با این حال، تحقیقات جدید منتشر شده در ۳۰ اکتبر، در نسخه حفاظت بین‌المللی پرندگان، توسط دانشمند موزه ملی تاریخ طبیعی اسمیتسونین، "گری گریوز" (Gary Graves) نشان می‌دهد که جمعیت چکاوک سوینسن در یک زیستگاه جدید شگفت‌آور، در حال افزایش می‌باشد. خانه‌سازی این پرنده بیشتر در زمین‌های خصوصی یافت شده است. مزارع کاج نزدیک به ۱۶ میلیون هکتار، در دشت ساحلی شرق تگزاس به جنوب شرقی ویرجینیا خانه‌های جدید این پرندگان شده‌اند.
مطالعه گردآوری داده‌ها از ۲۰ سال مطالعات میدانی، نشان می‌دهد که اگر روند فعلی ادامه یابد، با مدیریت جنگل‌ها، مزارع کاج می‌توانند میزبان جمعیت کثیری از چکاوک‌های سوینسن پرورش یافته در پایان قرن ۲۱ باشد. گریوز متصدی پرندگان در گروه جانورشناسی مهره‌داران گفت "چکاوک سوینسن در حال تبدیل شدن به یک داستان موفقیت‌آمیز برای حفاظت یک زیستگاه می‌باشد، زمانی ما نگران از بین رفتن بیولوژیکی این پرندگان بودیم؛ ولی در حال حاضر به دلیل نحوه مدیریت اراضی جنگلی برای مقاصد صنعتی، می‌تواند تاثیر مثبت در راه ازدیاد جمعیت این پرنده باشد."
یاسمن فراهانی فرد
