1
موسسهی ژئوشیمی گوانگجو، که زیرنظر آکادمی علوم چین است، با بررسی آبهای زیرسطحی ۵۸ منطقه از سراسر چین، وجود غلظت بالایی از آنتی بیوتیکها را در این آبها تأیید کرده است.
براساس این تحقیقات، در مناطق پرجمعیت نزدیک رودخانهی «هایهی» و رودخانهی «مروارید»، رسوبات آنتی‌بیوتیک به بیشاز ۱۶۸ کیلوگرم در هر مایل مربع (حدود ۳.۵ مترمربع) میرسد.
مواد شیمیایی عمدتاً منابع آبی را تحت تأثیر قرار میدهند، چراکه این مواد از طریق دفع ادرار و مدفوع درنهایت به محیط زیست وارد میشوند.
طبق گزارشها، از ۱۶۲۰۰۰ تن آنتی بیوتیک استفاده شده در چین در سال ۲۰۱۳، حدود ۴۸ درصد توسط انسان مصرف شده و مابقی در حیطهی دامپزشکی بهکار رفته است.
درحالی که چین بزرگترین تولید کننده و مصرف کنندهی آنتی بیوتیکها در جهان محسوب میشود، این کشور فاقد هرگونه سیستم نظارت بر تولید و دفع آنتی‌بیوتیک در این کشور است.
پژوهشها نشان میدهد، ۳۶ نوع آنتی‌بیوتیک متداول در چین استفاده و دفع شده که شایعترین آنها آموکسی سیلین است.
«شیائو یونگونگ»، استاد دانشگاه علوم پزشکی ژجیانگ میگوید: «میزان مصرف آنتیبیوتیکها در کشور ما همواره یک راز بوده، چراکه دولت هیچ اطلاعاتی در این مورد در اختیار قرار نمیدهد.»
در اوایل سال ۲۰۰۸، شیائو و گروه تحقیقاتی او اذعان داشتند که میزان مصرف آنتیبیوتیکها بین ۱۵۰هزار تا ۲۰۰هزار تن در سال است.
همچنین نتایج پژوهش دیگری که از دانشگاه علم و صنعت شرق چین در ماه می ۲۰۱۴ منتشر شد، نشان میدهد که آبهای سطحی در چین حاوی ۶۸ نوع آنتی‌بیوتیک هستند.
یکی از مهمترین عوارض شیوع مصرف آنتی‌بیوتیک مقاومت به دارو است. به گزارش CRI،رادیو دولتی چین، هرساله بیش از ۸۰هزار نفر در این کشور به سبب مقاومت در برابر دارو جان خود را ازدست میدهند که این تعداد تا سال ۲۰۵۰ به یک میلیون نفر خواهد رسید.
در ماه آوریل سال جاری، دانشگاه «فوندان» شانگهای، با آزمایش روی هزار کودک بین ۸ تا ۱۱ ساله، پی برد که در ادرار بیشاز ۵۸ درصد از آنان آنتی‌بیوتیک وجود دارد.
بیشاز یک چهارم از این کودکان دارای بیشاز دوگونه آنتی‌بیوتیک و حتی برخی دارای شش نوع بودند.
