یک آنتی‌بادی به نام “اومالیزوماب” می‌تواند واکنش‌های آلرژیک به چندین ماده غذایی را در کودکان کاهش دهد.
مطالعه‌ای بالینی نشان داده است که مصرف ۱۶ هفته‌ای این دارو می‌تواند مقدار بادام‌زمینی، مغزهای درختی، تخم‌مرغ، شیر و گندم را که کودکان مبتلا به آلرژی به چندین ماده غذایی (از سن یک‌سالگی) می‌توانند بدون واکنش آلرژیک مصرف کنند، افزایش دهد. در این مطالعه، نزدیک به ۶۷ درصد از شرکت‌کنندگان که دوره درمان با آنتی‌بادی را تکمیل کردند، توانستند بدون واکنش آلرژیک متوسط یا شدید، یک دوز واحد (۶۰۰ میلی‌گرم یا بیشتر) پروتئین بادام‌زمینی (معادل ۲.۵ عدد بادام‌زمینی) مصرف کنند. این در حالی است که در گروه دریافت‌کننده دارونما، کمتر از ۷ درصد از شرکت‌کنندگان توانستند چنین مقداری را بدون واکنش آلرژیک مصرف کنند. این درمان نتایج مشابهی را برای تخم‌مرغ، شیر، گندم، بادام‌هندی، گردو و فندق، در دوز آستانه ۱۰۰۰ میلی‌گرم پروتئین یا بیشتر نشان داد. محققان بر این باورند که این روش درمانی با آنتی‌بادی می‌تواند در صورت مصرف تصادفی ماده غذایی حساسیت‌زا، از کودکان و نوجوانان محافظت کند، حتی اگر آن‌ها تمام تلاش خود را برای اجتناب از آن ماده غذایی انجام داده باشند.
یافته‌های این مطالعه در نشست سالانه آکادمی آمریکایی آلرژی، آسم و ایمونولوژی در واشنگتن‌دی‌سی ارائه شد و در مجله پزشکی نیوانگلند نیز منتشر گردید.
“افراد مبتلا به آلرژی غذایی و مراقبان آن‌ها باید دائماً مراقب باشند تا از مصرف غذاهایی که می‌توانند منجر به واکنش‌های آلرژیک بالقوه تهدیدکننده زندگی شوند، اجتناب کنند. این امر به‌ویژه برای والدین کودکان خردسال بسیار استرس‌زا است. درحالی‌که اجتناب از غذاهای حساسیت‌زا همچنان امری حیاتی است، یافته‌های امروز نشان می‌دهند که این دارو می‌تواند به کاهش خطر واکنش‌های آلرژیک به غذاهای رایج کمک کند و ممکن است از آن‌ها در برابر شرایط اضطراری ناشی از مصرف تصادفی غذاهای حساسیت‌زا محافظت نماید.”
این مطالعه توسط NIAID با حمایت و همکاری شرکت‌های Genentech (عضو گروه Roche) و Novartis Pharmaceuticals Corporation تأمین مالی می‌شود. این دو شرکت با هم برای توسعه و ترویج “اومالیزوماب” (با نام تجاری Xolair) همکاری می‌کنند و آن را برای این مطالعه تأمین کرده‌اند. همچنین مرکز ملی پیشبرد علوم انتقالی (وابسته به مؤسسه ملی بهداشت) نیز از بخشی از کارکنان، فضای فیزیکی و خدمات مورداستفاده برای انجام این مطالعه حمایت می‌کند.
