یک مطالعه جدید که توسط دانشگاه جورجیا (UGA) انجام شده است، نشان می‌دهد که یک نفر از هر پنج کشاورز در ایالات متحده در مواقع استرس شدید به نوشیدن بیش از حد الکل روی می‌آورد. این پژوهش رابطه بین استفاده از الکل توسط کشاورزان برای مدیریت استرس، که به دلیل طبیعت شدید و پرخطر کار آنهاست، را برجسته می‌کند.
“الکل قابل قبول‌ترین راه برای مقابله با آن استرس است در مقابل این که واقعاً با کسی درباره آن استرس صحبت کنند، یا راهی برای صحبت درباره آن استرس با دوستان باشد،” گفت کریستینا پروکتور، نویسنده اصلی و استاد بالینی در کالج بهداشت عمومی دانشگاه جورجیا.
الکل به عنوان یک مکانیزم مقابله‌ای
موانع منحصر به فرد برای دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی برای جوامع کشاورزی تنها شامل مسائل معمول روستایی مانند فاصله و کمبود متخصصین نمی‌شود، بلکه شامل انگ و بی‌اعتمادی به ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی نیز می‌گردد.
کشاورزان نگرانند که جستجوی مراقبت‌های بهداشت روانی ممکن است به عنوان ناتوانی در مدیریت عملیات آنها تلقی شود. این اغلب منجر به افزایش مصرف الکل به عنوان یک مکانیزم مقابله‌ای می‌شود.
“کشاورزی یک شغل پرخطر و چالش‌برانگیز از نظر جسمی است. با توجه به اینکه کشاورزان استرس زیادی گزارش می‌کنند و موانعی برای جستجوی مراقبت‌های بهداشتی دارند، مهم است که عوامل مؤثر بر استفاده از الکل را درک کنیم تا بتوانیم مداخلات و منابع بهداشتی را برای استفاده از الکل در مناطق روستایی تطبیق دهیم،” نویسندگان نوشتند.
کشاورزی و سلامت روان
پروکتور و نویسنده همکارش، نوا هاپکینز، 1045 کشاورز را مورد بررسی قرار دادند و دریافتند که تقریباً همه کشاورزان نوشیدنی مصرف می‌کنند، با بیش از یک‌سوم آنها چندین نوشیدنی در هفته مصرف می‌کنند. این عادات نوشیدن به دلیل انگ پیرامون مراقبت‌های بهداشت روان و خطر مرتبط با خودکشی نگران‌کننده است.
“با توجه به انگ موجود در جمعیت‌های روستایی کشاورزی درباره جستجوی مراقبت و سپس نگاه کردن به اعداد مرگ و خودکشی، واقعاً یک مسئله بهداشت عمومی است زیرا نتایج دراماتیک و آسیب‌زایی با ناتوانی در درخواست آن مراقبت، استفاده از الکل برای مقابله و سپس احساس ناامیدی وجود دارد،” پروکتور گفت.
حمایت از کشاورزان تحت فشار
مطالعه نشان داد که کشاورزانی که می‌توانند به حمایت جامعه و همتایان تکیه کنند، کمتر احتمال دارد که به نوشیدن بیش از حد روی بیاورند. پروکتور بر نیاز به حمایت مبتنی بر جامعه و آموزش برای انواع حرفه‌های روستایی برای تسهیل گفتگوهای باز درباره سلامت روان تأکید می‌کند.
“اگر شبکه‌ها وجود نداشته باشند، ما باید بانکداران خود را آموزش دهیم. ما باید، می‌دانید، عوامل دفاتر کشاورزی را آموزش دهیم؛ ما باید مدیران فروشگاه‌های خوراک را آموزش دهیم. هر کسی در مناطق روستایی باید مایل باشد که این گفتگوهای باز و صادقانه درباره سلامت روان داشته باشد. این شروعی بسیار ساده است، اما خیلی بزرگ است.”
پژوهشگران اشاره کردند که مداخلات برای رسیدگی به استرس و مصرف الکل باید بر ترویج تاب‌آوری، کاهش انگ و تشویق حمایت همتایان متمرکز شود تا به هنجارهای فرهنگی پیرامون سلامت روان و استفاده از الکل رسیدگی کند.
“پزشکان روستایی باید صلاحیت فرهنگی را توسعه دهند تا بهتر به جوامع کشاورزی خدمت کنند تا از اختلالات مصرف الکل جلوگیری کنند. برای بحث در مورد راه‌های کاهش انگ و تشویق حمایت همتایان برای رسیدگی به اختلالات الکل و سلامت روان در جمعیت‌های کشاورزی روستایی.”
استرس کشاورزی
کشاورزی ذاتاً شغلی پرچالش است که اغلب کشاورزان را به دلیل ترکیبی از عوامل محیطی، اقتصادی و شخصی تحت فشار قرار می‌دهد.
فشارهای اقتصادی
عدم پیش‌بینی وضعیت هوا و تأثیرات تغییرات اقلیمی می‌تواند به طور چشمگیری بر عملکرد محصولات و سلامت دام‌ها تأثیر بگذارد و منجر به بی‌ثباتی مالی شود.
نوسانات بازار، سیاست‌های تجاری و تغییرات تقاضای مصرف‌کنندگان فشارهای اقتصادی کشاورزان را بیشتر می‌کند و حفظ درآمد ثابت را دشوار می‌سازد.
کار فشرده
علاوه بر این، کشاورزی شغلی فشرده از نظر کار است که به ساعات طولانی و تلاش جسمانی نیاز دارد، که می‌تواند به خستگی جسمانی و مسائل بهداشتی منجر شود.
انزوا
انزوای مرتبط با زندگی روستایی می‌تواند احساس تنهایی و فشار روانی را تشدید کند، زیرا کشاورزان اغلب تنها کار می‌کنند یا تعاملات اجتماعی محدودی دارند.
فشارهای تجمعی
ضرورت اتخاذ تصمیمات سریع در پاسخ به مشکلات پیش‌بینی نشده، مانند آفات یا خرابی تجهیزات، لایه دیگری از استرس را اضافه می‌کند.
این فشارهای تجمعی می‌توانند به چالش‌های سلامت روان، از جمله اضطراب و افسردگی، منجر شوند.
شبکه‌های حمایتی
با وجود این چالش‌ها، بسیاری از کشاورزان در ارتباط خود با زمین، جامعه و علاقه‌شان به کشاورزی تاب‌آوری و قدرت پیدا می‌کنند.
شبکه‌های حمایتی، از جمله خانواده، دوستان و سازمان‌های کشاورزی، نقش حیاتی در کمک به کشاورزان برای مدیریت استرس و حفظ سلامت خود دارند.
این مطالعه در مجله طب کشاورزی منتشر شده است.
