۲۳ آوریل، ۲۰۱۹ – طبق یکی از مطالعات جدید، مردم نسبت به سال گذشته بیشتر پای تلویزیون و رایانهها مینشینند. در حالی که نشستن طولانی مدت با خطر بالقوه چاقی، بیماریهای قلبی، سرطان، دیابت و مرگ مرتبط است، تحقیقات جدید دیگری نشان میدهد که ورزش و تمرین میتواند برخی خطرات زیاد نشستن را خنثی کند.
در حالی که محققان میگویند زیاد نشستن افراد تبدیل به امری عادی شده است، اما آنها در مورد اینکه چه میزان ورزش میتواند خطرات زیاد نشستن را از بین ببرد، هنز به توافق نرسیدند.
جزئیات نشستن افراد
مجموع زمان نشستن در ایالت متحده از سال ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۶ ، حدود یک ساعت در روز افزایش یافته است. حدود ۸٫۲ ساعت در روز برای نوجوانان و ۶٫۴ ساعت برای بزرگسالان.
تیم تحقیق از سالهای ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۶ از دادههای نظرسنجی مربط به سلامت و تغذیه عمومی (NHANES) استفاده کرد تا رفتارهای نشستن حدود ۵۲۰۰۰ کودک، نوجوانان و بزرگسالان را دنبال کنند.
این نظرسنجی به سؤالات جداگانه در مورد میزان زمان نشستن برای تماشای تلویزیون یا فیلمها و زمان نشستن برای استفاده از کامپیوتر در خارج از مدرسه یا نیازهای کاری مشغول بود.
با گروه سنی، بین سالهای ۲۰۱۶-۲۰۱۵، درصد افرادی که حداقل دو ساعت در روز تلویزیون یا ویدیو تماشا میکردند شامل:
- ۶۲ درصد بچهها
- ۵۹ درصد نوجوانان
- ۶۵ درصد برگسالان (که ۸۴ درصد آنها بالای ۶۴ سال را داشتند)
این زمانها میانگین هستند. به طور کلی، در تمام گروه های سنی، تا ۳۸ درصد افراد، ۳ ساعت در روز یا بیشتر، و تا ۲۳ درصد افراد، ۴ ساعت در روز یا بیشتر، به تماشای تلویزیون مشغول بودند.
در حالی که زمان تماشای روزانه تلویزیون و ویدئو در طول دوره ۱۵ ساله نسبتا پایدار باقی مانده است، اما استفاده از کامپیوتر در اوقات فراغت افزایش یافته است، و باعث افزایش و رشد کلی رفتارهای نشسته میشود.
مدت زمان صرف شده پای کامپیوتر – یعنی سیستمهای کامپیوتری رومیزی یا لپ تاپها – در خارج از مدرسه یا سر کار در تمام گروه های سنی، در طول این ۱۵ ساله افزایش یافته است. مقایسه ۲۰۱۶- ۲۰۱۵ با ۲۰۰۱:
- ۵۶ درصد از کودکان یک ساعت یا بیشتر را صرف استفاده از رایانهها میکنند، که نسبت به سال ۲۰۰۱، ۴۳ درصد افزایش یافته است.
- ۵۷ درصد از نوجوانان یک ساعت یا بیشتر را صرف استفاده از رایانهها میکنند، که نسبت به سال ۲۰۰۱، ۵۳ درصد افزایش یافته است.
- ۵۰ درصد از بزرگسالان یک ساعت یا بیشتر را صرف استفاده از رایانهها میکنند، که نسبت به سال ۲۰۰۱، ۲۹ درصد افزایش یافته است.
و این اعداد، همه رفتارهای نشسته را ضبط نمی کند .”یک جزء گم شده این است که چه مقدار وقت صرف نشستن و استفاده از دیگر دستگاهها میشود.” این دادهها در نظرسنجی جمع آوری نشده بود.
