ما با ون هیپی جدید فولکس‌واگن به محل اصلی فستیوال وودستاک رفتیم و در این سفر چیزهای جالبی یاد گرفتیم.
فولکس‌واگن ID.Buzz ممکن است از آلمان آمده باشد، اما شاید اگر آنچه بیش از نیم قرن پیش در بتل، نیویورک رخ داد، اتفاق نمی‌افتاد، این خودرو هم وجود نداشت.
این شهر کوچک در منطقه کاتزکیلز، زمانی محل مزرعه لبنیاتی مکس یاسگور بود، همان جایی که فستیوال افسانه‌ای وودستاک در سال ۱۹۶۹ برگزار شد. ID.Buzz جدید فولکس‌واگن به وضوح ادای احترامی به ون اصلی “هیپی” است، بنابراین منطقی بود که به مزرعه یاسگور سفر کنیم. البته نه برای پیوستن به یک گروه موسیقی راک یا بازگشت به طبیعت، بلکه برای درک بهتر این خودرو.
مشخصات سریع 2025 Volkswagen ID.Buzz Pro S
- موتور: تک موتور سنکرون آهنربای دائم
- باتری: 91.0 کیلووات ساعت (86.0 کیلووات ساعت قابل استفاده)
- قدرت خروجی: 282 اسب بخار / 413 پوند-فوت گشتاور
- برد: 234 مایل (حدود ۳۷۶ کیلومتر)
- قیمت پایه / قیمت در نسخه تست شده: 65,045 دلار / 66,040 دلار
فولکس‌واگن در بخش بزرگی از قرن ۲۱ با ایده احیای میکروباس بازی می‌کرد، اما رسوایی دیزل‌گیت (فریبکاری در آلایندگی موتورهای دیزلی) باعث شد این شرکت واقعاً به ساخت آن متعهد شود. این رسوایی موجب شد که فولکس‌واگن به دو چیز نیاز پیدا کند: خودروهای برقی و بهبود وجهه عمومی. ID.Buzz هر دو مورد را فراهم کرد، زیرا با تکیه بر جنبش هیپی، نوستالژی مردم را برانگیخت و به آن‌ها یادآوری کرد که فولکس‌واگن زمانی با چیزی دلپذیرتر از موتورهای دیزلی آلوده مرتبط بوده است.
ون هیپی، نماد ضدفرهنگ
هیپی‌ها و جنبش گسترده‌تر ضدفرهنگ، به شدت از میکروباس اصلی استقبال کردند. “برای بسیاری از مردم، میکروباس فولکس‌واگن نماد اعتراض علیه خودروهای پرقدرت دیترویت و به طور کلی جامعه بود،” راجر وایت، متصدی موزه اسمیتسونیان، در مجله موزه نوشت. “این خودرو راهی برای به سخره گرفتن نهادهای سنتی بود.”
در کنار نمادهایی همچون علامت صلح، برگ ماری‌جوانا، طرح‌های رنگین‌کمانی، کبوترها، و فولکس‌واگن بیتل، میکروباس به یکی از نمادهای ماندگار جنبش هیپی تبدیل شد. فستیوال وودستاک نقطه اوج این جنبش بود. بر اساس تخمین‌های معروف، حدود نیم میلیون نفر در این رویداد شرکت کردند و شاهد اجرای برخی از بزرگ‌ترین هنرمندان زمان خود بودند. مستندی که در سال ۱۹۷۰ منتشر شد و آلبوم‌های متعدد این فستیوال، جایگاه آن را در تاریخ تثبیت کردند.
نگاهی انتقادی به تاریخ
البته، نگاه انتقادی به این موضوع آسان است. این که یک شرکت چندملیتی که به دلیل تقلب در آلایندگی موتورهایش سرخورده شده، اکنون در حال بهره‌برداری از جنبشی ایده‌آلیستی است که زیبایی‌شناسی‌اش باقی مانده اما از نظر اهداف اصلی ناکام بوده است. همچنین اعتبار وودستاک در سال‌های بعد به دلیل شکست فستیوال‌های ۱۹۹۴ و ۱۹۹۹ و تلاش نافرجام برای احیای آن در پنجاهمین سالگردش در سال ۲۰۱۹، خدشه‌دار شد.
