یافته‌های اخیر که در کنگره اروپایی چاقی در ونیز ارائه شد، دیدگاه‌های قدیمی درباره مصرف قند و چاقی کودکان را به چالش می‌کشد. این مطالعه بر رویکردی ظریف برای درک تأثیر منابع مختلف قند بر سلامت کودکان تأکید می‌کند.
قند و چاقی کودکان
تحقیقات نشان می‌دهد که نوع قند مصرف شده در دوران کودکی اولیه ممکن است نسبت به کل میزان مصرف شده در هنگام ارزیابی خطرات چاقی در مراحل بعدی زندگی، اهمیت بیشتری داشته باشد. جالب اینجاست که این مطالعه دریافت که میزان کل مصرف قند در سنین پایین با وزن کودک در سنین ۱۰ یا ۱۱ سالگی ارتباطی ندارد.
کودکانی که قندهای طبیعی بیشتری از منابعی مانند میوه‌ها و لبنیات بدون شیرین‌کننده مصرف می‌کردند، احتمال کمتری برای اضافه‌وزن یا چاقی داشتند.
در مقابل، افرادی که مصرف قند آن‌ها از میان‌وعده‌های فراوری‌شده و نوشیدنی‌های شیرین‌شده بیشتر بود، به‌احتمال زیاد تا سنین ۱۰ یا ۱۱ سالگی دچار افزایش وزن و خطر چاقی بیشتری می‌شدند.
انتخاب‌های سالم‌تر برای آینده‌ای سالم‌تر
کودکانی که بخش بیشتری از قند خود را از منابع طبیعی مانند فرآورده‌های لبنی مایع بدون شیرین‌کننده مانند شیر و دوغ دریافت می‌کردند، احتمال کمتری برای اضافه‌وزن یا چاقی داشتند.
این رابطه مفید در کسانی که قند بیشتری از میوه‌های کامل مصرف می‌کردند نیز مشاهده شد.
برعکس، مصرف بالای قند از میان‌وعده‌های فراوری‌شده، از جمله کیک، شیرینی و نوشیدنی‌های لبنی شیرین شده مانند شیرکاکائو، با وزن بیشتر و خطر بیشتر چاقی مرتبط بود.
این تحقیق توسط جون‌یانگ زو از بخش اپیدمیولوژی دانشگاه گرونینگن هدایت شد. زو بر تفاوت بین قندهای ذاتی – آنهایی که به طور طبیعی در غذا وجود دارند – و قندهای افزودنی تأکید کرد.
زو گفت: «درحالی‌که مصرف زیاد غذاهای شیرین شده به‌عنوان یک عامل خطر برای اضافه‌وزن و چاقی کودکان در نظر گرفته می‌شود، برای کودکان ضروری است که کمتر غذاهای پرقند و بیشتر میوه و لبنیات بدون شیرین‌کننده مصرف کنند.»
تأثیر قند در دوران کودکی
برای بررسی بیشتر این ارتباطات، زو و تیمش از داده‌های مطالعه GEKCO Drenthe استفاده کردند که شامل گروهی از کودکانی بود که در شمال هلند متولد شده بودند.
این مطالعه با استفاده از گزارش‌های والدین از پرسش‌نامه‌های مصرف غذا، مصرف قند کودکان را در گروه‌های غذایی مختلف و تأثیر بعدی آن بر شاخص توده بدنی (BMI) و خطر چاقی آن‌ها تجزیه و تحلیل کرد.
با وجود میانگین مصرف روزانه ۱۱۲ گرم قند که حدود یک‌سوم از مصرف کالری روزانه را تشکیل می‌دهد، این مطالعه هیچ ارتباط مستقیمی بین میزان قند مصرف شده در سن سه‌سالگی و وزن کودک در سنین ۱۰ یا ۱۱ سالگی پیدا نکرد.
بااین‌حال، منابع قند اهمیت داشتند. مصرف بالاتر قند از میان‌وعده‌های شیرین شده با افزایش نمره Z توده بدنی در سن ۱۰ یا ۱۱ سالگی همراه بود، درحالی‌که مصرف بالاتر از میوه‌های کامل و لبنیات بدون شیرین‌کننده با نمره Z توده بدنی پایین‌تر و کاهش وزن همراه بود.
توصیه‌های رژیم غذایی برای مبارزه با چاقی
این یافته‌ها بر تغییر در توصیه‌های غذایی برای کودکان تأکید می‌کند. تشویق به مصرف میوه و شیر به‌جای شیر شیرین شده، ماست‌های طعم‌دار و سایر میان‌وعده‌های شیرین می‌تواند تأثیر قابل‌توجهی بر خطر ابتلا به چاقی در کودکان داشته باشد.
این مطالعه خواستار تحقیقات متمرکز بیشتر بر چگونگی تأثیر انواع مختلف قند بر سلامتی است و به دلایل احتمالی مانند کندتر بودن آزادشدن قند از میوه‌های کامل نسبت به میان‌وعده‌های شیرین و تفاوت‌های متابولیکی بین ساکارز، فروکتوز و لاکتوز اشاره می‌کند.
این تحقیق بر اهمیت نه‌تنها کمیت بلکه منبع قند در رژیم غذایی کودکان تأکید می‌کند و به سمت یک مسیر سالم‌تر برای پیشگیری از چاقی در آینده اشاره دارد.
