تاریخ فولکس قورباغه‌ای به قبل از سال ۱۹۴۵ برمی‌گردد که در این مدت مشمول یک سری هنرنمایی در بخش جلو شده است که شرکت فولکس‌واگن به آن‌ها اشاره‌ای نمی‌کند.
اوایل دهه ۱۹۳۰ میلادی آدولف هیتلر که به تازگی به مقام پیشوایی آلمان رسیده بود طرح‌های خود را برای یک اتومبیل ارزان‌قیمت و ساده که برای عموم قابل‌استفاده باشد به دکتر فردیناند پورشه ارائه کرد. پیش از این پورشه به همراه زونداپ طرح‌هایی را برای چنین اتومبیلی در سر داشتند که یکی از آن‌ها «پورشه تیپ ۱۲» با موتور تعبیه‌شده در عقب اتومبیل و طراحی قوس مانند بود.
دستور هیتلر کاملاً روشن بود؛ ساخت اتومبیلی با قیمت برابر با یک موتورسیکلت با حداکثر سرعت ۱۰۰ کیلومتر و توانایی جابه‌جای اعضای یک خانواده ۵ نفره.
پورشه کار طراحی را آغاز کرد و سرانجام در سال ۱۹۳۶ طرح‌های اتومبیل نهایی و اولین نمونه آزمایشی تولید شد. این خودرو کاملاً مطابق فلسفه پورشه طراحی شده بود که اعتقاد داشت بهترین اتومبیل‌ها انواع موتور عقب، هواخنک و دیفرانسیل عقب هستند. پورشه این اتومبیل را «پورشه ۶۰» نامید؛ اما مسئولان آلمانی نام KDF WAGEN را بر روی آن گذاشتند. نام بیتل (Beetle) به معنی سوسک یا همان فولکس قورباغه‌ای نامی بود که از سوی جامعه بر این اتومبیل گذاشته شد؛ اما تا سال ۱۹۶۷ از سوی فولکس‌واگن به رسمیت شناخته نشد. تولید این اتومبیل در کارخانه‌ای که به همین منظور ساخته شده بود، آغاز گردید.
تولید هنوز روند کندی داشت که ناگهان آتش جنگ جهانی دوم شعله‌ور شد. به همین سبب تمام توان کارخانه وولفسبورگ بر روی تولیدات تسلیحات جنگی زمان جنگ متمرکز شد. سپس ارتش آمریکا در آوریل سال ۱۹۴۵ این کارخانه را به تصرف خود درآورد. کارخانه وولفسبورگ در نهایت در ماه ژوئن همان سال به دولت نظامی بریتانیا منتقل شد.
یک ماه بعد، مدیر ارشد کارخانه سفارش ساخت ۲۰ هزار فولکس‌واگن تایپ ۱ اس را دریافت کرد. خط مونتاژ اولین مدل پس از کریسمس سال ۱۹۴۵ راه‌اندازی شد. به دلیل کمبود مواد اولیه و مشکلات ناشی از جنگ، فولکس‌واگن تنها ۵۵ دستگاه تا پایان سال ۱۹۴۵ ساخت. طی ۲ سال بعد نیز تولید این اتومبیل محدود به ۱۰۰۰ دستگاه در ماه بود.
علی‌رغم مشکلات ابتدایی، فولکس‌واگن از بریتانیا به دلیل تبدیل این کارخانه به کارخانه‌ای غیرنظامی، القای تمرکز بر روی کیفیت و ایجاد شبکه نمایندگی قدرشناسی می‌کند. همچنین بریتانیایی‌ها در ایجاد بازار صادرات نیز نقش مهمی داشتند.
در نهایت این کارخانه در اکتبر سال ۱۹۴۹ به دست آلمانی‌ها بازگشت و تاکنون بیش از ۲۱ میلیون دستگاه بیتل یا همان فولکس قورباغه‌ای به فروش رسیده است.
