شهروندان رم از نقاشی‌های دیواری به عنوان یک وسیله برای بیان عقاید خود در مورد همه چیز از سیاست تا روابط شخصی استفاده می‌کردند. آن‌ها مکرر مطالب بی ربط و پیش پا افتاده که از افکار درهم و پیچیده بعضی از جوانان و نوجوانان سرچشمه می‌گرفت، می‌نوشتند. در هر صورت قبل از اینکه چاپ اختراع شود و اینترنت وارد صحنه شود، ساختمان‌ها و دیوار تنها جایی بودند که شهروندان می‌توانستند برای ابراز عقاید خود استفاده کنند.
مطالبی از مبارزات سیاسی برای شهردار شدن، نوشته‌های عاشقانه، در کنار هشدارهای نوشته شده توسط افراد بدون اسم، و توهین به افراد مختلف بر روی ساختمان‌ها و دیوارها نوشته می‌شده است. به نظر می‌رسید در همان زمان هم، نقاشی‌های دیواری مانند زمان فعلی به ابراز عقیده و نظر مردم مربوط می‌شده است. پلوتارک در ۱۰۰ میلادی نوشت: "هیچ دست نوشته‌ای که هم مفید باشد و هم باعث خشنودی شود بر روی دیوارها وجود ندارد. فقط یادگاری‌ها مثل، "بهترین آرزوها برای او"، "بهترین دوستان"، و بسیاری از نوشته‌های به درد نخور دیگر و این چنین مطالب نوشته شده است.
یاسمن فراهانی فرد
