سازندگان در تلاشند تا هنگام خرید کار را برای شما آسان کنند, مخصوصا با تاکید بر ویژگیهای خاص کالاهایشان مثل مگاپیکسل بالا یا نمایشگر بزرگ.
اما این آمار و اعداد همه ماجرا نیست به‌ویژه وقتی به دنبال لنزهای بزرگنمایی روی دوربین‌های دیجیتال هستیم. سازندگان قابلیت زوم دستگاه‌های خود را با دو معیار اندازه‌گیری می‌کنند; بزرگنمایی اپتیکال و بزرگ نمایی دیجیتال.
مهم است که لنزهای بزرگنمایی را بشناسیم چرا که دو نوع بزرگنمایی بسیار متفاوت داریم. در نبرد بین این دو گونه, تنها بزرگنمایی اپتیکال مد‌نظر عکاسان است.
در اکثر دوربین‌های دیجیتال, لنز بزرگنمایی در هنگام استفاده از دستگاه از آن بیرون می‌آید اما برخی دوربین ها وقتی قابلیت بزرگنمایی دارند که لنز بزرگنمایی را به آنها متصل کنیم. مطالعه درباره اطلاعاتی که باعث فهم چگونگی عملکرد لنزهای دوربین می‌شود, نقطه پایانی بر بحث درباره بزرگنمایی اپتیکال و دیجیتال می‌گذارد.
بزرگنمایی اپتیکال
بزرگنمایی اپتیکال با تغییر در فاصله کنونی, فاصله لنز تا سنسور تصویر را افزایش یا کاهش میدهد. مثلا با افزایش این فاصله به دلیل اینکه اندازه کمتری از تصویر به سنسور می‌رسد تصویر بزرگتر دیده می‌شود.
برخی از دوربین‌های دیجیتال دارای طیف پیوسته از بزرگنمایی اوپتیکال‌اند و بزرگنمایی دلخواه را می‌توان تنظیم کرد ولی این طیف در برخی دوربین ها گسسته می‌باشد و تنها ۴ تا۷ موقعیت مختلف برای بزرگ نمایی دارند.
بزرگنمایی دیجیتال
بزرگ نمایی دیجیتال در اکثر موقعیت‌های عکاسی بی‌ارزش است، چرا که عملکرد آن به گونه‌ای است که پس از عکس گرفتن عکس را برش میدهد و با حذف تعدادی از پیکسل ها عمل بزرگنمایی را انجام میدهد که باعث کاهش کیفیت عکس می‌شود.
اکثر مواقع شما با استفاده از برنامه‌های ویرایش عکس عملی مشابه بزرگنمایی دیجیتال انجام دهید. هنگامی که دسترسی به برنامه‌های ویرایشگر ندارید می‌توانید از قابلیت بزرگنمایی دیجیتال دوربینها استفاده کرده و قسمت دلخواه خود را از عکسی با کیفیت بالا برش دهید،که هرچند نیاز شما را رفع می‌کند اما کیفیت را پایین می‌آورد و کاربرد آن به موقعیت‌های کمی خلاصه می‌شود.
برای فهم قدرت بزرگنمایی یک دوربین اعم از دیجیتال یا اپتیکال از حرفX در کنار عددی مانندX3 یاX10 استفاده می‌شود که هر چه عدد بزرگتر باشد قابلیت بزرگنمایی بیشتر است.
به یاد داشته باشید که بزرگنمایی هر دوربین۱۰X لزوما یکی نیست بلکه سازندگان قابلیت بزرگنمایی یک لنز را نسبت به دیگری اندازه می‌گیرند.
به عبارت دیگر این ضریب تنها تفاوت میان کمترین و بیشترین فاصله کانونی را بیان می‌کند.برای مثال اگر در یک دوربین فاصله کانونی۳۵ میلی‌متر است و۱۰X می‌باشد، حداکثر فاصله کانونی آن۳۵۰ میلی‌متر است و اگر ۲۸ میلی‌متر باشد حداکثر آن۲۸۰ است.
اطلاعات فاصله کانونی دوربین باید ذکر شده باشد و معمولا به این فرمت است”۳۵mm , 28mm-280mm”. در اکثر مواقع یک لنز۵۰ میلی‌متری بدون هیچ بزرگنمایی یا قابلیت زاویه زیاد, به عنوان معیار نرمال شناخته می‌شود.
