این گروه از کشتیها نام رسانه پسند «ناوگان سبز بزرگ» را به خود گرفته اند که اشاره به ناوگان سفید بزرگ تد روزولت دارد. هسته این گروه متشکل از یک ناو هواپیمابر هسته‌ای و کشتیهای اسکورت قدرتمند با سوخت ترکیبی نفتی معمول و سوختهای زیستی ساخته شده از چربی گاو است. هفته آینده این گروه برای اولین بار با خروج از سن دیگو راه دریا را در پیش خواهد گرفت.
در سال ۲۰۰۹ ری مابوس فرمانده نیروی دریایی اعلام کرد که قصد دارد تا سال ۲۰۲۰ نیمی از انرژی نیروی دریایی را از سوختهای غیر فسیلی تامین کند. این کار علاوه بر سازگاری بیشتر با محیط زیست، به قطع وابستگی ارتش آمریکا به نفت خارجی نیزکمک خواهد کرد. با توجه به گفته‌های مابوس، در حال حاضر نسبت ۵۰-۵۰ هنوز بسیار گران است، به طوری که چهار کشتی خارج شده از سن دیگو تنها از ترکیب ۱۰ درصد سوخت چربی گاو و ۹۰ درصد بنزین استفاده خواهند کرد.
طرحهای سوخت سبز در سال ۲۰۱۶ بیشتر خواهند شد. هواپیماها و وسایل نقلیه آبی-خاکی نیز از سوختهای زیستی نظیر چربی گاو درجه-A استفاده خواهند کرد. دولت ها و شرکتها به طور همزمان در حال بررسی سوختهای زیستی هستند که هیچگونه تولید گازهای گلخانه‌ای نداشته‌باشند. برای مثال وزارت انرژی ایالات متحده، استارت‌آپهای ژاپنی و خطوط هوایی بین المللی در حال بررسی ریزجلبکها هستند. (در سال ۲۰۱۱ یک موسسه تجاری با هواپیمای ویژه‌ای که با سوخت جلبک پرواز می‌کرد، مسافرانی را از شیکاگو به هوستون فرستاد).
محققان در تلاش برای کشف راه‌های همتراز کردن هزینه سوختهای جلبکی با سوختهای فسیلی هستند.
صرفنظر از چگونگی انجام این کار، حرکت ارتش ایالات متحده به سمت انرژی سبز یک سودای بزرگ است. وزارت دفاع آمریکا یکی از بزرگترین مصرف کنندگان انرژی در جهان است، و نیروی دریایی برنامه‌ریزی کرده تا یک سوم از سوخت خود را از این طریق تامین کند. سوختهای زیستی میتوانند منجر به کاهش مصرف سوخت فسیلی شوند، چه اینکه از چربی گاو به دست آیند یا از تفاله سبز لزج ساخته شده باشند.
در سال ۲۰۰۹ ری مابوس فرمانده نیروی دریایی اعلام کرد که قصد دارد تا سال ۲۰۲۰ نیمی از انرژی نیروی دریایی را از سوختهای غیر فسیلی تامین کند. این کار علاوه بر سازگاری بیشتر با محیط زیست، به قطع وابستگی ارتش آمریکا به نفت خارجی نیزکمک خواهد کرد. با توجه به گفته‌های مابوس، در حال حاضر نسبت ۵۰-۵۰ هنوز بسیار گران است، به طوری که چهار کشتی خارج شده از سن دیگو تنها از ترکیب ۱۰ درصد سوخت چربی گاو و ۹۰ درصد بنزین استفاده خواهند کرد.
طرحهای سوخت سبز در سال ۲۰۱۶ بیشتر خواهند شد. هواپیماها و وسایل نقلیه آبی-خاکی نیز از سوختهای زیستی نظیر چربی گاو درجه-A استفاده خواهند کرد. دولت ها و شرکتها به طور همزمان در حال بررسی سوختهای زیستی هستند که هیچگونه تولید گازهای گلخانه‌ای نداشته‌باشند. برای مثال وزارت انرژی ایالات متحده، استارت‌آپهای ژاپنی و خطوط هوایی بین المللی در حال بررسی ریزجلبکها هستند. (در سال ۲۰۱۱ یک موسسه تجاری با هواپیمای ویژه‌ای که با سوخت جلبک پرواز می‌کرد، مسافرانی را از شیکاگو به هوستون فرستاد).
محققان در تلاش برای کشف راه‌های همتراز کردن هزینه سوختهای جلبکی با سوختهای فسیلی هستند.
صرفنظر از چگونگی انجام این کار، حرکت ارتش ایالات متحده به سمت انرژی سبز یک سودای بزرگ است. وزارت دفاع آمریکا یکی از بزرگترین مصرف کنندگان انرژی در جهان است، و نیروی دریایی برنامه‌ریزی کرده تا یک سوم از سوخت خود را از این طریق تامین کند. سوختهای زیستی میتوانند منجر به کاهش مصرف سوخت فسیلی شوند، چه اینکه از چربی گاو به دست آیند یا از تفاله سبز لزج ساخته شده باشند.
دیدگاه خودتان را ارسال کنید