تا به امروز، ما کوریم را به عنوان عنصری ساخته شده عمدتا توسط دست بشر می‌دانستیم. حتی زمانیکه ساخته شد، برای مدت زیادی باقی نماند. کوریم-۲۴۲ نیمه‌عمر ۱۶۲ روز دارد. و با وجود اینکه کوریم -۲۴۷ نیمه‌عمر بسیار بیشتر ۱۵.۶ میلیون سال را دارد، این نسبت به عمر کیهان چیزی نیست.
این گرفتاری فیزیکدانان نجومی (astrophysicists) را، که بر این باور بودند که انفجار مهیب ستارگان در طول کیهان اولیه ممکن بود کوریم و ذرات سنگین را ساخته باشد، بسیار دشوارتر کرد. این باور در دهه ۱۹۸۰ شروع شده اما زمان بسیار زیادی تولید کشید تا کسی آن را اثبات کند. هر کوریمی که ممکن بود در کیهان اولیه ساخته شده باشد مدت طولانی پیش از این اینکه ما دستمان به شهاب‌سنگی برسد از بین رفته بود. با وجود اینکه کوریم-۲۴۷ ناپدید نمی‌شد، به اورانیم-۲۳۵ تنزل پیدا می‌کرد. بیشتر شهاب‌سنگ‌ها تمایز بین اینکه اورانیوم-۲۳۵ محصولی از تنزل است و یا اینکه تنها فقط اورانیم می‌باشد را غیره ممکن می‌کنند.
این نکته که کوریم یکی از عناصر کیهان اولیه می‌باشد زندگی روزمره را تغییر نمی‌دهد، اما برای آنهایی که می‌خواهند بدانند که کیهان چگونه به حالتی که اکنون است درآمده ژرف و قابل توجه است. نتنها نشان می‌دهد که شیمی کیهان در طول زمان چگونه تغییر کرده بلکه، به ما نشان می‌دهد که چه روندی در ستاره‌ها در زمان ترکیب مواد شیمیایی در کار بوده.