حدود ۷.۶ درصد از کودکان در ایالات متحده (تقریباً ۵.۵ میلیون کودک) به آلرژی غذایی مبتلا هستند. در تاریخ ۱۶ فوریه ۲۰۲۴، سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) “اومالیزوماب” را برای کاهش واکنش‌های آلرژیک، از جمله آنافیلاکسی که ممکن است در اثر مصرف تصادفی یک یا چند ماده غذایی در بزرگسالان و کودکان ۱ساله و بالاتر مبتلا به آلرژی غذایی رخ دهد، تأیید کرد. تأییدیه FDA بر اساس داده‌های حاصل از یک تجزیه‌وتحلیل میانی برنامه‌ریزی شده از مطالعه فاز ۳ NIAID بود. لازم به ذکر است که مصرف‌کنندگان “اومالیزوماب” همچنان باید از غذاهایی که به آن‌ها حساسیت دارند، اجتناب کنند. “اومالیزوماب” برای درمان اضطراری واکنش‌های آلرژیک، از جمله آنافیلاکسی، تأیید نشده است.
پیش از این، تنها درمان موجود برای آلرژی غذایی، ایمونوتراپی خوراکی (OIT) بود که شامل مصرف روزانه یک ماده غذایی حساسیت‌زا به طور خاص با دوزهای به‌تدریج افزایش‌یابنده تا رسیدن به مقدار نگهداری بود.
این مطالعه چندمرحله‌ای با عنوان “اومالیزوماب به‌عنوان مونوتراپی و درمان کمکی برای ایمونوتراپی خوراکی چندگانه در کودکان و بزرگسالان مبتلا به آلرژی غذایی” یا “OUtMATCH” نامیده می‌شود. مرحله اول این مطالعه برای بررسی این موضوع طراحی شد که آیا مصرف “اومالیزوماب” می‌تواند آستانه مقدار غذایی که باعث واکنش‌های آلرژیک می‌شود را افزایش دهد و در نتیجه احتمال واکنش به مقادیر کم مواد غذایی حساسیت‌زا در هنگام مصرف تصادفی را کاهش دهد.
“اومالیزوماب” با اتصال به آنتی‌بادی ایجادکننده آلرژی به نام ایمونوگلوبولین E در خون و جلوگیری از فعال‌شدن سلول‌های کلیدی سیستم ایمنی که مسئول واکنش‌های آلرژیک هستند، عمل می‌کند. این امر این سلول‌ها را نسبت به تحریک توسط هرگونه ماده آلرژی‌زا بسیار کم‌حساس‌تر می‌کند.
کنسرسیوم تحقیقات آلرژی غذایی (CoFAR) که توسط NIAID تأمین مالی می‌شود، این مطالعه را در ۱۰ مکان در سراسر ایالات متحده انجام می‌دهد. CoFAR 177 کودک و نوجوان ۱ تا ۱۷ساله و ۳ بزرگسال ۱۸ تا ۵۵ساله را که همگی به بادام‌زمینی و حداقل دو ماده غذایی رایج دیگر از بین شیر، تخم‌مرغ، بادام‌هندی، گندم، فندق یا گردو آلرژی داشتند، ثبت‌نام کرده است.
در مرحله اول این مطالعه، افرادی که در طول چالش‌های غذایی خوراکی به مقادیر کم مواد غذایی حساسیت‌زا واکنش نشان می‌دادند، به طور تصادفی برای دریافت تزریق “اومالیزوماب” یا دارونما تعیین شدند. نه شرکت‌کنندگان و نه محققان نمی‌دانستند که در یک چالش از چه ماده غذایی استفاده شده است و یا چه کسی در کدام گروه قرار دارد. پس از ۱۶ تا ۲۰ هفته تزریق، شرکت‌کنندگان مجدداً در یک محیط کاملاً کنترل‌شده مورد چالش قرار گرفتند تا ببینند آیا می‌توانند مقدار بیشتری غذا را نسبت به ابتدای مطالعه تحمل کنند یا خیر. هدف این بود که مشخص شود آیا تزریق “اومالیزوماب” منجر به افزایش آماری قابل‌توجه در سهم شرکت‌کنندگانی می‌شود که می‌توانند بدون واکنش آلرژیک متوسط یا شدید، تقریباً معادل ۲.۵ بادام‌زمینی را مصرف کنند (درحالی‌که در ابتدای مطالعه کمتر از نصف یک بادام‌زمینی را می‌توانستند مصرف کنند) و به طور مشابه مقادیر بیشتری از شیر، تخم‌مرغ یا بادام‌هندی را در افراد آلرژیک به این مواد غذایی مصرف کنند.
