روکش‌های دندان پوسته‌های نازک و هم‌رنگ دندان هستند که به سطح جلویی دندان‌ها متصل می‌شوند تا ظاهر دندان‌ها را بهبود بخشند. روکش‌ها اغلب از مواد پورسلین( نوعی مواد که در ساخت ظروف چینی نیز بکار می‌روند) یا کامپوزیت ساخته می‌شوند و به طور دائمی به دندان‌های شما متصل می‌شوند.
روکش‌ها اغلب بر روی دندان‌های شکسته، رنگ پریده یا دندان‌هایی که سایزشان کوچک‌تر از حد نرمال است، گذاشته می‌شوند.
برخی افراد ممکن است تنها یک روکش برای یک دندان شکسته خود بگذارند اما بیشتر افراد برای داشتن دندان‌هایی هم شکل، و داشتن یک لبخند متقارن و متناسب، ممکن است هفت تا هشت روکش بگذارند. معمولا ۸ دندان جلویی رایج‌ترین دندان‌هایی هستند که بر روی آنها روکش گذاشته می‌شود.
انواع مختلف روکش‌ها
روکش دندان‌ها اکثرا از پورسلین ساخته می‌شوند. گذاشتن روکش‌های سنتی دندان در مقایسه با روکش‌های جدید زمان و کار بیشتری می‌گیرد اما روکش‌های جدید بدون سختی و با سرعت بالا کار گذاشته می‌شوند که بعضی اوقات به آنها روکش‌های” no-prep” یا “بدون آمادگی” نیز گفته می‌شود.
در روکش‌های سنتی بیشتر اوقات ساختار دندان باید دستکاری شود یا قسمتی از دندان باید برداشته شود و حتی از مینای دندان باید گذشت. این روش، یک روش غیر قابل برگشت است که در مواردی می‌تواند دردناک باشد و باید از بی حسی موضعی استفاده کرد.
اما در روکش‌های “بدون آمادگی” نیازی به تغییر دندان نیست یا این تغییرات بسیار سطحی و کم است. به جای حذف لایه‌های زیرین مینای دندان ، در روکش‌های جدید فقط مینای دندان تحت تاثیر قرار می‌گیرد و در بیشتر موارد نیازی به بی حسی موضعی نیست.
توجه داشته باشید که روکش دندان با ایمپلنت تفاوت دارد و روکش، تنها سطح جلویی دندان را پوشش می‌دهد و با خود دندان کاری ندارد. اما در ایمپلنت کل دندان را جایگزین می‌کنند.
فواید روکش کردن چیست؟
بهترین مزیت روکش‌ها بهبود ظاهر دندان‌ها و داشتن لبخندی روشن‌تر و زیباتر است. روکش دندان اغلب برای موارد زیر استفاده می‌شوند:
- دندان‌های شکسته شده
- لکه شدن قسمتی از دندان که رنگ اصلی خود را از دست می‌دهد
- شکاف در دندان
- دندان‌های کوچک تر از حد نرمال
- چگونه برای ملاقات و گذاشتن روکش خود را آماده کنیم؟
قبل از گذاشتن روکش شما باید یک قرار ملاقات اولیه با دندانپزشک خود برای بحث و نظر در مورد گزینه‌های مناسب برای شما و انتخاب نوع روکش داشته باشید. در برخی موارد اگر برخی دندان‌ها کج و نا هموار باشند باید اول یک سری اقدامات لازم قبل از روکش روی آنها انجام شود.
در مرحله بعد دندانپزشک شما برای ارزیابی سلامت دندان‌ها از اشعه ایکس استفاده می‌کند تا از نبود پوسیدگی دندان، بیماری لثه و سالم بودن کانال‌های دندان مطمئن شود. اگر چنین مشکلاتی را داشتید قبل از روکش باید این مشکلات رفع شوند.
سپس دندانپزشک شما برای ساختن روکش سایز دندان شما، حدود نیم میلی‌متر از سطح دندان شما را (با تراشیدن مینای دندان با استفاده از ابزار‌های مخصوص) می‌تراشد و سپس از دندان شما قالب‌گیری می‌کند. سپس این قالب برای ساختن روکش شما به آزمایشگاه فرستاده می‌شود.
پس از کار گذاشتن روکش‌ها بلافاصله می‌توانید بخورید و بنوشید و هیچ مشکلی در این رابطه وجود ندارد. در برخی موارد بلافاصله پس از استفاده ممکن است کمی احساس ناخوشایندی داشته باشید اما پس از چند روز غذا خوردن و مسواک زدن بهتر می‌شود. اگر باز هم احساس بدی داشتید می‌توانید به دندانپزشک خود بگویید تا قسمتی از روکش را بتراشد.
اگر نکات زیر را احتیاط کنید می‌توانید عمر روکش خود را بالا ببرید:
- چیزهای سخت و سفت مانند مداد، یخ یا ناخن خود را نجوید.
- از دندان خود برای باز کردن مواد بسته‌بندی شده استفاده نکنید.
- دندان‌های خود را به هم نسایید و سعی کنید غذاهای سفت و سخت را با دندان‌های آسیاب بجوید.
- اگر ورزش‌های سنگین انجام می‌دهید بهتر است ازیک محافظ دهان استفاده کنید.
نکته: روکش دندان اغلب توسط بیمه پوشش داده نمی‌شوند زیرا یک روش زیبایی محسوب می‌شود. روکش‌های سنتی ارزان‌تر از روکش‌های جدید هستند و اغلب ۱۰ تا ۱۵ سال و روکش‌های جدید ۵ تا ۷ سال دوام دارند.
