یک مطالعه منتشر شده در هفته اخیر بیان کرد که درمان با برخی داروهای خاص فشار خون در مقایسه با دیگر داروهای فشار خون، ریسک سرطان ریه را افزایش می‌دهد.
افراد برای کنترل فشار خون بالا از داروهای مهار کننده آنزیم تبدیل آنژیوتانسین(ACEI) استفاده می‌کنند.
این داروها موثر هستند و در صورتی که افراد برای مدت کوتاهی آنها را مصرف می‌کنند، معمولا پزشکان آنها را نسبتا سالم در نظر می‌گیرند .
مطالعات قبلی نشان می‌دهد که ACEI ها ممکن است خطر ابتلا به سرطان را در افراد افزایش دهد، اما یافته‌ها قطعی نیست. بیشتر مطالعات موجود فقط به اندازه نمونه‌های نسبتا کوچک و یا برای مدت کوتاهی در نظر گرفته شده‌اند.
به تازگی، دانشمندان دانشگاه مکگیل در کانادا به بررسی این موضوع پرداختند که آیا ACEI ها خطر ابتلا به سرطان، به ویژه سرطان ریه را افزایش می دهند یا خیر. آنها نتایج این هفته را منتشر کردند.
دانشمندان تخمین زده‌اند که ACEI ها ممکن است خطر ابتلا به سرطان ریه را با تشویق ایجاد دو ماده خاص در ریه‌ها افزایش دهند: برادیکینین و ماده P.
برادیکینین یک پپتید (پلیمرهای کوچک) است که باعث گشاد شدن رگهای خونی می‌شود و فشار خون را کاهش می‌دهد. ماده P، که همچنین یک پپتید است، می‌تواند به عنوان یک انتقال دهنده عصبی عمل کند.
دانشمندان هر دو این ترکیبات را با بافت سرطان ریه مرتبط می‌دانند: برادیکینین به طور مستقیم باعث تحریک رشد سرطان ریه می‌شود، در حالی که بافت سرطانی ریه ماده P را بیان می کند و باعث گسترش تومور می‌شود.
داروهای فشار خون و سرطان ریه
محققان حاضر در مطالعه، به رهبری پروفسور لورنت آزولای، سوابق پزشکی تقریبا ۱ میلیون نفر بیمار در انگلستان را بدست آوردند. همه بیماران از سال ۱۹۹۵ تا ۲۰۱۵ مصرف داروهای کاهش فشار خون را آغاز کردند.
شرکت کنندگان در سن ۱۸ سال یا بالاتر بوده و هیچ سابقه سرطانی نداشتند. تیم تحقیقاتی آنها را به طور متوسط ۴ تا ۶ سال دنبال کرد. در طول این دوره، پزشکان تقریبا ۸۰۰۰ سرطان را تشخیص دادند.
دانشمندان خطر ابتلا به سرطان ریه را در افرادی که شروع به مصرف ACEI کردند را با افرادی که گروهی از داروهای فشار خون را به عنوان مسدودکننده‌های گیرنده‌ی آنژیوتنسین (ARBs) مصرف می‌کنند، مقایسه کردند.
برای کاهش ضعف آماری، آنها عوامل دیگری را که می‌توانند بر خطر ابتلا به سرطان ریه، مانند دخانیات سیگار، سن، شاخص توده بدنی (BMI)، اختلالات مصرف الکل و سابقه بیماری ریه، تأثیر بگذارد، در نظر گرفتند.
آنها نتیجه گرفتند که مصرف ACEI ها با افزایش ۱۴ درصدی خطر ابتلا به سرطان ریه در مقایسه با مصرف ARB ها همراه است.
این رابطه پس از آنکه فرد این دارو را به مدت ۵ سال مصرف کرده بود، آشکار شد. با ادامه مصرف این دارو، خطر آنها به طور پیوسته افزایش یافت. افرادی که این دارو را برای یک دهه یا بیشتر مصرف کردند، این خطر حدود ۳۱ در صد در آنها افزایش یافت.
چشم انداز
اگر چه ۱۴ درصد به نظر می‌رسد افزایش قابل ملاحظه‌ای است، اما نویسندگان خواستار چشم انداز هستند. در واقع، افزایش برای هر فرد از ۱٫۲ مورد در ۱۰۰۰ انسان به ۱٫۶ مورد در هر ۱۰۰۰ انسان تغییر خواهد کرد.
با این حال، در سطح جمعیت، این اثر بسیار مهم است چرا که بسیاری از افراد داروهای ضد فشار خون مصرف می‌کنند. همانطور که نویسندگان می‌نویسند، “این اثرات نسبی کوچک می‌تواند به این معنی باشد که تعداد مطلق زیادی از بیماران در معرض خطر هستند و با توجه به استفاده قابل توجه از ACEI ها در سراسر جهان، یافته‌ها از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند.
برخی از محققان نیز می‌گویند: شخصی که این داروها را مصرف می‌کند، خطر طولانی مدت ایجاد سرطان ریه ممکن است با دستاوردهای امید به زندگی مربوط به استفاده از ACEI ها از بین برود یا متعادل شود.