یافتههای مربوط به استفاده از کامپیوتر تعجب آور نیست چون همه ما با تغییرات سریع تکنولوژی آشنا هستیم. ما همچنین شگفت زده شدیم که زمان صرف شده پای تلویزیون و ویدئو پایدار و یکسان بود، درحالی که ما فکر میکردیم با افزایش صرف زمان پای کامپیوتر، زمان صرف شده پای تلویزیون کاهش می یابد. “
بعضی از گروهها بیشتر از دیگر گروهها پای دستگاهها مینشستند، از جمله سیاه پوستهای غیر اسپانیایی، افراد دارای اضافه وزن و پسران.
جزئیات ورزش کردن افراد
در تحقیق دیگری، محققان از سالهای ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۹، به عادات نشستن و ورزش کردن نزدیک به ۱۵۰،۰۰۰ استرالیایی ۴۵ ساله و بزرگتر مشاهده کردند تا ببینند آیا سطوح بالاتری از ورزش میتواند خطرات نشستن را از بین ببرد.
امانوئل استاماتاکیس، استاد در زمینه فعالیت بدنی، شیوه زندگی و سلامت جمعیت در دانشگاه سیدنی گفت: “با افزایش سطح تمرینات، خطر کاهش یافت.” او ۱۵۰ دقیقه فعالیت در هفته را “آستانه جادویی” مینامد که با این مقدار ورزش، خطرات نشستن شروع به کاهش میکند.
شرکت کنندگان گزارش دادند که چند ساعت در روز را صرف نشستن، ایستادن و خوابیدن میکنند. همچنین چه مقدار زمان را صرف انجام فعالیتهای بدنی متوسط تا شدید میکنند.
محققان تا ژوئن ۲۰۱۷ ، مرگ و میر به هر علتی را ردیابی کردند، یک ردیابی تقریبا ۹ ساله پس از نظرسنجی اصلی و تا دسامبر ۲۰۱۵ نیز، مرگ و میر به علت بیماریهای قلبی را ردیابی کردند، که یک ردیابی بیش از ۷ سال بود. در طول آن دوره، بیش از ۸۶۰۰ نفر از ۱۵۰ هزار شرکت کننده در مطالعه فوت کردند (بیش از ۱۶۰۰ نفر از علل مرتبط با مشکلات قلبی).
نشستن بیش از ۶ ساعت در روز با خطر بالاتر مرگ همراه بود و این خطر در افرادی که توصیههای حداقل ۱۵۰ دقیقه فعالیت در هفته را انجام نمی دادند، حتی قویتر بود.
در طول دوره پیگیری، در میان افرادی که هیچ فعالیت بدنی را گزارش نکردند، احتمال مرگ افرادی که بیش از ۸ ساعت در روز نشسته بودند، ۱٫۵ برابر بیشتر از افرادی بود که کمتر از ۴ ساعت در روز نشسته بودند.
با اینکه ۱۵۰ دقیقه فعالیت در هفته، باعث کاهش خطر مرگ شد، افراد حاضر در این مطالعه توصیه میکنند که برای از بین رفتن خطر نشستن بهتر است ۳۰۰ دقیقه در هفته فعالیت بدنی داشته باشید.
به نظر تفاوتی در جایگزین کردن زمان نشستن با ایستادن وجود ندارد، اما جایگزین کردن زمان نشستن با فعالیت بدنی همواره با خطر کمتر انواع بیماریها، مشکلات مفصلی و مرگ و میر در ارتباط است.
“فعالیتهای متوسط تا شدید شامل پیادهروی و ورزشهایی مانند تنیس، تنیس روی میز، دویدن، کارهای طاقتفرسا در باغ و یا کارهای سخت داخل خانه است”.
دستورالعملهای ایالات متحده میگوید که بزرگسالان باید حداقل ۱۵۰ دقیقه (۲٫۵ ساعت) تا ۳۰۰ دقیقه (۵ ساعت) در هفته، فعالیت متوسط تا شدید داشته باشند؛ ۷۵ تا ۱۵۰ دقیقه فعالیت شدید؛ یا ترکیبی برابر از هر دو.
اما متاسفانه تعداد اندکی از مردم میزان توصیه شده را رعایت میکنند، و حدود ۶۵ درصد آمریکاییها، فعالیت کمتر از حداقل را گزارش دادهاند.