طبق این تحقیق که در نشریه JAMA Neurology منتشر شده است، بین بروز مقاومت در برابر انسولین (که با افزایش وزن ارتباط دارد) و کاهش عملکرد مغز ارتباط محکمی وجود دارد.
در این تحقیق، دانشمندان مغز ۱۵۰ فرد در سنین ۶۰ سالگی را که در معرض ابتلا به بیماری آلزایمر قرار داشتند؛ اما دچار فراموشی نبودند، اسکن کردند. این اسکن‌ها نشان دادند افرادی که سطح مقاومت در برابر انسولینشان بیشتر است، در بخش‌هایی از مغز که بیشتر در برابر آلزایمر آسیب‌پذیر هستند، شکر کمتری مصرف می‌کنند. زمانی که شکر خون در مغز کم باشد، مغز به درستی کار نمی‌کند.
انسولین هورمونی است که به حرکت گلوکز (شکر خون) از خون به سلول‌های بدن کمک می‌کند تا بدن این گلوکزها را به عنوان سوخت مصرف کند. لوزالمعده انسولین را در جریان خون ترشح می‌کند؛ اما زمانی که مقاومت در برابر انسولین وجود داشته باشد، انسولین کافی برای انتقال شکر خون به سلول‌ها وجود ندارد. در نتیجه، لوزالمعده انسولین بیشتری تولید می‌کند تا فرآیند انتقال شکر خون به سلول‌ها انجام پذیرد.
رژیم غذایی نقش مهمی در تمام این فرآیندها دارد؛ زیرا مواد غذایی سرشار از شکر و چربی می‌توانند سطح شکر خون را به صورت ناگهانی افزایش دهند. در نتیجه عکس‌العمل بدن نسبت به این شرایط این است که انسولین بیشتری تولید می‌کند تا این مواد غذایی را به انرژی تبدیل کند. با این حال، زمانی که بدن به انرژی بیشتری نیاز ندارد، باقی‌مانده انرژی به صورت چربی ذخیره می‌شود. اگر همواره سطح شکر خون به صورت ناگهانی افزایش یابد، منجر به بروز مقاومت در برابر انسولین می‌شود. توجه داشته باشید که این موضوع برای افراد مختلف متفاوت است و عوامل مختلفی بر روی نحوه مقاومت در برابر انسولین تأثیر می‌گذارند. بهتر است سطح شکر خون را تا حد امکان پایین نگه‌دارید تا از افزایش ناگهانی شکر خون جلوگیری شود.
طبق گفته سرپرست این تحقیق، در بیماری آلزایمر بسیاری از نواحی مغز به مرور زمان میزان کمتری شکر استفاده می‌کنند. این شرایط همانند زمانی است که می‌خواهید یک نوشیدنی غلیظ را با یک نی بخورید که در حال نازک شدن است.
طبق گفته وی، انسولین ممکن است پردازش شکر خون را در بخش‌های مهم مغز که پردازش‌های پیچیده را انجام می‌دهند، افزایش دهد. اگر مقاومت در برابر انسولین بروز کند و انسولین کافی برای انجام کاری که باید انجام شود، وجود نداشته باشد، تشکیل خاطرات دشوار می‌شود. با گذشت زمان، سلول‌های مغز کم‌کم گرسنه شده و از گرسنگی می‌میرند.
بروز مقاومت در برابر انسولین، شرایط قبل از ابتلا به دیابت نوع ۲ و چاقی مفرط محسوب می‌شود. اگرچه دانشمندان معتقدند ژنتیک افراد در این روند نقش دارد؛ اما محققان دریافتند رژیم غذایی نیز در این روند مؤثر است.
طبق یک بازنگری که در نشریه Current Diabetes Reports منتشر شده، برخورداری از رژیم غذایی سرشار از چربی باعث می‌شود احتمال بروز مقاومت در برابر انسولین افزایش یابد. شیرین‌کننده‌های مصنوعی نیز ممکن است به طور غیرمستقیم منجر به بروز مقاومت در برابر انسولین شوند.
با این حال متخصصین معتقدند می‌توان از بروز این شرایط جلوگیری کرد. با انتخاب‌های سالم در رژیم غذایی مانند استفاده از نان‌های پخته شده با غلات کامل به جای نان سفید و مصرف میان‌وعده‌هایی با فاصله ۳ ساعت، می‌توانید سطح شکر خون خود را تنظیم و متعادل کنید.
همچنین با انجام ۳۰ دقیقه ورزش در روز نیز می‌توانید از افزایش ناگهانی شکر خون جلوگیری کنید.
