این سه سریال جنگی از همان ابتدا قدرتمند ظاهر می‌شوند و تا پایان هیچ‌گاه از کیفیتشان کاسته نمی‌شود. سریال‌های جنگی همیشه محبوب بوده‌اند؛ از روایت‌های مربوط به جنگ جهانی دوم گرفته تا جنگ‌های ناپلئونی یا حتی نبردهای خیالی. برخی مخاطبان برای مشاهده صحنه‌های خشن و خونین جذب این آثار می‌شوند و برخی دیگر برای مضامین عمیق انسانی که درون آن‌ها نهفته است.
اگر نمی‌دانید چه تماشا کنید اما می‌خواهید مطمئن باشید که انتخابتان ارزش وقت‌گذاشتن دارد، ژانر جنگی گزینه‌ی خوبی است. ساخت سریال‌های جنگی هزینه‌ی زیادی دارد، بنابراین معمولاً هیچ استودیویی برای اثری نیمه‌کاره یا ناقص ریسک نمی‌کند. علاوه بر این، این سریال‌ها اغلب مملو از مضامین انسانی هستند که در گذر نسل‌ها طنین‌انداز می‌شوند. از سریالی مثل Shōgun گرفته تا SEAL Team، با وجود تفاوت زمانی دهه‌ها، هر دو درباره اندوه، شجاعت و خشم‌اند. با این حال، در میان آثار جنگی نیز سلسله‌مراتبی وجود دارد و این سه سریال در رأس آن قرار دارند.
سریال The Vietnam War (محصول ۲۰۱۷)
مستند The Vietnam War ساخته کن برنز، یک مجموعه‌ی ۱۰ قسمتی است که در سال ۲۰۱۷ از شبکه PBS پخش شد و هر قسمت آن روایتی تکان‌دهنده از این درگیری نظامی اشتباه و شرایط اجتماعی آمریکا در همان دوران است. مانند سایر آثار کن برنز، این مستند سرشار از تصاویر آرشیوی بی‌نظیر و گفت‌وگو با کارشناسان است.
این مستند بر اساس پژوهش‌های دقیق ساخته شده و شامل ۷۹ شاهد عینی است که تجربه‌ی خود از جنگ و فضای فرهنگی آن دوران را بازگو می‌کنند. نکته قابل‌توجه این است که در این مستند هیچ چهره‌ی مشهوری حضور ندارد و تمرکز کاملاً بر مردان و زنانی است که در خط مقدم بوده‌اند و روایت‌های دست‌اولی از میدان جنگ و زندگی در آمریکا ارائه می‌دهند.
مستند The Vietnam War فراتر از یک مستند درباره جنگ است، این اثر نگاهی ژرف به فرهنگ دهه‌های ۶۰ و ۷۰ میلادی دارد و بینشی عالی از وضعیت جامعه آن دوران به مخاطب می‌دهد. مستند به شکلی دقیق هر موضوع را بررسی می‌کند و درست در لحظه‌ی مناسب، پیش از تکرار، به موضوع بعدی می‌پردازد.
سریال Generation Kill (محصول ۲۰۰۸)
در نگاه نخست شاید Generation Kill نسخه مدرن‌تری از Band of Brothers یا The Pacific به نظر برسد، اما در واقع پیچیده‌تر از این حرف‌هاست. این سریال بر اساس کتاب روزنامه‌نگار Rolling Stone، ایوان رایت، ساخته شده که در سال ۲۰۰۴ منتشر شد و تجربه‌ی او را از همراهی با گردان شناسایی اول تفنگداران دریایی آمریکا در جریان تهاجم به عراق در سال ۲۰۰۳ روایت می‌کند.
این سریال هفت‌قسمتی تنها چند ماه نخست حمله را در بر می‌گیرد، از مارس تا آوریل ۲۰۰۳ اما حس بی‌پایانی دارد. جنگ‌ها و نبردها در بیابان به طور مداوم در هم ادغام می‌شوند و به نظر می‌رسد هیچ مقصدی وجود ندارد جز حرکت بی‌وقفه به جلو و عقب.
سریال Generation Kill به شکلی استادانه تضاد میان یکنواختی و وحشت جنگ مدرن را نمایش می‌دهد: ۹۹ درصد کسالت و ۱ درصد ترس ناب. شما به تدریج با تفنگداران (با بازی الکساندر اسکاشگورد، جیمز رنسون و مایکل کلی) انس می‌گیرید و همه چیز شبیه زندگی خوابگاهی جوانان به نظر می‌رسد تا زمانی که ناگهان گلوله‌ها به پرواز درمی‌آیند و بمب‌های کنار جاده‌ای منفجر می‌شوند.
سریال Band of Brothers (محصول ۲۰۰۱)
نمادین‌ترین سریال جنگی تاریخ تلویزیون و بهترین اثر در میان مجموعه‌های جنگی تهیه‌شده توسط استیون اسپیلبرگ و تام هنکس، سریال Band of Brothers بیش از آنکه یک سریال باشد، شبیه به ده فیلم جنگی خارق‌العاده است. هر قسمت از این مجموعه ارزش تماشا دارد و از هر صحنه‌ای می‌توان فهمید در کدام بخش داستان هستیم.
این سریال بر اساس کتاب غیرداستانی استیون ای. امبروز در سال ۱۹۹۲ ساخته شده و داستان واقعی گروهان «ایزی» از لشکر ۱۰۱ هوابرد ارتش آمریکا را بازگو می‌کند که در روز دی به اروپا اعزام شد. سریال Band of Brothers مسیر این سربازان را از دوران آموزش تا پایان جنگ دنبال می‌کند و با جزئیات کامل، تلفات و دشواری‌های آنان را نشان می‌دهد.
سریال Band of Brothers اثری قهرمانانه است که شجاعت مردان درگیر جنگ را به تصویر می‌کشد، اما هرگز به دام تبلیغات وطن‌پرستانه نمی‌افتد. سریال از نمایش وحشی‌گری جنگ و بوروکراسی ارتش آمریکا که گاه باعث مرگ‌های بیهوده می‌شد، ابایی ندارد. گروه بازیگران دائماً تغییر می‌کند زیرا همانند خود جنگ، انسان‌ها می‌آیند و می‌روند و همین پویایی، روح واقع‌گرایانه‌ی اثر را شکل می‌دهد.
