نگاهی به نسل پنجم رنجرور؛ New Range Rover D350

همه می‌دانند، یا فکر می‌کنند که می‌دانند، که «رنجرور» در جاده و خارج از جاده همواره یک خودروی فوق‌العاده بوده است. باید به یاد داشت که این ایده پشت مدل اولیه بود که بیش از نیم قرن پیش رونمایی شد – یک لندرور راحت و لذت‌بخش‌تر که می‌توانست در خانه‌های بیرون شهر کار کند و در شهر، شیک به نظر برسد. این ترکیب خاص از توانایی‌ها، جایگاه آن را به‌عنوان محصولی منحصربه‌فرد، به علاوه حد نسبتا مطلوبی از فخرفروشی، تحت مدیریت جانشین‌پرور و مالکیت مشارکتی، موفقیت پایدار آن را تضمین کرده است. در حال حاضر، این شرکت تحت نظارت (همراه با جگوار) تاتا، شرکت غول صنعتی هند، با برنامه‌هایی هرچند با تاخیر، اما قابل تحسین، قصد دارد رنجرور را برقی کند. اما تبدیل آن به خودروی با سوخت پاک نمی‌تواند به همین سرعت انجام شود.

اکنون، رنجرور در نسل پنجم خود، هنوز همه کارهایی را که پیش از این انجام می‌داد انجام می‌دهد، اما امروزه می‌توان از این خودرو در پارکینگ زیرزمینی با ستون‌های بتنی بزرگ که در گوشه‌های بسیار تنگ مثل سرباز نگهبان ایستاده‌اند، به بهترین شکل لذت برد. در گذشته، چنین محیط‌هایی برای مدل‌های بزرگ‌تر رنجروری که به بازار می‌آمد، روزبه‌روز سخت می‌شد (مدل اولیه ۱۹۷۰ جوری به نظر می‌رسید که وقتی در کنار مدل‌های بعد از خود قرار می‌گرفت، انگار می‌شد در صندوق عقب مدل‌های جدیدتر جا شود). در واقع، [با بزرگ‌تر شدن این خودرو] وضعیت آن‌قدر بد شد که پارک کردن به کاری تقریبا غیرممکن تبدیل شد و به طور جدی، خوشنامی این خودرو و معروف بودنش به اینکه چندمنظوره است را از بین برد. بایستی در پنج مرحله‌ می‌پیچیدید و امیدوار می‌بودید که بدنه گران‌قیمت آن را خراش ندهید.

حالا اوضاع فرق کرده است. رنجرور به کلی جدید، نه فقط چهار چرخ محرک برای بالا بردن شما از کلیمانجارو دارد، بلکه دارای فرمان چهار چرخ است تا شما را به یک فضای پارکینگ تنگ یا در واقع در گوشه‌ای در یک خیابان شلوغ شهری یا روستایی برساند. چرخ‌های عقبی که در هماهنگی با جلو حرکت می‌کنند، کارایی شهری این خودروی غول لوکس را دگرگون کرده است و به آن، دایره گردش یک مینی‌ماینر را می‌بخشد. مجموعه گسترده‌ای از گزینه‌ها و اطلاعاتی که در پشت صفحه نمایش لمسی با اندازه متوسط ​​در داشبورد قرار دارد نیز شامل یک جدول دم‌دستی از ابعاد خودرو است و البته ارتفاع آن از طریق تنظیمات تعلیق بادی قابل تنظیم است. گزینه‌های معمول پارک خودکار، حسگرها و یک سامانه دوربین فوق‌العاده که به شما امکان می‌دهد به نوعی به شکل مجازی خارج از خودرو بایستید تصویر را کامل می‌کند. شما اطمینان کامل دارید که این مدل‌های کلاسیک گران‌قیمت خراش بر نمی‌دارد.