وقتی تلاش می‌کنید که مقدار بزرگنمایی یک لنز خاص را مقایسه کنید, واضح است که باید عدد ۳۵ میلی‌متری لنزها را باهم مقایسه کرد. چرا که برخی از سازندگان مقدار دقیق محدوده فاصله کانونی را در کنار آن رقم درج می‌کنند که ممکن است باعث ایجاد سردرگمی در ذهن خریدار برای انتخاب عدد مناسب شود.
لنزهای قابل تعویض
دوربین‌های دیجیتال با قراردادن یک لنز داخلی در دوربین‌های عکاسی به دنبال جذب مخاطب مبتدی و متوسط‌اند. در اکثر دوربین های SLR وDSLR می‌توان از لنزهای قابل تعویض استفاده کرد. در یک DSLR اگر لنز قابلیت زاویه بزرگ یا واید را ندارد یا محدوده بزرگنمایی آن اهداف شما را ارضا نمی‌کند, شما می‌توانید با خرید یک لنز خواسته خود را تامین کنید.
دوربین‌های DSLR از دوربین‌های عادی گران‌تر می‌باشند و مخصوص مخاطبان متوسط و پیشرفته‌اند.
اکثر لنزهای DSLR دارای عددX به عنوان معیاری برای بزرگنمایی نمی‌باشند بلکه فقط فاصله کانونی آنها به عنوان بخشی از اسمشان ذکر می‌شود. دوربین‌های با لنز DLR نیز براساس فاصله کانونیشان طبقه‌بندی می‌شوند نه با ضریب بزرگنماییشان.
با یک دوربین مجهز به لنز قابل تعویض, می‌توانید با یک معادله ساده ریاضی بزرگنمایی اوپتیکال را بدست آورید. بیشترین فاصله کانونی که لنز می‌تواند داشته باشد مثلا ۳۰۰ میلی‌متر و کمترین آن مثلا ۵۰ میلی‌متر تقسیم می‌کنیم که در این مثال ضریب بزرگنمایی۶ می‌شود.
برخی معایب لنزهای بزرگنمایی
هرچند اکثر عکاسان یک دوربین عکاسی معمولی با ضریب بزرگنمایی بالا را انتخاب می‌کنند, اما این معایبی به همراه دارد:
نویز
در برخی دوربین‌های ارزان و مبتدی کیفیت عکس به دلیل وجود نویز در بزرگنمایی ماکسیموم، پایین است. نویزهای دوربین‌های دیجیتال شامل خطی از پیکسل‌ها‌اند که به درستی ثبت نمی‌شوند و معمولا به صورت گوشه‌های بنفش دیده می‌شوند.
کشیده‌شدن
اتفاق دیگری که در بزرگنمایی حداکثری می‌افتد کشیده‌شدن لبه‌های راست و چپ تصویراند. خطوط افقی موج‌دار به سمت وسط قاب دیده می‌شوند. این مشکل مختص همان دوربین‌های ارزان قیمت مبتدی با قابلیت بزرگنمایی زیاد است.
سرعت پایین‌تر شاتر
در هنگام استفاده از بزرگنمایی حداکثر ممکن است بعضی اوقات سرعت شاتر کم شود و عکس‌ها محو گرفته‌شوند. همچنین ممکن یک عکس فوق‌العاده را به دلیل سرعت شاتر پایین از دست بدهید. طبیعتا فوکوس کردن درحال بزرگنمایی حداکثر برای دوربین‌های دیجیتال سخت‌تر است که منجر به کاهش سرعت شاتر می‌شود. این مشکلات بیشتر هم می‌شوند اگر در حالت بزرگنمایی حداکثر، نور هم کم باشد.
نیاز به سه پایه
استفاده از لنزهای بزرگنمایی بلند باعث ایجاد لرزش می‌شود. برخی دوربین‌های دیجیتال قابلیت لرزش‌گیری دارند و شما می‌توانید از۳ پایه برای جلوگیری از مات شدن عکس‌ها استفاده کنید.
گول نخورید!
سازندگان هنگامی که در حال برجسته کردن ویژگیهای خاص محصولات خود هستند ممکن است با ادغام بزرگنمایی دیجیتال و اپتیکال، عدد بزرگتری روی جعبه درج کنند.
اما فقط کافیست شما به بزرگنمایی اپتیکال نگاه کنید که در گوشه‌ای پشت جعبه در کنار اعداددیگر درج شده است. فقط باید کمی به دنبال قابلیت بزرگنمایی اپتیکال مدل مورد نظر خود بگردید.
برای شناخت لنزهای بزرگنمایی باید راجع به آنها مطالعه کنید, آن وقت می‌توانید بهترین خرید را انجام دهید.
پاسخ بدهید