اولین جلسه مسابقه "Longchamp" در پارک بولونی واقع در سواحل رودخانه سن در شهر پاریس فرانسه در سال ۱۸۵۷ برگزار شد. با نشان دادن اولین مد واقعی در دهه ۱۹۱۰ در قرن جدید، پاریس به عنوان پایتخت مد جهان مورد ستایش قرار گرفت. و به طور معمول طراحان، آخرین طراحی‌های خود را توسط مدل‌ها به دور مسابقات می‌فرستادند.
زنان دیگر از آزادی‌های اجتماعی برخوردار بودند و لباس‌هایی بر تن می‌کردند که کارکردی شده بود و به جای تغییر دادن بدن آن‌ها بیشتر به آن‌ها آزادی حرکت می‌داد. بعد از اجرای باله "شهرزاد" توسط Russes در سال ۱۹۱۰در پاریس، شیدایی مد برای سبک‌های شرقی متولد شد.
پارچه‌های ترجیح داده شده ساتن، تافته، پارچه ابریشمی و هم‌چنین پارچه‌های ابریشمی سبک و پارچه‌های کتان برای تابستان بود. طراحی‌ها نامتقارن شد و از برش‌های لباس‌ها در جهت کشیده و صاف‌تر نشان دادن بدن استفاده می‌شد.
جنبش هنر نو، طراحانی مانند "پل پوآر" (Paul Poiret) "ژان پاکان" (Jeanne Paquin) " ژاک دوسه" (Jacques Doucet) و "ماریانو فارتونی" (Mariano Fortuny) را تحت تاثیر قرار داد، آن‌ها سبک‌های پوشاک شل، گشاد و روان را ایجاد کردند.
مسابقات Longchamp در طول مدت جنگ جهانی اول بسته و در سال ۱۹۱۹ بار دیگر بازگشایی شد. تا حدی در پاسخ به نقش محیط کار جدید برای زنان پس از جنگ، مد برای زنان عملی‌تر شد. آن‌ها رنگ‌های تیره‌تر و برش‌های ساده‌تر را انتخاب کردند. در دهه‌های ۱۹۲۰ خط کمر لباس‌ها پایین آمد و زنان مو‌های خود را کوتاه می‌کردند و می‌پیچیدند.
یاسمن فراهانی فرد
