در منطقه آتاپوئرکا، واقع در شهر بورگوس در شمال اسپانیا، بقایای انسانی با قدمتی بین ۱٫۱ تا ۱٫۴ میلیون سال کشف شد که به عنوان قدیمی‌ترین بقایای انسانی در اروپای غربی شناخته می‌شود.
برای دهه‌ها، دانشمندان بر این باور بودند که انسان‌های امروزی از یک دودمان واحد تکامل یافته‌اند. اما پژوهش‌های جدید نه تنها این دیدگاه را به چالش کشیده‌اند، بلکه هم‌زمان معمای جدیدی در مورد تکامل انسان ایجاد کرده‌اند.
یک پژوهش جدید در ایالات متحده نشان می‌دهد که تغییرات اقلیمی ممکن است باعث کاهش فضای قابل استفاده برای ماهواره‌ها در مدار زمین شود.
برای دهه‌ها، وجود آب و یخ در ماه توجه دانشمندان و کاوشگران فضایی را به خود جلب کرده است. بسیاری این موضوع را به عنوان پیشرفتی برای مأموریت‌های آینده می‌دانند که می‌تواند به اکتشافات بلندمدت کمک کند و منابع ضروری را فراهم سازد.
“پنجره‌های روح” – عبارتی که اغلب برای توصیف چشم‌ها استفاده می‌شود – با مطالعه‌ای اخیر معنای جدیدی پیدا کرده است. این پژوهش نشان می‌دهد که مردمک و عنبیه، بخش‌های اساسی چشم، نقش مهمی در نحوه درک دیگران از ما ایفا می‌کنند.
سیاه‌چاله‌ها دهه‌هاست که هم دانشمندان و هم عموم مردم را مجذوب و متحیر کرده‌اند. گرانش عظیم و ماهیت اسرارآمیز آن‌ها باعث شده که بحث‌های بی‌پایانی درباره‌شان شکل بگیرد، فیلم‌ها و کتاب‌هایی بر پایه آن‌ها ساخته شوند و کنجکاوی ما را درباره آنچه ممکن است درون این اجرام کیهانی پنهان باشد، تغذیه کنند.
ماه، نزدیک‌ترین جرم آسمانی به ما است و همواره انسان‌ها را مجذوب خودش کرده است. ما هزاران سال است که به آن خیره شده‌ایم و برای قرن‌ها آرزو داشتیم که پا روی آن بگذاریم. این اتفاق در نهایت در سال ۱۹۶۹ میلادی رخ داد، زمانی که فضانوردان آمریکایی نیل آرمسترانگ و باز آلدرین مأموریت تاریخی آپولو ۱۱ را به سطح ماه انجام دادند.
یکی از عمیق‌ترین سؤالات درباره تاریخ انسان این است که زبان، به شکلی که امروز می‌شناسیم، چه زمانی برای اولین بار پدیدار شد.
اجرام یخی مانند اروپا و انسلادوس به‌عنوان مکان‌هایی که ممکن است پاسخ‌هایی به پرسش قدیمی وجود حیات فراتر از زمین ارائه دهند، توجه بسیاری را جلب کرده‌اند.
پروتون‌ها و نوترون‌ها در هسته کنار هم می‌مانند و یک مرکز اتمی پایدار ایجاد می‌کنند که این امر به لطف برهم‌کنش‌های قدرتمند رخ می‌دهد. برای دهه‌ها، نیروی دو‌نوکلئونی به عنوان عامل اصلی در نظر گرفته می‌شد که هم این ذرات را جذب کرده و هم از برخورد بیش از حد نزدیک آن‌ها جلوگیری می‌کند.