بحران بقا در سومالی بیداد می‌کند؛ اینجا شاید مرگ بهتر از زندگی باشد!
برای بسیاری از نوزادانی که در سومالی چشم به جهان می‌گشایند و در پناهگاه یا اردوگاه‌های پر از گرد و خاک و بی‌در و پیکر بدون کمک یک ماما یا دکتر به دنیا می‌آیند میزان ابتلا به عفونت بسیار زیاد است.
مردم فقیر سومالی در قحطی و به سختی روزگار به سر می‌برند و بسیاری از آنها از خانه‌های خود آواره شده‌اند. از هر ۲۶ کودکی که متولد می‌شود یک کودک در ۲۸ روز اول زندگی جان خود را از دست می‌دهد.
در یکی از این اردوگاه‌ها که بیشتر ساکنان آن زنان و کودکان هستند، کودکان با احتمال بالای عفونت متولد می‌شوند و کمبود دسترسی به خدمات بهداشتی و سلامت حرفه‌ای منجر به بروز مشکلات زیادی برای آنان می‌شود.
میزان مرگ و میر نوزادان در سومالی، یعنی نوزادان زیر ۲۸ روزه، آن قدر زیاد است که این کشور را به چهارمین کشور بزرگ دنیا از نظر تلفات تولد مبدل کرده. خیلی از این نوزادان یا در همان روز تولد یا طی چهار هفته پس از تولد جان می‌بازند. رئیس بهداشت و سلامت یونیسف در سومالی می‌گوید اگر مادران به خدمات پزشکی مناسب دسترسی داشته باشند، بسیاری از این کودکان زنده می‌مانند.
تأثیر قحطی و خشکسالی در سرتاسر سومالی حس می‌شود و هزاران نفر از مردان را برای یافتن غذا و سرپناه برای خانواده‌شان در اطراف شهرها سرگردان کرده است. به گزارش یونیسف، ۸ مکان از ۱۰ مکان پرخطر برای تولد در بیابان‌های آفریقا واقع شده که زنان در آنجا به ندرت احتمال دارد کمکی برای زایمان موفق پیدا کنند.
کمبود غذا و زندگی دشوار در چنین مکان‌هایی به این معنی است که خیلی از مادران دچار سوء تغذیه می‌شوند و کودکان نارس یا ناقص به دنیا می‌آورند. در سومالی، هر زن به طور متوسط ۶ تا ۷ فرزند دارد که میزان زاد و ولد بسیار زیادی به نظر می‌رسد.
این مرگ و میرها بیشتر به دلیل عدم دسترسی به خدمات پزشکی در زمان بارداری و قبل از تولد بروز می‌دهد. بنابراین، مشکلات جنین زودهنگام تشخیص داده نمی‌شود و منجر به مشکلات آینده در سلامت مادر و نوزاد خواهد شد.
سوء تغذیه از عوامل درصد بالای مرگ و میر کودکان کمتر از ۵ سال در سومالی است. خیلی از خدمات بهداشتی و درمانی رایگان هستند اما مردم فقیر سومالی توان مالی سفر و رفتن به مراکز بهداشتی در نقاط دور دست را ندارند.
در سرتاسر کشور سومالی در سال ۲۰۱۷، تنها ۲۸ درصد از نوزادان در بیمارستان یا کلینیک به دنیا آمدند که بسیار جای تأسف دارد.
پاسخ بدهید