دانشمندان نشان داده‌اند که استفاده از جریان برق می‌تواند در حذف علف‌های هرز تاکستان به‌اندازه‌ی استفاده از علف‌کش‌ها یا چمن‌زنی مؤثر باشد. این روش، راهکاری بدون مواد شیمیایی را به کشاورزان ارائه می‌دهد که در شرایط واقعی نیز به خوبی عمل می‌کند، در حالی که فقط خطر جزئی آتش‌سوزی فصلی به همراه دارد.
مزارع خورشیدی در سراسر جهان با سرعت بالایی در حال گسترش هستند. این تأسیسات، بیابان‌ها، دشت‌ها و حتی مناطق صنعتی متروکه را با پنل‌های درخشان پوشانده‌اند که نور خورشید را به برق بدون کربن تبدیل می‌کنند.
ذرات بسیار ریز مواد آلی که روی سطح اقیانوس شناورند، می‌توانند در شکل‌گیری ابرهای یخ‌زده در یکی از پاک‌ترین نواحی زمین نقش ایفا کنند.
جریان‌های آوار (Debris Flows) پدیده‌هایی هستند ناگهانی، خشن و مرگبار. آن‌ها می‌توانند جنگل‌ها را صاف کنند، ساختمان‌ها را با خود ببرند و روستاهایی کامل را غافلگیر کنند.
نتایج یک مطالعه جهانی جدید نشان می‌دهد که جنگل‌ها، چمنزارها و دیگر مناطق طبیعی بسیار کمتر از آنچه پیش‌تر تصور می‌شد، نیتروژن جدید دریافت می‌کنند. این کمبود نیتروژن می‌تواند توانایی طبیعت برای مقابله با تغییرات اقلیمی را تضعیف کند.
طبق یک مطالعه جدید که با استفاده از پیشرفته‌ترین مدل‌های سیستم‌های زمینی انجام شده، تا سال ۲۱۰۰ نزدیک به یک میلیارد نفر ممکن است با کاهش چشمگیر دسترسی به آب رودخانه‌ای مواجه شوند. این تحقیق توسط دانشمندان دانشگاه نورث‌ایسترن، به‌ویژه از مؤسسه هوش مصنوعی تجربی و دپارتمان مهندسی عمران و محیط‌زیست انجام شده است.
با نزدیک شدن به پایان تابستان در نیم‌کره شمالی، کوتاه‌تر شدن روزها طبیعی است. اما آنچه دیروز رخ داد، فقط یک پدیده فصلی نبود. طبق داده‌های وب‌سایت Timeanddate.com، در روز ۵ اوت ۲۰۲۵ (۱۴ مرداد)، طول روز ۱٫۲۵ میلی‌ثانیه کوتاه‌تر از روز استاندارد ۸۶۴۰۰ ثانیه‌ای بود.
با گرم‌تر شدن زمین، حتی به اندازه‌های جزئی، مدت زمان موج‌های گرما با سرعت بیشتری افزایش می‌یابد. بر اساس پژوهشی تازه که توسط دانشگاه UCLA و دانشگاه آدولفو ایبانز شیلی انجام شده، این روند از آنچه مدل‌های اقلیمی سنتی پیش‌بینی می‌کنند، سریع‌تر در حال رخ دادن است.
پروانه‌ها به‌طور نگران‌کننده‌ای در حال ناپدید شدن از مناظر روستایی بریتانیا هستند. اما امید در برخی از آشناترین جلوه‌های طبیعت نهفته است: پرچین‌های خاردار، تکه‌جنگل‌های کوچک و حتی تنها یک درخت بلوط در وسط مزرعه.
بیشتر اوقات، گاز دی‌اکسیدکربن (CO₂) به‌سادگی در هوا پخش می‌شود، اما نوعی باکتری ریز در خاک، راه متفاوتی در پیش گرفته است. این موجود میکروسکوپی، در شرایط مناسب، می‌تواند این گاز گلخانه‌ای را به سنگ آهک جامد تبدیل کند.