در کل ۱۱ فقره تصادف توسط این خودران صورت گرفته که همگی تصادفهای خفیف محسوب میشوند. طبق ادعای شرکت گوگل، مقصر این تصادفها، اتومبیل این شرکت نبوده است. ۷ فقره از این تصادفها به دلیل برخورد اتومبیلهای دیگر از عقب، ۲ فقره مالیدن از پهلو و ۱ فقره به دلیل رد کردن چراغقرمز توسط اتومبیل دیگر اتفاق افتادهاند. در کل شرکت گوگل بر دو نکته تأکید دارد؛ اول این که حسگرها و الگوریتمهای این اتومبیل از نظر آماری بسیار دقیقتر از راننده انسان بوده و کمتر احتمال خطا دارد. دوم این که رفتارهای مستعد خطای انسانهای اطراف خودران گوگل باعث میشود که الگوریتمهای بهتری به دست آید و در نهایت اتومبیل خودران گوگل را ایمنتر از قبل میکند.
مطلب توجیهی گوگل تصادفات را طوری توصیف میکند که اتومبیلهای خودرانش بهتر به نظر برسند. علاوه بر این، اگر فرض کنیم آمار ارائه شده، درست هستند، این خودرانها خوب به نظر میرسند. این یک پیام هوشمندانه است که برای مردم جهان منتشر شده است. این در حالی است که شهر، ایالت و دولتهای فدرال در مورد قوانین موردنیاز برای قانونی کردن وسایل نقلیه خودران جروبحث میکنند.
در نتیجه باید بگوییم گوگل و شرکتهای دیگری که بر روی این فناوری کار میکنند، نشان دادهاند که این فناوری به منظور پیشگیری از تصادف این اتومبیلها با مردم، اتومبیلهای دیگر، دوچرخهسواران وجود دارد و در کل اطمینان میدهد که این اتومبیلها کار عجیبی در جاده نمیکنند.
یکی از پروژههای Smart Mobility شرکت فورد، Remote Repositioning نام دارد که اجازه میدهد فردی پشت یک کامپیوتر بنشیند و از راه دور، یک وسیله نقلیه را که هزاران مایل از وی فاصله دارد، کنترل کند. این پروژه تنها با کمک یک اتصال LTE و چند دوربین و حسگر عمل میکند. از این فناوری میتوان در جاهای مختلفی استفاده کرد. یکی از مشکلات اتومبیلهای خودران این است که تصور کنید در چین هستید و میخواهید به سمت چپ بپیچید؛ اما افراد زیادی در حال عبور از خیابان هستند. اگر قرار باشد اتومبیل خودران در این وضعیت کنترل را به دست گیرد، احتمالاً کل روز را بایستی منتظر عبور افراد باشید؛ اما یک راننده انسان با حرکت تدریجی اتومبیل میتواند کاری کند که افراد بایستند و اتومبیل رد شود. در این شرایط یک راننده از راه دور میتواند بهتر از اتومبیل خودران، اتومبیل را هدایت کند.