این آهنگ باستانی از قرن ۱۱ میلادی گمشده بود، اما حالا به لطف دانشگاه کمبریج دوباره میتوان آن را شنید.
دکتر «سام بارت» از دانشگاه کمبریج در این باره گفت که این سیستم نگارش موسیقی، سمت و سوی ملودی و جزئیاتی مربوط به انتقال صدا بدون تعیین هر گام موسیقی را نشان میدهد که این امر یک مشکل عمده است…»
جزئیات برگه مربوط به آهنگی که به سرقت رفته بود و توسط کتابخانه دانشگاه کمبریج بازسازی شد. (Cambridge University Library)
به گفته بارت تیم دانشگاه زمانی به موفقیت رسید که محققان بخش از دست رفته نسخه خطی قرن یازدهم را که قطعه مرموز « نوای همدردی» بود، کشف کردند. وی گفت که بدون این قطعه فوق العاده بازسازی آهنگ خیلی سخت بوده است.
0 نظر
عالی بود.آهنگ یعنی روح.با گوش سپردن به این آهنگ میتونید به صورت کاملا قابل لمس در کاخ های هزارسال قبل مغرب زمین قدم بگذارید و میوجه بشید که حالت روحی ملت ، پادشاهان و در کل احوال قدیم در اون زمان دقیقا چطور بوده…از چیزی که میشه فهمید ، پر از غم و اندوه و عشق و خطرهای خاموش بوده اون زمان.پر از یاس و اندوه و آدم کشی …اما در سکوتی مرگبار….پر از قسمتهایی این آهنگ که غرور نسل های گذشته پادشاهی و پدران پدرانشون رو در این آهنگ به رخ میکشیده برای پادشاهان.مثل این هست این آهنگ که شما در زمان به 1000 سالقبل برگشتید.اما با صدایی که من از این آهنگ شنیدم و احوالی که متوجه شدم در اون دوران بوده اصلا دلم نمیخواد به اون دوران برگردم.دورانی خالی از امنیت و اضطراب.اما حس غمش در کوچه ها و خونه هاش و مرمانش حس خوبیه گر چه غریبه.اما پراز خطر و اضطراب.نه اصلا دلم نمیخواد برگردم.