1
در طول دهه ۱۹۳۰، "طراحی مدرن" در حال ظهور و پیدا کردن راه خود به خانه‌های طبقه متوسط آمریکایی و سراسر جهان بود. اصطلاح "مدرنیسم قابل زندگی" برای توصیف زیبایی شناسی ساده استفاده می‌شود که می‌تواند یک سبک زندگی روشنفکرانه و راحتی جسمی و روانی را برای یک استفاده کننده مهیا کند. طراحان معتقد بودند که از طریق طراحی ساده و مقرون به صرفه، زندگی مصرف کنندگان آمریکایی می‌تواند بهبود یافته و تسهیل یابد. طراحی مدرن ساده و با مفهوم صرفه جویی در فضای خانه سازگار بود.
احیای مبلمان استعمار در طول سال بین دو جنگ جهانی محبوب بودند. در اوایل دهه ۱۹۳۰، این اثاث راهی برای قدردانی از گذشته و جشن گرفتن آن با آوردن آن‌ها به خانه‌های مدرن بودند. فضاهای درون خانه‌ها در دهه ۱۹۳۰ به شدت در حال تغییر بود. فضاهای داخلی چند منظوره بود، و با نیازهای فعلی کاربر بسیار سازگار شد. این را می‌توان در ترکیب یک اتاق نشیمن و یک اتاق ناهار خوری دید. طراحان در این زمان در سه خصوصیت طراحی که در خانه مدرن کارآمد بود، متمرکز شدند. کوچکی، سبکی، تحرک سه مولفه کلیدی برای فضای داخلی مدرن بودند.
"راسل رایت" (متولد آمریکا، ۱۹۰۴-۱۹۷۶ Russel Wright) مفهوم زندگی داخلی ساده تر را مجسم کرد، و خانه‌های آمریکایی را تغییر داد. او با همسر خود "مری رایت" (آمریکا، ۱۹۰۵-۱۹۵۲ Mary Wright) در اوایل دهه ۱۹۳۰ شروع به طراحی مبلمان منزل کردند و این زوج در مورد واقعیت نحوه زندگی مردم متمرکز شده بودند.
در سال ۱۹۳۵ "Conant Ball" ماساچوست خط تولید مبلمان رایت، آمریکایی مدرن را آغاز نمود. این خط شامل مبلمان از چوب افرا در دو مدل به تولید رسید. مبلمان آمریکایی مدرن رایت برای اتاق خواب، اتاق غذاخوری و اتاق نشیمن توسعه یافت. خط‌های رنگارنگ از ظروف غذاخوری سرامیک بین سال‌های ۱۹۳۹ و ۱۹۵۹ توسط سفال استوبنویل، اوهایو ساخته و به طور گسترده‌ای محبوب شد.
رایت، پیشگام در ایده بازاریابی سبک‌های زندگی، در طول دهه‌های ۱۹۳۰ تا ۱۹۵۰ بود، و در حال حاضر نیز به عنوان یک الگو برای بسیاری از طراحان سبک‌های زندگی و طراحی داخلی استفاده می‌شود.
یاسمن فراهانی فرد
