“سانگوما” (Sanguma)، کلمه‌ای در زبان مردم پاپوآ در گینه نو، به معنی “جادوی سیاه” است. اگر اتفاق ناخواسته و ناگواری در روستا رخ دهد، مردم، البته غالباً زن‌ها، متهم به جادوی سیاه یا جادوگری می‌شوند.
اینجاست که زن‌ها متواری می‌شوند، از خانه‌هایشان رانده شده، به آنها حمله می‌شود یا در نهایت کشته خواهند شد.
کریستینا اشتاینر عکاسی است که به ارتفاعات پاپوآ گینه نو سفر کرده تا با قربانیان روبه‌فزونی این حملات وحشیانه و خشونت‌بار ملاقات کند؛ همان‌هایی که مردم به آنها اتهام جادوگری می‌زنند. دولت پاپوآ از بالا رفتن آمار حملات جادوی سیاه از سال ۲۰۱۳ خبر دارد؛ در این سال، گروه‌های حامی زنان خواستار اقدام قانونی دولت برای توقف این جنایات شدند.
زنانی که به جرم جادوگری کشته می‌شوند نه سنگی بر روی گورشان است نه صلیبی و نه دسته گلی.
به گفته یکی از مأموران پلیس پاپوآ، در حال حاضر ۳۰۰ مرد در زندان به سر می‌برند اما تعداد اندکی از آنها به علت جرائمی مرتبط با خشونت‌های جادوی سیاه در بند هستند.
برخی از مردم با این باور که فردی در میان آنها جادوگری می‌کند و باعث رخ دادن وقایع ناگوار می‌شود به خانواده فرد متهم به جادوگری حمله‌ور شده و تمامی افراد خانواده را مورد ضرب و شتم شدید قرار می‌دهند. زنان که در برابر این شکنجه‌ها ضعیف‌تر هستند به هلاکت می‌رسند و فرزندان این خانواده‌ها گاهی هر دو والدینشان را از دست می‌دهند. مردم جاهل این شهر حتی دختران نوجوان را نیز جادوگر می‌پندارند و آنها را به شدت آزار می‌دهند. برخی از جوان‌ترهایی که تاب این تهمت‌ها و شکنجه‌ها را ندارند دست به خودکشی می‌زنند.
یکی از نمونه‌های مضحک تفکرات خرافه‌پرستی در میان مردم پاپوآ این است که وقتی فردی می‌میرد به اعضای دیگر خانواده تهمت جادوگری می‌زنند و عقیده دارند فردی از میان آنها ارواح شیطانی را از راه غذا وارد بدن آن شخص کرده است.
