دو متخصص در زمینه داروهای حاوی هورمون GLP-1 که قند خون و اشتها را تنظیم می‌کند، به سؤالات نیویورک تایمز پاسخ دادند. این متخصصان اعلام کردند که داروهایی که در حال حاضر بر دیابت و چاقی متمرکز هستند، در آینده ممکن است برای درمان بیماری‌هایی مانند وابستگی به الکل، پارکینسون و آلزایمر نیز استفاده شوند.
مصاحبه با متخصصان در نشست Dealbook نیویورک تایمز
اندرو راس سورکین / نیویورک تایمز
دو متخصص برجسته در زمینه داروهای GLP-1، یعنی دیوید ریکس رئیس و مدیرعامل شرکت داروسازی Eli Lilly و دکتر فاطیما کودی استنفورد از بیمارستان عمومی ماساچوست و دانشکده پزشکی هاروارد، در نشست Dealbook نیویورک تایمز حضور داشتند.
این متخصصان تأکید کردند که داروهای ضد چاقی دوران جدیدی را در پزشکی آغاز کرده‌اند و به زودی در درمان بیماری‌های دیگری نیز کاربرد خواهند داشت.
اندرو راس سورکین: آیا فکر می‌کنید همه ما به نحوی از این داروها استفاده خواهیم کرد؟ آیا روی تولید قرص این داروها نیز کار می‌کنید؟
دیوید ریکس: بله، ما در حال کار روی آن هستیم و سال آینده داده‌های جدیدی در این زمینه به دست خواهیم آورد.
فاطیما کودی استنفورد: فکر می‌کنم شاهد موارد استفاده مختلفی از این داروها خواهیم بود. در حال حاضر بیشتر در مورد سلامت قلبی-متابولیک، مانند چاقی و دیابت صحبت می‌کنیم. اما استفاده‌های دیگری نیز بررسی شده‌اند، مثل اختلال مصرف الکل و مواد مخدر، و همچنین تحقیقاتی درباره بیماری‌هایی مانند پارکینسون و آلزایمر در حال انجام است.
ما می‌بینیم که آگونیست‌های گیرنده GLP-1 نه تنها در زمینه قلبی-متابولیک بلکه در بیماری‌های دیگر نیز مؤثر خواهند بود. حتی در حوزه قلبی-متابولیک، پیشرفت‌های قابل‌توجهی در شرایطی که قبلاً «بیماری کبد چرب» نامیده می‌شد و اکنون به «بیماری کبد چرب مرتبط با متابولیک» (MASH) تغییر نام داده، مشاهده کرده‌ایم. همچنین در بیماری‌هایی مانند HFpEF (نارسایی قلبی با کسر تخلیه‌ای حفظ‌شده) و آپنه انسدادی خواب نیز بهبودهای مهمی دیده‌ایم.
سورکین: در مورد جنبه‌های منفی این داروها چه نظری دارید؟ موضوعاتی مثل «چهره Ozempic» یا از دست دادن توده عضلانی؟ آیا این داروها یک معجزه به نظر نمی‌رسند؟
ریکس: هیچ دارویی معجزه نیست. هر داروی مؤثری عوارض جانبی دارد و باید تحت نظر پزشک استفاده شود. در حال حاضر ۲۰ سال داده در اختیار داریم و عارضه اصلی که در استفاده از این داروها مشاهده کرده‌ایم، حالت تهوع و ناراحتی‌های گوارشی است که می‌توان آن را با تنظیم دوز کاهش داد.
افرادی که سابقه پانکراتیت دارند نباید از این داروها استفاده کنند. ما همچنین داده‌ای درباره بارداری نداریم و بیماران را در این زمینه مطلع می‌کنیم. اما به سؤال اولیه شما برمی‌گردیم، داروهای بسیاری در این حوزه وجود دارد. فقط ما ۱۱ مورد داریم و احتمالاً در کل صنعت حدود ۶۰ مورد دیگر وجود دارد.
فکر می‌کنم طی پنج سال آینده، قرصی با مکانیزم مشابه GLP-1 برای مواردی مانند اختلال مصرف الکل یا مصرف بیش از حد مواد مخدر در دسترس باشد.
سورکین: در مورد از دست دادن توده عضلانی چه فکر می‌کنید؟ مردم باید چقدر نگران این موضوع باشند؟
استنفورد: بسیاری از شرکت‌ها، از جمله Lilly، روی راه‌حل‌هایی کار می‌کنند که می‌توانند به حفظ توده عضلانی کمک کنند. تغییرات سبک زندگی و توصیه‌هایی برای این موضوع در نظر گرفته شده است، مثل تشویق بیماران به انجام تمرینات قدرتی یا مصرف مکمل‌های پروتئینی برای حفظ توده عضلانی بدون چربی.
ریکس: شاید این مقایسه جالب باشد، وقتی به تحولات بزرگ در پزشکی فکر می‌کنید، قرص‌های ضدبارداری و تأثیرشان بر زنان به ذهن می‌آید. این قرص‌ها به زنان امکان کنترل بر تولیدمثل را دادند. شاید بتوان سناریوی مشابهی را تصور کرد که در آن این داروها به ما اجازه دهند اشتهای خود، حتی در برابر غذا، را کنترل کنیم. فکر می‌کنم این داروها تحول بزرگی در سلامت عمومی ایجاد خواهند کرد.
