تجربه نئشگی دلچسب با کشیدن دندان در مطب دندانپزشکی سیار”پارکر بدون درد”؛ سیرک سیاری در قالب دندانپزشکی با تبلیغات و برنامه‌های اغواکننده اما بدون علم پزشکی دندان!دندان کشیدن در اوایل سال‌های ١٩٠٠ به هیچ عنوان دردناک نبوده است. تمام کاری که باید انجام می‌دادید، این بود که سوار بر یک ون مسافرتی شوید که با گروه‌های نوازندگان و رقصنده‌ها احاطه شده بود.
عمل کشیدن دندان با ضمانت بدون درد بودن انجام می‌شده است. قربانیانی که تبلیغات این ترفند را باور کرده بودند، فریب روش بدون درد پزشک مشهور، “ادگار رودولف پارکر” را خورده بودند. او فعالیت دنداپزشکی خود را بلافاصله پس از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه دندانپزشکی فیلادلفیا، در سال ١٨٩٢، آغاز کرد؛ زمانی که درمان پوسیدگی دندان حرفه‌ای شناخته‌شده و رایج محسوب می‌شد.
پارکر پس از گذشت مدتی نه چندان طولانی به کانادا نقل مکان کرد و در آنجا به عنوان دندانپزشک مشغول به کار شد. پارکر در آن زمان در میان همکاران و بیماران متقاضی، چهره‌ای محبوب نبود و به پزشکی غیرشریف و بی‌اخلاق شهرت پیدا کرده بود. چنان که با گذشت ۶ ماه از اقامتش، هنوز هیچ بیماری به او مراجعه نکرده بود. اما این مسئله ذره‌ای برای او اهمیت نداشت و او همچنان به روال کار خود ادامه می‌داد. از طرفی شروع به راه اندازی گروه‌های تبلیغاتی برای سری جدید دندان مصنوعی کرد.
در آن زمان، اغلب مراکز غیربهداشتی و اکثر دندانپزشکان فاقد مدرک و مجوز بودند، از این رو مردم ترجیح می‌دادند در منزل و با کمک مواد مخدر درد خود را تسکین دهند. بنابراین، پارکر با استفاده از شرایط درمانی حاکم بر آن زمان و فقدان تعلیم و آموزش مقامات پزشکی و از سویی لبریز شدن صبر مردم از تحمل دردهای ناشی از دندان، فرصت را غنیمت شمرد و روش مشهور خود را علنی کرد.
روش کار پارکر به شکل فریبنده‌ای متقاضیان را به خود جذب میکرد. او محلولی از کوکائین رقیق شده با آب می‌ساخت و با استفاده از سرنگ به دهان بیماران تزریق میکرد. البته، این روش همیشه هم نتیجه بخش نبوده است! در آن صورت، او از مشروبات الکلی برای کم کردن درد بیماران استفاده میکرد. مواقعی که پارکر روش درمانی خود را به شکل نمایش و به صورت علنی در حضور همه مردم انجام می‌داد، به این ترتیب عمل میکرد: ابتدا شخصی را که از پیش تعیین‌شده و تعلیم داده‌اند را از میان حضار به عنوان بیمار معرفی می‌کنند و طوری وانمود می‌کردند که به قصد کشیدن دندان آسیاب به پزشک مراجعه نموده است. این بیمار تقلبی، دندان از پیش کشیده‌شده‌ای را در دهان خود قرار می‌دهد. در نهایت، مقابل چشمان حضار دندان بیمار به راحتی و بدون کوچکترین دردی کشیده می‌شد. گروه نوازندگان، بندبازان و رقصنده‌ها اطراف سکوی نمایش را گرفته و شروع به رقص و شادی می‌کنند.
بار دوم، شخصی دیگر که در اصل بیمار است و واقعاً برای کشیدن دندان مراجعه نموده، روی صندلی بیمار قرار می‌گیرد. این بار در زمان کشیدن دندان واقعی، پارکر به طور پنهانی به گروه نوازندگان اشاره می‌کند تا آنها با سروصدای خود صدای ناله و فریاد بیمار دردمند را بپوشانند.
با گذشت زمان، پارکر روش کار خود را کمی تغییر داد، این بار او به جای تزریق محلول کوکائین به دهان، با استفاده از اسپری کردن محلول، دندان بیمار را بی‌حس میکرد. این روش به مراتب تأثیر کمتر و کوتاه‌تری داشت، اما این مسئله از شهرت و محبوبیت او نزد مردم کم نکرد. مردم از یک طرف طالب آن حس خلسه و کرختی زمان بی‌حسی بودند و از طرفی دیگر جذب هنرنمایی نوازندگان می‌شدند. بنابراین، هیچ کس به ناله و فریاد بیماران نگون‌بخت اهمیت نمی‌داد.
اما زمانی که او تصمیم گرفت محل زندگی خود را به کالیفرنیا انتقال دهد، جمع کثیری از بیماران درد کشیده و خشمگین را تنها گذاشت. بیماران دردمند و فریب‌خورده او حتی از سایر دندانپزشکان نیز بیزار شده بودند. پارکر بارها جریمه شده و در چندین ایالات مجوز پزشکی‌اش باطل شد. پارکر در اصل بیشتر یک نمایشگر بود تا یک دندانپزشک! او بیشتر در پی جمع‌آوری وسایل پزشکی گران‌قیمت بود تا ابزاری که به بهبود سلامتی بیماران کمک کند.
پارکر در سال ١٩١۵ رسماً نام خود را به “پارکر بدون درد” تغییر داد. او موفق شد ٣٠ مرکز پزشکی زنجیره‌ای با عنوان “کلینیک دندانپزشکی پارکر بدون درد” افتتاح و راه‌اندازی کند. گذشته از رفتارهای غیر اخلاقی و روش‌های فریبکارانه، پارکر سهمی بزرگ و غیرقابل انکار در دنیای دندانپزشکی داشته است.
امروزه، لوازم دست‌ساز، ست دندان مصنوعی لوکس آن زمان، محصولات مراقبتی و درمانی گران قیمت و ابزار متفاوت و منحصری که به کار می‌برده، در موزه فیلادلفیا و در کنار مجموعه‌ای که متعلق به تاریخ دندانپزشکی امریکاست، قرار گرفته است.