شاید خواندن کتاب Slouching Towards Bethlehem از جوآن دیدیون شب قبل از این سفر، باعث شد دیدگاه من بدبینانه‌تر شود. در مقاله‌ای که در سال ۱۹۶۷ در Saturday Evening Post منتشر شد، دیدیون تصویری از هیپی‌های سانفرانسیسکو ارائه داد که آن‌ها را افرادی معتاد و شکست‌خورده توصیف می‌کند.
اما بدبینی من دوام نیاورد.
تجربه بازدید از محل وودستاک
من و عکاس، دیو برنت، در مرکز هنرهای بتل وودز، که اکنون یک سالن کنسرت در محل مزرعه یاسگور است، ملاقات کردیم. یک بنای یادبود در این محل قرار دارد که مشرف به تپه‌ای است که زمانی محل استیج اصلی فستیوال بود. در این روز سرد فوریه، تپه پوشیده از برف بود و کسی یک علامت صلح روی آن کشیده بود.
اگر عاشق موسیقی باشید، نمی‌توانید در اینجا نایستید و لحظه‌ای به فکر فرو نروید. در همین پایین، جیمی هندریکس با گیتار سفیدش و دیوار بلندی از آمپلی‌فایرهای مارشال، ذهن همه را منفجر کرد. اتفاقی که در اینجا افتاد، مهم بود. شاید نوستالژی چیز بدی نباشد.
نکات مثبت و منفی ID.Buzz
مزایا: طراحی منحصر به فرد، شتاب خوب، شارژ سریع DC مناسب.
ID.Buzz بدون شک جذاب است. طراحی آن چیزی نیست که در جاده‌های امروزی ببینید. قسمت جلوی بدون جلوپنجره، رنگ‌آمیزی دوگانه، و شیشه‌های بزرگ، ترکیبی جالب ایجاد کرده‌اند. فضای داخلی کاربردی است و هفت سرنشین را به راحتی جای می‌دهد. همچنین شارژ سریع تا ۲۰۰ کیلووات دارد که برای یک خودروی برقی یک مزیت بزرگ است.
معایب: سواری خشک، مشکلات کیفیت ساخت، سیستم اطلاعات و سرگرمی گیج‌کننده.
با این حال، مشکلاتی هم دارد. مثلاً کنترل پنجره‌های عقب مستقیماً از صندلی راننده قابل کنترل نیست و نیاز به زدن یک دکمه لمسی دارد. برخی از کنترل‌های لمسی فرمان نیز عملکرد نامطمئنی دارند و در یک مورد، درب راننده در حین رانندگی روی بزرگراه کمی باز شد.
تأثیر وودستاک بر Bethel Woods
وودستاک همچنان در بافت بتل وودز دیده می‌شود. از مجسمه بیتل چوبی نقاشی شده با نمادهای هیپی گرفته تا فروشگاه‌های یادگاری و کبوترهای رنگی که برای پنجاهمین سالگرد فستیوال نصب شده‌اند. مردم محلی هم از ID.Buzz استقبال کردند؛ این خودرو در میان کراس‌اوورهای خسته‌کننده و خودروهای سایبرترک‌گونه، حس خوشحالی ایجاد می‌کند.
جمع‌بندی:
ID.Buzz خودرویی ناقص است که به دلیل رسوایی فولکس‌واگن در آلایندگی ساخته شد، اما همچنان دلپذیر است. شاید نیازی نبود به بتل بیایم تا به این نتیجه برسم، اما تاریخ اینجا، انتقاد را دشوارتر می‌کند. وودستاک قول سه روز صلح و موسیقی را داد. آیا این دقیقاً همان چیزی نیست که امروزه به آن نیاز داریم؟
در یکی از فروشگاه‌های محلی، یک استیکر کوچک از پوستر وودستاک خریدم. آن را روی پنجره عقب ID.Buzz چسباندم. فکر می‌کنم فولکس‌واگن مأموریت خود را به انجام رسانده است.
