1
باستان شناسان گروه "Inrap"، تحت سازماندهی و مجموعه سازی حفظ آثار، توسط دولت (Drac Rhône–Alpes)، در یک منطقه پارینه سنگی میانی (از ۳۰۰۰۰ تا ۳۰۰۰۰۰ هزار سال پیش) به نام Quincieux در حال حفاری و تحقیق می‌باشند. پس از تصمیم کمیته‌ی بین منطقه‌‌ای باستان شناسی و تحقیقات، بخشدار آن منطقه محدوده این حفاری را یک هکتار افزایش داده است.
چینه شناسی استثنایی این منطقه ماقبل تاریخ بر روی یک تل مشرف به رودخانه saône واقع شده است. توالی رسوبات این رودخانه اطلاعات کاملی در مورد تکامل saône در دوره پلیستوسن بالایی را برای ما فراهم می کند. در ارتفاع ۸ متر ابتدایی، ترکیبی از کهن خاک منطقه همراه با فسیل تشکیل شده است. اولین لایه، با بیش از ۲ متر ضخامت، مربوط به پایان پارینه سنگی میانی به تاریخ بین ۵۵،۰۰۰ و ۳۵،۰۰۰ سال پیش می‌باشد. حفاری‌ها مجموعه غنی مربوط به جانوران توزیع شده در سراسر سه سطح به همراه اشیا چخماق فلس دار که توسط نئاندرتال‌ها پرت و یا به دور انداخته شده‌اند را به ارمغان آورده است.
تمام گونه‌های جانوری کشف شده تاکنون با شرایط محیط زیست خاص مانند آب و هوای سرد و استپ جلگه‌های وسیع همراه بوده است. صدها استخوان متعلق به علفخواران بزرگی چون ماموت، کرگدن، اسب، گاومیش کوهان دار و گوزن‌های شمالی و دیگر حیوانات به دست آمده است. تنها تعداد کمی از جانوران گوشتخوار یافت شده که شامل چندین جمجمه خرس غاری و چند استخوان گرگ می‌شود. این استخوان‌ها اغلب جدا شده‌اند و در موارد کمتری بدن به صورت کامل آناتومیک مانده است. این می‌تواند به دلیل شکار حیوانات توسط انسان و یا در نتیجه بی‌دقتی نئاندرتال‌ها می‌باشد. در برخی از استخوان‌ها علائم شکستگی‌های ناشی از جدا کردن گوشت از روی استخوان توسط انسان دیده می‌شود. این مسائل نشان دهنده آن است که احتمالا این منطقه زیستگاه غنی از گوشت برای نئاندرتال‌ها بوده است.
بنابراین مدارک و شواهد از فعالیت‌های انسانی در این منطقه فرصتی برای مطالعه رفتار و امرار معاش نئاندرتال‌ها به دور از محیط زیستگاه و یا اردوگاه‌های خود، برای کاوش باستان شناسان فراهم می‌کند.
چینه شناسی استثنایی این منطقه ماقبل تاریخ بر روی یک تل مشرف به رودخانه saône واقع شده است. توالی رسوبات این رودخانه اطلاعات کاملی در مورد تکامل saône در دوره پلیستوسن بالایی را برای ما فراهم می کند. در ارتفاع ۸ متر ابتدایی، ترکیبی از کهن خاک منطقه همراه با فسیل تشکیل شده است. اولین لایه، با بیش از ۲ متر ضخامت، مربوط به پایان پارینه سنگی میانی به تاریخ بین ۵۵،۰۰۰ و ۳۵،۰۰۰ سال پیش می‌باشد. حفاری‌ها مجموعه غنی مربوط به جانوران توزیع شده در سراسر سه سطح به همراه اشیا چخماق فلس دار که توسط نئاندرتال‌ها پرت و یا به دور انداخته شده‌اند را به ارمغان آورده است.
تمام گونه‌های جانوری کشف شده تاکنون با شرایط محیط زیست خاص مانند آب و هوای سرد و استپ جلگه‌های وسیع همراه بوده است. صدها استخوان متعلق به علفخواران بزرگی چون ماموت، کرگدن، اسب، گاومیش کوهان دار و گوزن‌های شمالی و دیگر حیوانات به دست آمده است. تنها تعداد کمی از جانوران گوشتخوار یافت شده که شامل چندین جمجمه خرس غاری و چند استخوان گرگ می‌شود. این استخوان‌ها اغلب جدا شده‌اند و در موارد کمتری بدن به صورت کامل آناتومیک مانده است. این می‌تواند به دلیل شکار حیوانات توسط انسان و یا در نتیجه بی‌دقتی نئاندرتال‌ها می‌باشد. در برخی از استخوان‌ها علائم شکستگی‌های ناشی از جدا کردن گوشت از روی استخوان توسط انسان دیده می‌شود. این مسائل نشان دهنده آن است که احتمالا این منطقه زیستگاه غنی از گوشت برای نئاندرتال‌ها بوده است.
بنابراین مدارک و شواهد از فعالیت‌های انسانی در این منطقه فرصتی برای مطالعه رفتار و امرار معاش نئاندرتال‌ها به دور از محیط زیستگاه و یا اردوگاه‌های خود، برای کاوش باستان شناسان فراهم می‌کند.
یاسمن فراهانی فرد