شرح مشخصات رنجرور ۳۵۰ اسب بخار

با این حال، چیزی که بدون شک بدون تغییر مانده است، آن پروفایل خاص است، با نمای سقف «متحرک»، مدل شیار باریک‌تر که اینک از کناره‌ها می‌گذرد، و در پشتی دو قسمتی. هرچند، این بار، رنجرور یک کار بامزه جدید دارد: یک در عقب برقی که بالا می‌رود و در عقب برقی پایینی را آشکار می‌کند که بالای سپر قرار می‌گیرد و به شما امکان می‌دهد حین تماشای چوگان، به پیک‌نیک بروید. این طور چیزها. آن‌ها همچنین چراغ‌های عقب را حذف کرده‌اند، به این معنا که در حالتی که از آن استفاده نمی‌شود، همه چیزهایی که می‌بینید یک جفت طراحی خطوط باریک عمودی مشکی است. تیغه‌های پشت چرخ‌های جلو نسبت به مدل قبلی باریک‌ترند، اما اثر کلی این کنار گذاشتن چیزهای اضافی و طراحی دوباره این است که خودرو را کمی دارای اضلاع مسطح می‌کند، و در رنگ سفید، کمی شبیه به یخچال فریزر سوارشده بر روی چرخ‌ به نظر می‌رسد. نمای جلو به وضوح تکامل‌یافته‌ چند مدل اخیر این خودرو است که در مقایسه با بسیاری از رقبای خود، برش خورده و دارای جلوپنجره‌ای نسبتا کوچک است.

به‌طور خلاصه، یا «در کل» تصور می‌کنم رنجرور حضور شاخص خود را در جاده‌ها حفظ کرده است و منصفانه است که بگوییم هیچ چیز کاملا شبیه آن وجود ندارد. فضای داخلی و بهسازی‌ها با فضای داخلی جدید حتی مجلل‌تری مانند بنتلی بنتایگا، که در ساخت [خودروهای] سفارشی تخصص دارد، رقابت می‌کند. اما رنجرور یک تولیدی بدون تردید، خواستنی و آرمانی است. این روزها بدون شک گران هم است و (عملا) کمتر از شش رقم نیست. موقعیت رانندگی «تسلط داشتن از بالا» نیز همچنان وجود دارد. این چیزی فراتر از صرف نشستن در جای بلند، چشم‌درچشم رانندگان اتوبوس است، و فراتر از این احساس می‌کنید که شما واقعا کنترل هر چیزی را، تا آنجایی که چشم می‌بیند، در دست دارید. که این موضوع، در مورد برخی از مالکان نیز به معنای واقعی کلمه صادق خواهد بود.

من خوشبختانه از اینکه موتور دیزل در ماشینم به همان اندازه روان و مقرون به صرفه بود شگفت‌زده بودم و با توربوشارژ عالی و کمی تقویت بیشتر با یک مجموعه الکتریکی هیبریدی سبک، شتاب [این خودرو] مانند هر چیز دیگری در مورد این خودرو شگفت‌انگیز است. با تعادل و حالت آرامی که دارد، این یک خودروی اسپرت نیست و من واقعا نمی‌خواهم به جثه ۲.۵ تنی آن فشاری بیش از حد در تضاد با قوانین فیزیک نیوتنی بیاورم. همچنین یک مدل هیبریدی پلاگین، همراه با موتور دیزلی یا بنزینی «وی ۸» (V8) و، خوشبختانه، یک مدل الکتریکی تماما با باتری نیز در راه است. شما می‌توانید یک مدل، با فاصله بسیار بلند بین دو محور (همانطور که نخست‌وزیر استفاده می‌کند) را تعیین کنید که می‌تواند با سه ردیف برای نشستن هفت مسافر خوشبخت، و مدل‌های ویژه لندرور «اس‌وی» عرضه شود.

همه این بحث‌ها بر سر تجملات است، چه در حال حرکت و چه در حال استراحت، آسوده، در پارکینگ زیرزمینی. رقبای توانمند بسیاری وجود دارند، از بنتلی و رولزرویس گرفته تا مرسدس بنز و لامبورگینی، برخی بهتر و حتی گران‌تر. با این حال، رنجرور جذابیت زیبا و باسلیقه ساخته‌شده خود را حفظ کرده است. در حقیقت، طی دوره بحران هزینه زندگی، ثروتمندان هرگز چنین حق انتخابی برای [نشان دادن] نمادهای منزلت و اعتبار نداشتند که [مانند رنجرور] همه جا همراهشان برود. این بخش بحث دیگر بماند.