بر کسی پوشیده نیست که امروزه بیشتر افراد به گوشیهای هوشمند خود وابسته شدهاند و حتی برخی به این گوشیها اعتیاد دارند. با این حال، بسیاری از افراد در مورد درجه وابستگی به فناوری به توافق نرسیدهاند. حالا تحقیقات در مورد احساس جدایی و اضطراب انسانها به هنگام دوری از گوشی هوشمند، آغاز شده است.
در مقالهای که به صورت آنلاین در نشریه Computers in Human Behavior منتشر شده، محققان پدیده Nomophia را مورد بررسی قرار دادند. Nomophia همان ترس از نداشتن گوشی هوشمند است. محققان برای بررسی این پدیده با ۳۰۱ دانشآموز در حال تحصیل مصاحبه کردند و در مورد میزان کاربرد گوشی هوشمند و احساساتشان به هنگام همراه نداشتن آن، سؤال کردند.
پاسخ دانشآموزان به پرسشنامه محققان، ۴ بعد متفاوت از دلبستگی به گوشیهای هوشمند را آشکار کرد: ما از این که نتوانیم با دیگران ارتباط برقرار کنیم، راحتی خود را از دست بدهیم، نتوانیم به اطلاعات دسترسی داشته باشیم و حس در ارتباط بودن را از دست بدهیم، ناراحت و عصبانی میشویم.
حالا اگر میخواهید بدانید چقدر به گوشی خود وابسته هستید، پرسشنامهای را که این محققان آماده کردهاند، بررسی کنید. اگر با هر کدام از موارد گفته شده، موافق باشید، احتمالاً بیشازاندازه به گوشی هوشمند خود وابسته هستید.
۱. اگر همواره به اطلاعات از طریق گوشی هوشمند خود دسترسی نداشته باشم، احساس ناراحتی میکنم.
۲. اگر زمانی که میخواهم به اطلاعات روی گوشی هوشمندم دسترسی نداشته باشم، آزردهخاطر میشوم.
۳. اگر نتوانم اخبار را روی گوشی هوشمندم ببینم، عصبی میشوم.
۴. اگر زمانی که میخواهم نتوانم از گوشی هوشمندم استفاده کنم، آزردهخاطر میشوم.
۵. اگر باتری گوشی هوشمندم در حال اتمام باشد، دچار واهمه میشوم.
۶. اگر بسته محدود اینترنتم تمام شود، دچار اضطراب میشوم.
۷. اگر آنتن نداشته باشم یا نتوانم به وایفای متصل شوم، مدام گوشی خود را چک میکنم تا ببینم آنتن برگشته یا وایفای وجود دارد یا خیر.
۸. اگر نتوانم از گوشی خود استفاده کنم، میترسم در جایی گیر بیفتم.
۹. اگر مدتی گوشی خود را چک نکنم، مدام تمایل دارم که آن را چک کنم.
اگر گوشی هوشمندم همراهم نباشد،
۱۰. مضطرب میشوم؛ زیرا نمیتوانم با اعضای خانواده و دوستانم ارتباط مستمر داشته باشم.
۱۱. نگران میشوم؛ زیرا اعضای خانواده و دوستانم نمیتوانند با من تماس بگیرند.
۱۲. عصبی میشوم؛ زیرا نمیتوانم پیامک و تماسی دریافت کنم.
۱۳. مضطرب میشوم؛ زیرا نمیتوانم با اعضای خانواده و دوستانم در ارتباط باشم.
۱۴. عصبی میشوم؛ زیرا نمیدانم کسی میخواسته با من ارتباط برقرار کند یا خیر.
۱۵. مضطرب میشوم؛ زیرا ارتباط مستمر من با اعضای خانواده و دوستانم قطع میشود.
۱۶. عصبی میشوم؛ زیرا ارتباط خود با هویت آنلاینم را از دست میدهم
۱۷. ناراحت میشوم؛ زیرا نمیتوانم در رسانههای اجتماعی و شبکههای آنلاین بهروز باشم.
۱۸. احساس بدی میکنم؛ زیرا نمیتوانم نوتیفیکیشنهای آپدیتها از ارتباطات و شبکههای آنلاینم را چک کنم.
۱۹. مضطرب میشوم؛ زیرا نمیتوانم پیامهای ایمیلی خود را چک کنم.
۲۰. احساس عجیبی خواهم داشت؛ زیرا نمیدانم چه کار کنم.