مناطقی همچون بغداد سفر کردند. در این متون همچنین به سفر احتمالی آن‌ها به سمت افغانستان و قزاقستان امروزی نیز اشاره شده است. با این حال، در این متون وایکینگ‌ها به عنوان بازرگان‌هایی توصیف شده‌اند که به جای غارت، قصد تجارت با خلافت ثروتمند عباسی را داشتند.
