این سؤال که چرا برخی گربه‌ها بیش از سایرین خرخر می‌کنند، مدت‌هاست ذهن علاقه‌مندان به این حیوانات دوست‌داشتنی را به خود مشغول کرده است. اما اکنون نتایج یک پژوهش تازه نشان می‌دهد که دلیل این تفاوت، ریشه‌ای ژنتیکی دارد. این تحقیق که در دانشگاه کیوتو ژاپن انجام شده و در مجله PLoS One منتشر شده، ارتباط میان نوع خاصی از ژن و رفتارهای صوتی گربه‌ها را بررسی کرده است.
یافته‌های کلیدی پژوهش
ارتباط ژن‌های خاص با ارتباط صوتی بیشتر
بر اساس نتایج این مطالعه، گربه‌هایی که دارای نوع خاصی از ژن گیرنده آندروژن هستند، تمایل بیشتری به برقراری ارتباط صوتی، به‌ویژه خرخر کردن، با انسان‌ها دارند. این ژن در گربه‌های دورگه یا به سرپرستی گرفته‌شده بیشتر یافت می‌شود و به‌ویژه در نرها باعث افزایش صداهای ارتباطی با انسان شده است.
بررسی ژنتیکی روی ۲۸۰ گربه
در این پژوهش، رفتارهای ۲۸۰ گربه دورگه، اخته‌شده و خانگی از سراسر ژاپن مورد بررسی قرار گرفت. محققان با استخراج نمونه‌های DNA از این گربه‌ها، ژن گیرنده آندروژن را تجزیه‌وتحلیل کرده و آن را با انواع دیگر ژن‌ها در نژادهای مختلف مقایسه کردند.
تفاوت ژنتیکی و تأثیر آن بر رفتار
ژن کوتاه، خرخر بیشتر
نتایج نشان داد گربه‌هایی که دارای نوع کوتاه ژن گیرنده آندروژن هستند، بیشتر از گربه‌هایی که نوع بلند این ژن را دارند، برای صاحبان خود خرخر می‌کنند. در گربه‌های ماده، این ژن باعث بروز رفتار تهاجمی‌تری نسبت به غریبه‌ها شد.
واکنش سریع به فراخوان مطالعه
یومه اوکاموتو، نویسنده اصلی مقاله، گفت که تنها یک روز پس از اعلام فراخوان برای مشارکت در تحقیق، از ۲۶۵ صاحب گربه پاسخ دریافت کرده‌اند. او همچنین به حجم زیاد پیام‌های حمایتی از سوی افراد علاقه‌مند اشاره کرد.
نقش نژاد و محیط در رفتار صوتی گربه‌ها
گربه‌های دورگه «پر حرف‌تر» هستند
در این مطالعه مشاهده شد که گربه‌های دورگه و گربه‌هایی که به فرزندخواندگی پذیرفته شده‌اند، بیشتر از گربه‌های نژاد اصیل (که معمولاً دارای نوع بلند ژن هستند) میو و خرخر می‌کنند.
ارتباط با مطالعات قبلی
این یافته با نتایج تحقیقات پیشین نیز هم‌راستا است؛ در حالی که گربه‌های اصیل بیشتر حامل ژن نوع بلند هستند، ژن نوع کوتاه در گربه‌های دورگه رایج‌تر است. حتی در گونه‌هایی از گربه‌های وحشی نزدیک به گربه‌های اهلی، مانند گربه ماهی‌گیر و گربه خالدار، فقط نوع کوتاه این ژن دیده می‌شود.
منشأ ژن بلند در روند اهلی‌سازی
پژوهشگران معتقدند ژن نوع بلند در طی فرایند اهلی‌سازی و پرورش انتخابی به وجود آمده و ممکن است با کاهش نیاز به ارتباط صوتی در گونه‌های پرورشی مرتبط باشد.
هدف پژوهش: بهبود رابطه انسان و گربه
بهره‌گیری از ژنتیک برای ارتقای رفاه حیوانات
محققان امیدوارند این تفاوت‌های ژنتیکی به درک بهتر رفتار گربه‌ها کمک کند و بتوان بر اساس آن، روش‌های مراقبتی مؤثرتری برای افزایش رفاه حیوانات خانگی توسعه داد.
تأکید بر روابط شادتر میان انسان و گربه
دکتر اوکاموتو در پایان می‌گوید: «هدف ما از این تحقیق، درک بهتر گربه‌ها و کمک به ایجاد روابط شادتر بین انسان‌ها و گربه‌هاست.»
نتیجه‌گیری
یافته‌های این پژوهش، درکی تازه از نقش ژن‌ها در رفتارهای صوتی گربه‌ها ارائه می‌دهد. این نتایج می‌توانند نه‌تنها به صاحبان گربه کمک کنند که رفتار حیوانات خانگی خود را بهتر درک کنند، بلکه می‌توانند مسیر تازه‌ای برای بهبود ارتباط انسان و حیوان و ارتقای کیفیت زندگی گربه‌ها باز کنند.
