در واقع آسمان آبیرنگ نیست؛ بلکه هوای شفاف است و به رنگ نورهایی است که پخش میکند. مطمئناً نور آبی منتشر شده از آسمان بیشتر از نور قرمز است. در واقع هر چه فرکانس نور بالاتر باشد، بیشتر توسط اتمسفر پخش میشود. در نتیجه امواج فرابنفش بیشتر از آبی پخش میشود. نور آبی بیشتر از نور سبز، نور سبز بیشتر از زرد و زرد بیشتر از قرمز پخش میشود. نور قرمز نیز بیشتر از نور مادونقرمز پخش میشود.
با این حال، تنها بخش کوچکی از نور پخش میشود و بیشتر آن از هوا رد میشود. به همین دلیل خورشید میتواند زمین را گرم کند و ما میتوانیم ماه و ستارهها را ببینیم.
خورشید طیف گستردهای از فرکانسهای نور را ساطع میکند و چشم انسان این فرکانسهای نوری را به رنگ سفید یا رنگ خنثی میبیند. بیشتر قسمت آسمان به رنگ آبی دیده میشود؛ زیرا نور خورشید که قصد داشت جای دیگری برود، توسط هوا پخش شده و در نهایت به چشم شما رسیده است. با این حال، هنوز فرکانسهای زیادی در نور خورشید وجود دارد که بیشتر به آبی گرایش دارند تا سفید. شما میتوانید این حالت را در کامپیوتر نیز ببینید، اگر یک پسزمینه سفید انتخاب کرده و مقداری رنگ آبی پررنگ و کمی قرمز به آن اضافه کنید، رنگ اسمان را به دست میآورید.
برعکس حالت قبلی زمانی اتفاق میافتد که به خورشید نگاه میکنید؛ نوری که قصد داشته وارد چشم شما شود، پخش میشود. در نتیجه نور باقیمانده در مقایسه با نور سفید، میزان کمی آبی و میزان زیادی قرمز دارد. به همین دلیل آسمان و خورشید در طول روز زردرنگ به نظر میرسند.
به هنگام غروب خورشید، تراکم هوا بیشتر میشود و نور قبل از رسیدن به چشم شما، بیشتر پخش میشود و رنگ نارنجی و قرمز بیشتر به چشم شما میرسد. این حالت را نیز میتوانید روی کامپیوتر خود امتحان کنید. این بار آبی را کم کرده و کمی قرمز اضافه کنید. بفرمایید این هم رنگ خورشید سر ظهر. میزان آبی را کمتر کرده و قرمز را بیشتر کنید. بدین طریق رنگ نارنجی زمان غروب خورشید را به دست میآورید.
در نتیجه، آسمان آبی نیست، بلکه محلی است که تمام رنگها در آن وجود دارند. نورهای رنگ قرمز بیشتر دوست دارند در خطوط مستقیم حرکت کنند، رنگ سبز بدون ترتیب حرکت میکنند و نورهای آبیرنگ بیش از همه به صورت تصادفی حرکت میکنند. با این حال، گاهی این نورها به چشم شما میرسند.
پریا اقدامی