محققان دریافتند که “اومالیزوماب” در افزایش آستانه واکنش به بادام‌زمینی، شیر، تخم‌مرغ و بادام‌هندی و همچنین گندم، گردو و فندق به سطوحی که احتمالاً از واکنش‌های آلرژیک در هنگام مصرف تصادفی محافظت می‌کند، از دارونما برتر بود. ۷۹ نفر از ۱۱۸ کودک و نوجوان تحت درمان با “اومالیزوماب” (۶۶.۹%) توانستند در طول چالش پس از درمان، بدون واکنش آلرژیک متوسط یا شدید، حداقل یک دوز واحد ۶۰۰ میلی‌گرم یا بیشتر پروتئین بادام‌زمینی را مصرف کنند. این در حالی است که ۴ نفر از ۵۹ کودک و نوجوان (۶.۸%) که دارونما دریافت کرده بودند، توانستند چنین مقداری را بدون واکنش آلرژیک مصرف کنند. محققان نتایج مشابهی را برای شیر، تخم‌مرغ، بادام‌هندی، گندم، گردو و فندق در دوز آستانه ۱۰۰۰ میلی‌گرم پروتئین یا بیشتر مشاهده کردند.
بسیاری از شرکت‌کنندگان تحت درمان با “اومالیزوماب” بیش از ۶۰۰ میلی‌گرم پروتئین بادام‌زمینی را بدون واکنش آلرژیک متوسط یا شدید مصرف کردند. ۶۷ درصد ۱۰۴۴ میلی‌گرم پروتئین بادام‌زمینی (معادل ۴ بادام‌زمینی) و ۴۴ درصد ۶۰۴۴ میلی‌گرم پروتئین بادام‌زمینی (معادل ۲۵ بادام‌زمینی) را به طور تجمعی مصرف کردند.
همچنین، درصد قابل‌توجهی از شرکت‌کنندگان تحت درمان، ۱۰۴۴ میلی‌گرم یا بیشتر از بیش از یک ماده غذایی را بدون واکنش آلرژیک متوسط یا شدید مصرف کردند. ۶۹ درصد این مقدار از دو ماده غذایی و ۴۷ درصد از سه ماده غذایی را مصرف کردند.
۶۰ شرکت‌کننده اول که مرحله اول را به پایان رساندند، وارد یک دوره ۲۴ هفته‌ای تزریق “اومالیزوماب” با برچسب باز شدند و پس از آن چالش‌های غذایی خوراکی انجام شد. اکثر شرکت‌کنندگانی که در مرحله اول “اومالیزوماب” دریافت کرده بودند، در طول دوره تمدید، مقدار پروتئین غذایی را که می‌توانستند بدون واکنش آلرژیک مصرف کنند، حفظ یا افزایش دادند.
دکتر “رابرت وود” و دکتر “شارون چینتراجاه” رهبری این مطالعه را بر عهده دارند. دکتر وود استاد آلرژی و ایمونولوژی کودکان و مدیر واحد تحقیقات بالینی کودکان در دانشکده پزشکی دانشگاه جان هاپکینز است. دکتر چینتراجاه استادیار پزشکی و آلرژی کودکان و ایمونولوژی بالینی در دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد است.
اطلاعات بیشتر در موردمطالعه OUtMATCH در حال انجام در ClinicalTrials.gov با شناسه مطالعه NCT03881696 موجود است. نتایج مراحل بعدی این مطالعه در آینده منتشر خواهد شد.
NIAID تحقیقات را در NIH، در سراسر ایالات متحده و در سراسر جهان انجام می‌دهد و از آن‌ها حمایت می‌کند تا علل بیماری‌های عفونی و ناشی از سیستم ایمنی را بررسی کند و راه‌های بهتری برای پیشگیری، تشخیص و درمان این بیماری‌ها ایجاد کند.
