یک مطالعه از محققان دانشگاه تگزاس A&M نشان داد که ذرات مضر موجود در هوا می‌تواند منجر به نقایص زایمان و حتی مشکلات حاملگی در دوران بارداری شود. آنها از مدل‌های حیوانی برای اثبات نظریه هایشان استفاده کردند.
سازمان بهداشت جهانی می‌گوید: ۹۰ درصد جمعیت جهان در هوای آلوده تنفس می‌کنند و از هر ۹ نفر، ۱ نفر به طور مستقیم به علت اثرات مضر آلودگی هوا جان خود را از دست می‌دهد که رقمی در حدود ۷ میلیون مرگ و میر در سال است. آژانس حفاظت محیط زیست آمریکا در سال ۲۰۱۸ گفت: از هر ۳ نفر، یک نفر در مناطقی با شرایط هوای بی کیفیت زندگی می‌کند.
محققان دانشکده‌های کشاورزی و علوم زیست شناسی و علوم زمین A&M با همکاران خود از دانشگاه کالیفرنیا، از موش‌های ماده استفاده کردند تا اثرات آلودگی هوا بر روی حیوانات را مطالعه کنند. آنها اشاره کردند که سولفات آمونیوم یک ماده شیمیایی رایج بود که در ذرات معلق در مناطقی که آلودگی هوا وجود داشت، یافت می‌شد. مقدار زیادی سولفات آمونیوم در مناطق اصلی آسیا در چین و هند و همچنین در بعضی مناطق ایالات متحده، برای مثال غلظتی برابر با ۵۱ درصد در هوستون و ۳۱ درصد در لس آنجلس یافت شد.
رنی ژانگ، پروفسور A&M، استاد برجسته علوم جوی، در بیانیه‌ای گفت: “مردم معمولا اعتقاد دارند که سولفات آمونیوم ممکن است به شدت سمی باشد، اما در نتایج ما، سولفات آمونیوم بیشترین اثر را بر روی موش‌های حامله زن داشت. هنوز مشخص نیست که چه چیزی باعث این اثرات عمیق می‌شود، اما ما حدس می‌زنیم که اندازه نانوذرات و یا حتی اسیدیته ممکن است مقصر اصلی باشد. “او توضیح داد که این ماده شیمیایی از ذغال سنگ تهیه می‌شود که منبع اصلی انرژی برای بسیاری از کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه در سراسر جهان است. او می‌گوید که آمونیوم در اصل از آمونیاک می‌آید و آمونیاک نیز از صنایع کشاورزی، اتومبیل و حیوانات بوجود می‌آید. این بدان معناست که مشکل کنونی یک “مشکل عمده در سراسر جهان” است.
این تیم آزمایش را بر روی دو گروه از ۱۰ موش ماده که بین ۰ تا ۱۸ روز از بارداری آنها می‌گذشت، انجام دادند. یک گروه در هوای تمیز تنفس می‌کرد، در حالی که گروه دیگر در معرض هوای آلوده با ۱۰۰ تا ۲۰۰ میکروگرم سولفات آمونیوم بودند. پس از تولد نوزادان، چهار نفر از هر گروه توسط مادران خود تحت پرستاری قرار گرفتند در حالی که بافت‌ها برای تحلیل از شیرخواران دیگر جمع آوری شدند. پس از ۲۱ روز از تولد نوزادان پرستاری شده (هم نر و هم ماده)، بافت‌های آنها جمع‌آوری شد و به باقی نوزادان تا ۳٫۵ ماهگی آنها، غذاهایی با چربی بالا داده شد. در این سن، بافت آنها نیز برای تجزیه و تحلیل جمع آوری شد.
نتایج نشان داد مادرانی که در معرض سولفات آمونیم قرار داشتند، هنوز تولد زیادی داشتند، اما حاملگی‌های آنها کوتاه‌تر بود و نوزادان‌شان وزن کمتری داشتند. آنها همچنین گلوکز و اسیدهای چرب زیادی در خون خود داشتند. رسوبات چربی در کبد و اطراف رگ‌های خونی آنها وجود داشت. این اثرات نیز در فرزندان آنها تکرار شد.
رنی ژانگ گفت: “نتایج ما نشان می‌دهد که آلودگی هوا در دوران بارداری ممکن است باعث چاقی فرزندانشان در دوران بزرگسالی نشود. تغذیه و شیوه زندگی یکی از عوامل مهم در جهانی شدن شیوع چاقی در سراسر جهان هستند. “بخشی از این مطالعه، تاثیر آلودگی هوا بر ارگان‌های نوزاد، به ویژه کبد و شریان‌ها و قلب را مورد بررسی قرار داد. رسوب چربی در اندام‌های بدن نوزادان وجود داشت و اگر یک رژیم غذایی با چربی بالا را دنبال می‌کردند، خطر افزایش چاقی در بزرگسالی آنها دیده می‌شد.
این مطالعه نشان می‌دهد که قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا در دوران بارداری، منجر به کاهش میزان زنده ماندن جنین و فرزندان و همچنین منجر به تولد زودرس می‌شود. نویسندگان بیان کردند: آسیب به مغز، قلب و سایر اندام‌ها در موش‌های بالغی که در معرض این آلودگی ها هستند، وجود دارد. ژانگ نتیجه می‌گیرد: “در حالی که مطالعات اپیدمیولوژیک به طور گسترده برای ارزیابی اثرات سلامتی آلودگی هوا به تصویب رسیده است، اما هنوز بینش کمی نسبت به عوارض جانبی و اثرات طولانی مدت این آلودگی‌ها وجود دارد. او گفت: “توصیه‌های بالینی کمی برای پیشگیری و درمان مسائل سلامتی مرتبط با آلودگی هوا وجود دارد. مطالعه ما نشان داده است که آزمایش‌های کنترل شده با استفاده از مدل‌های حیوانی، می‌تواند مزایای عمده‌ای برای کنترل آلودگی هوا در آینده و در توسعه، مداخله و روش‌های درمانی امیدوار کننده داشته باشد.”
