ورزش در فضای باز مزایای جسمی و روانی را تقویت می‌کند

ورزش منظم به‌خوبی شناخته شده است که دارای مزایای بی‌شماری برای سلامتی است – از پیشگیری از بیماری‌های مزمن مانند بیماری‌های قلبی عروقی، دیابت، برخی سرطان‌ها و پوکی استخوان تا بهبود عملکرد ایمنی، کنترل درد و افزایش طول عمر.

سلامت روان نیز با ورزش به‌طور قابل‌توجهی بهبود می‌یابد. این مزایا شامل بهبود خلق‌وخو، کاهش اضطراب و کاهش خطر زوال عقل و افسردگی است.

با وجود این مزایای مستند، بیش از ۷۵ درصد از بزرگسالان در ایالات متحده نمی‌توانند به میزان توصیه‌شده ۱۵۰-۳۰۰ دقیقه ورزش متوسط یا ۷۵-۱۵۰ دقیقه فعالیت فیزیکی شدید در هفته دست یابند.

با این حال، همه‌گیری COVID-19 ارزش ورزش در فضای باز را برجسته کرد و پارک‌ها و مسیرهای پیاده‌روی به مکان‌های ضروری برای فعالیت بدنی تبدیل شدند.

این محیط‌های طبیعی نه‌تنها همان مزایای جسمی و روانی ورزش را فراهم می‌کنند، بلکه ممکن است این اثرات را نیز تقویت کنند.

بررسی مزایای ورزش در طبیعت

یک مطالعه اخیر به سرپرستی جی مادوک، استاد دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه تگزاس ای‌اند‌ام، و هاوارد فرومکین، معاون ارشد در لابراتوار زمین و مردم، به بررسی مزایای اضافی ورزش در محیط‌های طبیعی پرداخت.

این کارشناسان عواملی را که بر بازدید از پارک‌ها تأثیر می‌گذارند، میزان فعالیت فیزیکی در این مکان‌ها و مزایای سلامتی متعاقب آن را بررسی کردند.

یافته‌ها نشان می‌دهد که ورزش در محیط‌های طبیعی مانند پارک‌ها نسبت به ورزش در داخل خانه مزایای بیشتری دارد، اگرچه اثرات بلندمدت آن نامشخص است.

با وجود این، تحقیقات به‌وضوح نشان می‌دهد که محیط‌های طبیعی می‌توانند مکان مؤثری برای ترویج فعالیت بدنی باشند. مردم عموماً از بودن در فضای باز لذت می‌برند و پارک‌ها، مسیرهای پیاده‌روی و باغ‌های عمومی محبوب‌ترین مکان‌ها هستند.

جاذبه مکان‌های ورزش در فضای باز

چندین عامل جذابیت مکان‌های فضای باز را افزایش می‌دهند. ویژگی‌های فیزیکی مانند مراکز اجتماعی، زمین‌های بازی، نورپردازی و تابلوهای راهنما به همراه ویژگی‌های طبیعی به‌خوبی نگهداری‌شده مانند سایه درختان و آب‌ها، این فضاها را جذاب‌تر می‌کنند.

علاوه بر این، فعالیت‌هایی مانند کلاس‌ها و جشنواره‌ها، محیط دلپذیر، احساس امنیت و حس ارتباط با طبیعت به محبوبیت مکان‌های فضای باز کمک می‌کنند.

پارک‌ها و مسیرهای پیاده‌روی به‌ویژه به دلیل دسترسی و فراوانی گسترده آن‌ها مهم هستند، اما دسترسی به‌طور قابل‌توجهی بر اساس جغرافیا متفاوت است. به‌عنوان مثال، تقریباً ۹۸ درصد از ساکنان ایالت ایلینوی در فاصله نیم مایلی از یک پارک زندگی می‌کنند، در حالی که این رقم در می‌سی‌سی‌پی تنها ۲۹ درصد است.

تفاوت‌های جمعیتی در استفاده از پارک‌ها

این مطالعه همچنین تفاوت‌های جمعیتی در استفاده از پارک‌ها را برجسته می‌کند. مردان بیشتر از زنان از این فضاهای طبیعی برای ورزش استفاده می‌کنند.

در لس‌آنجلس، بزرگسالان سیاه‌پوست کمتر از بزرگسالان سفیدپوست به فعالیت‌های پارکی می‌پردازند، در حالی که لاتین‌تباران انگلیسی‌زبان به همان اندازه و آسیایی/جزایر پاسیفیک بیشتر از این فضاها استفاده می‌کنند.

برخی گروه‌ها – سیاه‌پوستان، بومیان و سایر افراد رنگین‌پوست، همراه با جمعیت‌های مهاجر و پناهنده – اغلب با تبعیض تاریخی یا جاری مواجه می‌شوند که استفاده از فضاهای طبیعی را مانع می‌شود و به‌طور مداوم دسترسی کمتری به پارک‌های باکیفیت دارند.

کودکان، سالمندان و افراد دارای معلولیت نیز با چالش‌هایی در دسترسی به فضاهای طبیعی مواجه هستند. اطمینان از ایمنی، قابلیت هدایت و برنامه‌ریزی مناسب این مناطق می‌تواند استفاده از آن‌ها را افزایش دهد.

استراتژی‌هایی برای متخصصان بهداشت

مادوک و فرومکین چهار استراتژی را برای تشویق استفاده از پارک‌ها و محیط‌های طبیعی پیشنهاد می‌کنند:

تجویز تماس با طبیعت: متخصصان بهداشت می‌توانند به بیماران توصیه کنند که زمان بیشتری را در محیط‌های طبیعی سپری کنند، که به‌عنوان نسخه‌های طبیعت یا “ParkRx” شناخته می‌شود. اگرچه تحقیقات بیشتری نیاز است، مطالعات موجود نشان می‌دهد که این روش مؤثر است.
الگو سازی رفتار: متخصصان بهداشت می‌توانند خودشان در فعالیت‌های فضای باز شرکت کنند و با ایجاد یک الگوی مثبت برای بیماران خود، به‌طور هم‌زمان بهبود سلامت خود را تقویت کنند.
مشارکت در جامعه: متخصصان بهداشت می‌توانند در تلاش‌های جامعه برای ترویج استفاده از فضاهای باز شرکت کنند، مانند ابتکار “Be Well Communities” در هوستون که توسط مرکز سرطان ام.دی. اندرسون حمایت می‌شود.
تأمین مالی و نگهداری: متخصصان بهداشت می‌توانند از طریق ارزیابی نیازهای بهداشت جامعه، بودجه مدیکید و بنیادهای تبدیل مراقبت‌های بهداشتی به ایجاد و نگهداری پارک‌ها و فضاهای سبز کمک کنند.

ترویج سلامت از طریق ورزش و طبیعت

واضح است که استفاده از پارک‌ها و محیط‌های طبیعی برای فعالیت‌های بدنی می‌تواند ابزار قدرتمندی برای ترویج دو رفتار مهم بهداشتی به‌طور هم‌زمان باشد.

این امر به‌ویژه با توجه به این‌که اکثر آمریکایی‌ها به‌اندازه کافی ورزش نمی‌کنند یا وقت کافی در فضای باز نمی‌گذرانند، حیاتی است.

با درک و ترویج مزایای ترکیبی ورزش و طبیعت، متخصصان بهداشت می‌توانند نقش مهمی در بهبود سلامت عمومی و رفاه جامعه ایفا کنند.

این مطالعه در مجله American Journal of Lifestyle Medicine منتشر شده است.