بر اساس یک مطالعه جدید، کلسترول «خوب» ممکن است برای پیش‌بینی یکسان خطر بیماری قلبی در بزرگسالان با پیشینه‌های نژادی و قومی مختلف، چندان موثر نباشد.
این پژوهش که در «مجله کالج قلب و عروق آمریکا» (Journal of the American College of Cardiology) منتشر شد، نشان می‌دهد که سطوح پایین‌تر لیپوپروتئین‌های دارای چگالی بالا یا کلسترول اچ‌دی‌ال (HDL)- که اغلب آن را کلسترول «خوب» می‌نامند- با افزایش خطر حمله قلبی در بزرگسالان سفیدپوست و نه سیاه‌پوست، مرتبط است.
این مطالعه نشان داد که سطوح بالاتر برای هیچ یک از گروه‌های نژادی ایمنی‌دهنده نیست.
دانشمندان، از جمله دانشمندان دانشگاه علوم و بهداشت اورگان، در بیانیه‌ای گفتند که مطالعات اولیه‌ای که مفاهیم مربوط به سطوح کلسترول «خوب» و سلامت قلب را شکل می‌داد، در دهه ۱۹۷۰ به کمک پژوهشی انجام شد که اکثر شرکت‌کنندگان در آن مطالعه، بزرگسالان سفیدپوست بودند.
در مطالعه جدید، پژوهشگران داده‌های ۲۳ هزار و ۹۰۱ بزرگسال آمریکایی را که در پژوهشی با عنوان دلایل تفاوت‌های جغرافیایی و نژادی در مطالعه سکته مغزی (REGARDS) شرکت کرده بودند، بررسی کردند.
شرکت‌کنندگان در این مطالعه در طول ماه هفتم سال ۲۰۰۳ ثبت نام کردند و داده‌های جمع‌آوری شده در طول یک دوره ۱۰ تا ۱۱ ساله تجزیه و تحلیل شد.
اخبار: یک مطالعه نقش کلسترول «خوب» در پیش‌بینی خطر بیماری قلبی در جهان را به چالش می‌کشد
(@NIH) NIH
۲۱ نوامبر ۲۰۲۲
بر اساس داده‌ها، دانشمندان می‌توانند ارزیابی کنند که چگونه سطح کلسترول افراد میانسال سیاه و سفیدی که بیماری قلبی ندارند و در جاهای مختلف ایالات متحده زندگی می‌کردند، با حوادث قلبی عروقی آینده همپوشانی دارد.
ناتالی پامیر، نویسنده ارشد این مطالعه، گفت: «هدف درک این پیوند درازمدت است که اچ‌دی‌ال را کلسترول مفیدی می‌داند و اینکه آیا این موضوع برای همه اقوام مصداق دارد یا نه.»
دکتر پامیر افزود: «این موضوع را به‌خوبی پذیرفته‌اند که سطح پایین کلسترول اچ‌دی‌ال، صرف نظر از نژاد، زیان‌آور است. پژوهش‌های ما این فرضیات را به آزمایش گذاشت.»
در طول دوره زمانی مطالعه، ۶۶۴ بزرگسال سیاه‌پوست و ۹۵۱ بزرگسال سفیدپوست دچار حمله قلبی شدند یا از حمله قلبی درگذشتند.
خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی در شرکت‌کنندگانی که سطح کلسترول «بد» لیپوپروتئین با چگالی پایین، ال‌دی‌ال (LDL) و تری‌گلیسیرید در آن‌ها افزایش یافته بود، تا حدودی بیشتر به چشم می‌آمد و این با یافته‌های مطالعه قبلی همسو بود.
اما معلوم شد که سطح کلسترول اچ‌دی‌ال، افزایش خطر بیماری قلبی عروقی را فقط برای بزرگسالان سفیدپوست پیش‌بینی می‌کند.
این مطالعه یادآور شد که مقدار بالاتر از حدمطلوب کلسترول «خوب» ممکن است برای هیچ یک از گروه‌ها هیچ‌نوع مزیت قلبی‌عروقی به همراه نداشته باشد.
دکتر پامیر می‌گوید: «آنچه امیدوارم این نوع پژوهش‌ها ثابت کند، این است که الگوریتم پیش‌بینی خطر بیماری‌های قلبی‌عروقی به بازبینی نیاز دارد. این شاید به این معنا باشد که در آینده، پزشکان به دلیل سطح بالاتر کلسترول اچ‌دی‌ال برای شما کف نخواهند زد.»
برای حفاظت از سلامت قلب، کیفیت عملکرد اچ‌دی‌ال- در برداشتن و انتقال کلسترول اضافی از بدن- مهم‌تر از داشتن اچ‌دی‌ال بالا است.
شان کودی، یکی دیگر از نویسندگان این مطالعه، گفت: «این یافته‌ها نشان می‌دهند که بررسی عمیق‌تر در همه‌گیری‌شناسی سوخت‌وساز چربی (لیپید) ضروری است؛ به‌ویژه از این نظر که چگونه نژاد ممکن است این روابط را اصلاح یا حل‌وفصل کند.»
پژوهشگران برای کشف این ارتباطات، خواستار پژوهشی در آینده‌اند که دارای تنوع جمعیتی باشد.
دکتر پامیر گفت: «وقتی از عوامل خطر بیماری قلبی صحبت می‌شود، نمی‌توان آن‌ها را به یک نژاد یا قومیت محدود کرد. آن‌ها باید برای همه اعمال شوند.»
