زنان، بیشترین سهم برداشت پنبه در کشور پاکستان را دارند. آنها حدود نیم میلیون پنبه تولید و برداشت می‌کنند. اما متاسفانه به دلیل قوانین نژادی و تبعیض‌هایی که میان دو جنس زن و مرد در این کشور برقرار است، آنها به آن چه واقعا مستحق هستند نمی‌رسند. اما همچنان به تلاش خود ادامه می‌دهند. کارگرانی که پنبه برداشت می‌کنند در روز کمتر از دو دلار درآمد دارند.
در سال گذشته میلادی، یک گروه از زنان کارگر – حدود ۴۰ نفر – دست به اعتصاب و اعتراض زدند و اعلام کردند حقوق آنها کفاف زندگی خود و فرزندانشان را نمی‌دهد. آنها با این درآمد قادر به خرید موارد غذایی و لباس نیستند. اما صدای آنها به گوش کسی نرسید.
در این تصاویر، تلاش‌های این زنان و مردان زحمت‌کشی را می‌بینید که با همه نارضایتی همچنان مشغول به کار هستند. آنها گل‌های پنبه را جمع می‌کنند. حمل می‌کنند. شاخه‌های خشک پنبه را می‌چینند تا سال دیگر دوباره بار پنبه بدهند. در روستای میران پور، وضعیت زندگی بسیار بد است. زنان، مردان و کودکان در پایین‌ترین سطح، زندگی می‌کنند و عملا هیچ نوع امکاناتی ندارند. مدارس و خانه‌های آنها عاری از هر گونه وسیله‌ای است. در میان تصاویر می‌توانید کودکی را ببینید که در کنار تلویزیون در فروشگاهی ایستاده است. یا معلمی که به پنبه‌چین‌ها آموزش می‌دهد.
دستان پینه‌بسته این کارگران، حکایت از سختی کار دارد. دست‌هایی که از خشکی پینه بسته‌اند و درد زندگی بی‌کیفیت را به وضوح نشان می‌دهند.
فروغ بیداری
